Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Page concordance

< >
Scan Original
441 402
442 403
443 404
444 405
445 406
446 407
447 408
448 409
449 410
450 411
451 412
452 413
453 414
454 415
455
456
457
< >
page |< < (79) of 458 > >|
11779Conicor. Lib. V. (qui eſt D B) cadit ſupra breuiſsimam ex puncto I ad axim ductam, quæ per-
1151. 52.
huius.
pendicularis eſt ad tangentem L I H, &
propterea angulus D I L, verticem
2229. 30.
huius.
A reſpiciens erit acutus, &
conſequens angulus D I H obtuſus.
LEMMA XI.
Iiſdem poſitis, ſi à concurſu D duo breuiſecantes D C, D B ad ſe-
ctionem A B duci poſſunt;
Dico, quod quilibet ramus ſecans D I poſi-
tus ſupra breuiſecantem D B vertici proximiorem, vel infra infimum
breuiſecantem D C, efficit cum recta L I H tangente ſectionem in I an-
gulum D I L, reſpicientem verticem A, acutum, &
conſequentem D
I H obtuſum, &
quilibet ramus D O inter breuiſecantes poſitus efficit
cum recta G O N ſectionem tangente in O angulum D O G verticem
reſpicientem obtuſum, conſequentem vero D O N acutum.
Quia (ex conuerſa propoſitione 51. & 52. huius) perpendicularis D E mi-
3351. 52.
huius.
nor eſſe debet Trutina F, &
propterea quilibet ramus D I ſupra breuiſecantem
D B, vel infra breuiſecãtem D C cadit ſupra breuiſsimam ex puncto I ad axim
4429. 30.
huius.
ductam, cum qua contingens L I angulum rectum conſtituit;
ergo angulus D I
L verticem reſpiciens, eſt acutus, &
conſequens D I H obtuſus; Similiter qui-
libet ramus D O inter breuiſecantes poſitus cadit infra breuiſsimam ex puncto
O ad axim ductam, &
cum illa ſectionem contingens G O efſicit angulos rectos,
55Ibidem. igitur angulus D O G verticem reſpiciens, eſt obtuſus, &
conſequens D O N
acutus.
Notæ in Propoſ. LXIV.
& LXV.
ANtea Apollonius docuit qui nam rami ab origine ad coniſectionem ducti
eſſent minimi, &
quo ordine reliqui rami ſe ſe excederent, modo agit
de ramis axim ſecantibus à concurſu ductis, &
quærit qui minimus, & qui
maximus ſit, &
quo ordine diſponantur.
Producamus perpendicularem D E ſuper axim, & c. Si nullus ramus
66a breuiſecans à concurſu D ad ſectionem A C duci poteſt;
Dico, quod ramus ter-
minatus D A eſt minimus omnium ramorum ſecantium D B, D C, &
propin-
quiores vertici A minores ſunt remotioribus;
ducatur D E perpendicularis ad
axim eum ſecans in E, &
reperiatur Trutina F. Et ſiquidem D A non eſt
minor quolibet alio ramo ſecante D B infra ipſum poſito erit æqualis, aut maior
illo;
ſitque prius D A æqualis D B, ſi fieri poteſt, & ex puncto A verticis du-
catur A G perpendicularis ad axim A E, quæ continget ſectionem in A, pari-
7717. lib. 1.
32. pr.
terque ducatur recta A H perpendicularis ad ramum A D inclinatum ad axim;

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index