Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of contents

< >
[201.] COROLLARIVM I.
[202.] COROLLARIVM II.
[203.] Notæ in Propoſit. XI.
[204.] Notæ in Propoſit. XII.
[205.] Notæ in Propoſit. XIII.
[206.] Notæ in Propoſit. XIV.
[207.] SECTIO QVINTA Continens ſex Propoſitiones Præmiſſas, PROPOSITIO I. II. III. IV. & V.
[208.] PROPOSITIO Præmiſſa VI.
[209.] Notæ in Propoſit. Præmiſſas I. II. III. IV. & V.
[210.] Notæ in Propoſit. Præmiſſ. VI.
[211.] SECTIO SEXTA Continens Propoſit. XV. XVI. & XVII. PROPOSITIO XV.
[212.] PROPOSITIO XVI.
[213.] PROPOSITIO XVII.
[214.] Notæ in Propoſit. XV.
[215.] MONITVM.
[216.] LEMMA VI.
[217.] LEMMA VII.
[218.] LEMMA VIII.
[219.] Notæ in Propoſit. XVI.
[220.] Notæ in Propoſit. XVII.
[221.] SECTIO SEPTIMA Continens Propoſit. XVIII. & XIX.
[222.] Notæ in Propoſit. XVIII. & XIX.
[223.] SECTIO OCTAVA Continens Propoſit. XX. & XXI. Apollonij. PROPOSITIO XX.
[224.] PROPOSITIO XXI.
[225.] PROPOSITIO XXII.
[226.] PROPOSITIO XXIII.
[227.] PROPOSITIO XXIV.
[228.] Notæ in Propoſit. XX.
[229.] Notæ in Propoſit. XXI.
[230.] Notæ in Propoſit. XXII.
< >
page |< < (92) of 458 > >|
13092Apollonij Pergæi
Si vero ex illo educatur alius bre-
114[Figure 114] uiſecans erit æqualis vni breuiſecan-
ti ex altera parte recti poſito, &

omnium reliquorum erit maximus.
11b
Quia breuiſſimæ egredientes ab ex-
tremitatibus reliquorum ramorum ab-
ſcindunt cum C, vel A lineas maiores,
quàm ſecent rami (illi 44.
ex 5.) de-
monſtrabitur ductis tangentibus, per
extremitates illorum (quemadmodum,
antea oſtenſum eſt) quod E B ſit maximus ramorum egredientium ad
duos quadrantes C B, B A, &
hoc erat oſtendendum.
PROPOSITIO LXXVII.
POſtea educatur alius breuiſe-
115[Figure 115]22a cans E F;
Dico, quod eſt æ-
qualis vni breuiſecanti E G æque
remoto à recto D B, &
eſt maxi-
mus reliquorum omnium.
Quia B D, F H ſunt duæ breuiſſimæ,
33b ergo rami egredientes ad ſectionem B
F abſcindunt cum A maiores lineas,
quàm ſecent breuiſſimæ, egredientes ab
eorum extremitatibus:
idem dicendum eſt de ramis educti ad ſectionis
peripheriam B G, &
rami educti ad peripherias C G, A F abſcindunt
cum C, vel A lineas minores (45.
ex 5.) conſtat itaque adhibitis li-
44c neis tangentibus, vt dictum eſt, quod E F ſit maximus ramorum ſecan-
tium ex E ad C B A egredientium, excepto vno E G, cui eſt æqualis,
quod erat oſtendendum.
Notæ in Propoſit. LXXIII.
PR O clariori intelligentia propoſitionum huius ſectionis hæc præmitto.
LEMMA XII.
Si in ellipſi A B C à concurſu E ductus fuerit ramus E G ſecans
vtrumque axim in H, &
1, cuius portio G 1, inter axim maiorem
A C, &
ſectionem intercepta, ſit linea breuiſsima; dico, quod quili-
bet alius ramus E K inter breuiſecantem G E, &
axim minorem in-
terceptus, efficit cum ſectionem tangente K P angulum E K P

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index