Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of contents

< >
[151.] Notæ in Propoſit. XXXIII. XXXIV.
[152.] Notæ in Propoſit. XXXV.
[153.] Notæ in Prop. XXXVI.
[154.] Notæ in Prop. XXXVIII.
[155.] Notæ in Propoſit. XXXIX.
[156.] Notæ in Propoſit. XXXXVIII.
[157.] LIBRI QVINTI FINIS.
[158.] APOLLONII PERGAEI CONICORVM LIB VI. DEFINITIONES. I.
[159.] II.
[160.] III.
[161.] IV.
[163.] VI.
[164.] VII.
[165.] VIII.
[166.] IX.
[167.] NOTÆ.
[168.] MONITVM.
[169.] SECTIO PRIMA Continens Propoſit. I. II. IV. & X. PROPOSITIO I.
[170.] PROPOSITIO II.
[171.] PROPOSITIO IV.
[172.] PROPOSITIO X.
[173.] Notæ in Propoſit. I.
[174.] Notæ in Propoſit. II.
[175.] Notæ in Propoſit. IV.
[176.] Notæ in Propoſit. X.
[177.] SECTIO SECVNDA Continens Propoſit. III. VI. VII. & IX. PROPOSITIO III.
[178.] PROPOSITIO VI.
[179.] PROPOSITIO VII.
[180.] PROPOSITIO IX.
< >
page |< < (93) of 458 > >|
13193Conicor. Lib. V. reſpicientem verticem C concurſui propinquiorem: & quilibet. ramus E
L inter breuiſecantem G E, &
axim maiorem poſitus efficit cum tan-
gente L M angulum E L M reſpicientem eundem verticem A acu-
tum.
116[Figure 116]
Ducatur E F perpendicularis ad axim maiorem, eum ſecans inter verticem
c, &
centrum D in F, & ex concurſu axis minoris B H, & breuiſsimæ G E,
scilicet ex H ducantur rectæ H K, &
H L; pariterque ex punctis, K, & L
ducantur ad axim maiorem A C lineæ breuiſsimæ K N, L O, ei occurrentes in
N, &
O. Luoniam (ex præmiſſo Lemmate 8.) à concurſu H ducitur ramus
H K inter breuiſecantes H B, H G interceptus;
ergo H K cadit infra breuiſ-
ſimam K N ad partes verticis C;
eſt vero angulus N K P rectus à tangente,
1129. 30.
huius.
&
breuiſsima contentus; ergo angulus H K P erit acutus, cum H K cadat in-
ter N K, &
tangentem K P; cadit vero E K infra ramum H K verſus C; igi-
tur angulus E K P reſpiciens verticem C proximiorem concurſui E erit acutus.
Similiter (ex eodem Lemmate 8.) quia ramus H L ducitur inter breuiſecan-
tem H G, &
verticem A à concurſu E remotiorem, cadet ipſe ſupra breuiſsimã
22Ibidem. L O, eſtque angulus O L M ad partes verticis A rectus;
ergo H L M acutus erit,
cumque E L cadat ſupra H L verſus A;
igitur angulus E L M, verticem A re-
motiorem reſpiciens, erit acutus, quod erat oſtendendum.
Si à concurſu E non exiſtente ſuper recto ellipſis A C, producatur vni-
33a cus ramus ſecans ipſam A C, vt E G, cuius ſegmentum G I, &
A C ſit
breuiſsimum, vel duo breuiſecantes;
vtique maximus ſecantium ramorum
egredientium ex illo concurſu, eſt breuiſecans, qui rectum ſectionis ab-
ſcindit, nempe E G, &
c. Textum mendoſum ſic reſtituendum cenſeo. Si

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index