Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of contents

< >
[81.] PROPOSITIO LX.
[82.] PROPOSITIO LXI.
[83.] Notæ in Propoſit. LVIII.
[84.] Notæ in Propoſit. LIX. LXII. & LXIII.
[85.] Notæ in Propoſit. LX.
[86.] Notæ in Propoſit. LXI.
[87.] SECTIO DECIMA Continens Propof. XXXXIV. XXXXV. Apollonij.
[88.] PROPOSITIO XXXXIV.
[89.] PROPOSITIO XXXXV.
[90.] Notæ in Propoſ. XXXXIV.
[91.] Notæ in Propoſ. XLV.
[92.] SECTIO VNDECIMA Continens Propoſ. LXVIII. LXIX. LXX. & LXXI. Apollonij. PROPOSITIO LXVIII. LXIX.
[93.] PROPOSITIO LXX.
[94.] PROPOSITIO LXXI.
[95.] Notæ in Propoſit. LXVIII. LXIX. LXX. & LXXI.
[96.] SECTIO DVODECIMA Continens XXIX. XXX. XXXI. Propoſ. Appollonij.
[97.] Notæ in Propoſit. XXIX. XXX. & XXXI.
[98.] SECTIO DECIMATERTIA Continens Propoſ. LXIV. LXV. LXVI. LXVII. & LXXII. Apollonij. PROPOSITIO LXIV. LXV.
[99.] PROPOSITIO LXVI.
[100.] PROPOSITIO LXVII.
[101.] PROPOSITIO LXXII.
[102.] MONITVM.
[103.] LEMMA IX.
[104.] LEMMA X.
[105.] LEMMA XI.
[106.] Notæ in Propoſ. LXIV. & LXV.
[107.] Notæ in Propoſ. LXVI.
[108.] Ex demonſtratione præmiſſa propoſitionum 64. & 65. deduci poteſt conſectarium, à quo notæ ſubſe-quentes breuiores reddantur. COROLLARIVM PROPOSIT. LXIV. & LXV.
[109.] Notæ in Propoſ. LXVII.
[110.] COROLLARIVM PROPOSIT. LXVII.
< >
page |< < (96) of 458 > >|
13496Apollonij Pergæi
Notæ in Propoſ. LXXIV.
ERgo E F per centrum non tranſit, cadat ſuper C D, & quia produ-
11a cti ſunt ex E duo breuiſecantes;
ergo C F excedit dimidium erecti,
&
E F æqualis eſt Trutinæ (52. ex 5.) patet itaque, vt antea demonſtra-
uimus, quod E G ſit maximus ramorum, &
E C minimus, & c.
118[Figure 118] Quoniam in 11. huius oſtenſum eſt, quod ſemiaxis minor ellipſis eſt ramus bre-
uiſsimus, ergo ſi incidentia perpendicularis E F ſuper axim A C, ideſt punctum
F eſt centrum ellipſis educerentur ex concurſu E tres breuiſecantes, nimirum
E H, E G, &
E F producta, quæ eſſet axis minor ellipſis: hoc autem eſt con-
tra hypotheſim, cum ducti ſint ex E duo breuiſecantes:
ergo eorum vnus E H
menſuram C F ſecat, quæ minor eſſe debet ſemiſſe axis maioris C D;
igitur
ex conuerſa propoſitione 50.
huius, menſura C F maior erit ſemiſſe lateris re-
cti, &
(ex conuerſa propoſ. 52. huius) erit perpendicularis E F æqualis Tru-
tinæ.
Demonſtratio huius propoſitionis neglecta ab Apollonio, propterea quod
eodem ferè modo, ac præcedens oſtendi poteſt, breuiſsimè perficietur in hunc
modum.
Quoniam à concurſu E vnicus tantum breuiſecans E H ad quadrantem C B
22Propoſ.
67. huius.
ducitur;
igitur C E minimus eſt omnium ramorum cadentium ad ſectionis pe-
ripheriam C B, &
E C vertici B propinquior minor eſt remotiore E H, & E
H minor, quàm E B:
rurſus, quia ramorum cadentium ex E ad peripheriam
33Ex 29. 30.
huius.
B G vnus tantummodo breuiſecans E G conſtituit cum tangente N G

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index