Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of contents

< >
[31.] PROPOS. II.
[32.] PROPOS. III.
[33.] Notæ in Propoſitionem primam.
[34.] Notæ in Propoſitionem ſecundam.
[35.] Notæ in Propoſitionem tertiam.
[36.] SECTIO SECVNDA Continens propoſitiones IV. V. VI. Apollonij.
[37.] PROPOSITIO IV.
[38.] PROPOSITIO V. & VI.
[39.] Notæ in pro poſitionem quartam.
[40.] Notæ in propoſitionem quintam.
[41.] MONITVM.
[42.] LEMMA I.
[43.] LEMMA II.
[44.] LEMMA III.
[45.] LEMMA IV.
[46.] SECTIO TERTIA Continens VIII. IX. X. Propoſ. Apollonij.
[47.] PROPOSITIO IX. & X.
[48.] Notæ in Propoſitionem VIII.
[49.] Notæ in Propoſitionem IX. & X.
[50.] SECTIO IV. Continens Propoſit. VII. & XII. Apollonij.
[51.] NOTÆ.
[52.] SECTIO QVINTA Continens XI. Propoſit. Apollonij.
[53.] NOTÆ.
[54.] SECTIO SEXTA Continens Propoſit. XIII. XIV. XV. Apollonij.
[55.] NOTÆ.
[56.] SECTIO SEPTIMA Continens XXVI. XXVII. XXVIII. Propoſ. Apollonij. PROPOSITIO XXVI. & XXVII.
[57.] PROPOSITIO XXVIII.
[58.] NOTÆ.
[59.] LEMMA V.
[60.] LEMMA. VI.
< >
page |< < (92) of 458 > >|
13092Apollonij Pergæi
Si vero ex illo educatur alius bre-
114[Figure 114] uiſecans erit æqualis vni breuiſecan-
ti ex altera parte recti poſito, &

omnium reliquorum erit maximus.
11b
Quia breuiſſimæ egredientes ab ex-
tremitatibus reliquorum ramorum ab-
ſcindunt cum C, vel A lineas maiores,
quàm ſecent rami (illi 44.
ex 5.) de-
monſtrabitur ductis tangentibus, per
extremitates illorum (quemadmodum,
antea oſtenſum eſt) quod E B ſit maximus ramorum egredientium ad
duos quadrantes C B, B A, &
hoc erat oſtendendum.
PROPOSITIO LXXVII.
POſtea educatur alius breuiſe-
115[Figure 115]22a cans E F;
Dico, quod eſt æ-
qualis vni breuiſecanti E G æque
remoto à recto D B, &
eſt maxi-
mus reliquorum omnium.
Quia B D, F H ſunt duæ breuiſſimæ,
33b ergo rami egredientes ad ſectionem B
F abſcindunt cum A maiores lineas,
quàm ſecent breuiſſimæ, egredientes ab
eorum extremitatibus:
idem dicendum eſt de ramis educti ad ſectionis
peripheriam B G, &
rami educti ad peripherias C G, A F abſcindunt
cum C, vel A lineas minores (45.
ex 5.) conſtat itaque adhibitis li-
44c neis tangentibus, vt dictum eſt, quod E F ſit maximus ramorum ſecan-
tium ex E ad C B A egredientium, excepto vno E G, cui eſt æqualis,
quod erat oſtendendum.
Notæ in Propoſit. LXXIII.
PR O clariori intelligentia propoſitionum huius ſectionis hæc præmitto.
LEMMA XII.
Si in ellipſi A B C à concurſu E ductus fuerit ramus E G ſecans
vtrumque axim in H, &
1, cuius portio G 1, inter axim maiorem
A C, &
ſectionem intercepta, ſit linea breuiſsima; dico, quod quili-
bet alius ramus E K inter breuiſecantem G E, &
axim minorem in-
terceptus, efficit cum ſectionem tangente K P angulum E K P

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index