Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of contents

< >
[211.] SECTIO SEXTA Continens Propoſit. XV. XVI. & XVII. PROPOSITIO XV.
[212.] PROPOSITIO XVI.
[213.] PROPOSITIO XVII.
[214.] Notæ in Propoſit. XV.
[215.] MONITVM.
[216.] LEMMA VI.
[217.] LEMMA VII.
[218.] LEMMA VIII.
[219.] Notæ in Propoſit. XVI.
[220.] Notæ in Propoſit. XVII.
[221.] SECTIO SEPTIMA Continens Propoſit. XVIII. & XIX.
[222.] Notæ in Propoſit. XVIII. & XIX.
[223.] SECTIO OCTAVA Continens Propoſit. XX. & XXI. Apollonij. PROPOSITIO XX.
[224.] PROPOSITIO XXI.
[225.] PROPOSITIO XXII.
[226.] PROPOSITIO XXIII.
[227.] PROPOSITIO XXIV.
[228.] Notæ in Propoſit. XX.
[229.] Notæ in Propoſit. XXI.
[230.] Notæ in Propoſit. XXII.
[231.] Notæ in Propoſit. XXIII.
[232.] Notæ in Propoſit. XXIV.
[233.] SECTIO NONA Continens Propoſit. XXV.
[234.] Notæ in Propoſit. XXV.
[235.] LEMMA IX.
[236.] SECTIO DECIMA Continens Propoſit. XXVI. XXVII. & XXVIII. PROPOSITIO XXVI.
[237.] PROPOSITIO XXVII.
[238.] PROPOSITIO XXVIII.
[239.] Notæ in Propoſit. XXVI.
[240.] Notæ in Propoſit. XXVII.
< >
page |< < (106) of 458 > >|
144106Apollonij Pergæi D N ſupra, & infra breuiſe-
130[Figure 130] cantem D C, ſecantes circulum
O C Q, in O, &
Q, dummo-
do D G non ducatur infra D C
in primo caſu, nec ſupra D A
in ſecundo.
Quoniam ramus D
A ſupremus duorum breuiſecan-
tium maximus eſt omnium ra-
morum cadentium ad periphe-
riam B A C;
igitur D A maior
1172. huius. erit, quàm D F, &
quàm D G;
ſunt verò D Z, & D γ æqua-
les eidem D A (cum ſint radij
eiuſdem circuli) ergo D Z ma-
ior eſt, quàm D F;
pariterque
D γ maior eſt quàm D G:
&
propterea duo quælibet puncta
Z, γ eiuſdem circuli Z A γ ca-
dunt extra coniſectionem B A
G;
& ideo circulus Z A γ tan-
tummodo in puncto A coniſectio-
nem extrinſecus tangit.
Poſtea quia ramus D C infimus breuiſecantium eſt minimus omnium ramo-
rum cadentium ex D ad peripheriam A C N, ergo ramus D C minor eſt, quàm
2272. huius. D G, &
quàm D N: ſunt vero D O, D Q æquales eidem D C (cum ſint radij
eiuſdem circuli) igitur D O minor eſt, quàm D G:
pariterque D Q minor eſt,
quàm D N:
quare quælibet duo puncta O, Q circuli O C Q hinc inde à puncto
C cadunt intra coniſectionem B C N, &
ideo circulus O C Q intrinſecus con-
tingit coniſectionem in C, quod erat oſtendendum.
Si ad coniſectionem,
33PROP.
12.
Addit.
131[Figure 131] vel ad portionem qua-
drantis ellipſis B A C,
ex concurſu D duci non
poſsit, niſi vnicus tan-
tum breuiſecans D A,
atque centro D, interual-
lo D A circulus Z A γ
deſcribatur;
Dico, om-
nium circulorum tangen-
tium eandem rectam li-
neam X A P (quàm
cõtingit quoque coniſectio
in A) vnicum eſſe

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index