Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Page concordance

< >
Scan Original
51 13
52 14
53 15
54 16
55 17
56 18
57 19
58 20
59 21
60 22
61 23
62 24
63 25
64 26
65 27
66 28
67 29
68 30
69 31
70 32
71 33
72 34
73 35
74 36
75 37
76 38
77 39
78 40
79 41
80 42
< >
page |< < (99) of 458 > >|
13799Conicor. Lib. V.11d
Dico etiam, quod E G maior ſit, quàm E I, & c. Ideſt: Oſtendetur etiam,
quod ramus E G maximus etiam ſit omnium ramorũ cadentium ad peripheriam
C H, propterea quod E G oſtendetur maior E I maximo eorum, qui ad periphe-
riam C H duci poſſunt.
Ducatur ex puncto I recta I O parallela axi matori A
C, quæ ſecabit axim minorem, &
ſectionem, cum punctum I cadat inter ver-
tices C, &
B duorum axium; ſecet igitur ſectionem in O, coniungaturque E O,
atque ex punctis I, O, G, E ducantur perpendiculares ad axim I P, O Q, G
R, E F S, quæ ſecent axim in P, Q, R, F, &
I O in S, & quia G N, &
I K ſunt breuiſsimæ;
ergo D R ad R N, atque D P ad P K eandem proportio-
2215. huius. nem habent, nimirum eam, quàm habet latus tranſuerſum ad rectum;
eſt verò
K F minor, quàm D K, atque R F maior, quàm D R;
igitur F P ad P K mi-
norem proportionem habet, quàm D P ad P K, ſeu quàm D R ad R N, &
mul-
to minorem, quàm F R ad R N;
quare diuidendo F K ad K P minorem pro-
portionem habebit, quàm F N ad N R, &
propter parallelas F E, I P, & ſi-
militudinem triangulorum E K F, I K P eſt E F ad I P, vt F K ad K P;
igi-
tur E F ad I P minorem proportionem habet, quàm F N ad N R;
ſed propter
ſimilitudinem triangulorum E F N, G R N eſt E F ad G R, vt F N ad R N;
igitur eadem E F ad I P minorem proportionem habet, quàm ad G R; & pro-
pterea I P, ſeu ei æqualis O Q (in parallegrammo rectangulo P O) maior erit,
quàm G R, &
propterea punctum O recedit à puncto G verſus B, ideoq; ramus
3374. huius. E G maximus, maior erit ramo E O, &
c.
Notæ in Propoſ. LXXVI.
SI autem non educatur ex concurſu E ad rectum E B ellipſis A B C
44a breuiſecans præter tranſeuntem per centrum, vt E B, vtique erit ma-
ximus ramorum ſecantium egredientium ex concurſu ad ſectionem.
Si vero eductus fuerit ex illo alius
121[Figure 121] breuiſecans, ipſe erit ramus maximus,
&
c. Imperceptibilis eſt ſenſus huius textus,
quia, præter phraſis Arabicæ difficultatem,
nonnulla verba in textu deſiderantnr;
itaq;
ſic legendum puto. Si ex concurſu E in re-
cto E B poſito ellipſis A B C non educatur
breuiſecans præter E B tranſeuntem per cen-
trum, erit E B maximus ramorum ſecan-
tium ex concurſu ad ſectionem egredientiũ.
Si vero ex illo educatur alius breuiſe-
cans, erit æqualis vni breuiſecanti ex altera parte recti poſito, &
omnium re-
liquorum erit maximus:
Si enim hæc extrema verba non opponerentur, propo-
ſitio non eſſet vera, vt oſtendetur.
Quia breuiſſimæ egredientes ab extremitatibus reliquorum ramorum
55b abſcindunt cum A, vel B lineam maiorem, quàm ſecet ramus illius (49.
ex 5.) demonſtratum ergo eſt in lineis tangentibus ad extremitatem il-
lius, quemadmodum antea, &
c. Mendoſe citatur quadrageſima nona huius,
debet potius legi 43.
in qua oſtenſum eſt, quod quotieſcunque ramus E B ad

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index