Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of contents

< >
[31.] PROPOS. II.
[32.] PROPOS. III.
[33.] Notæ in Propoſitionem primam.
[34.] Notæ in Propoſitionem ſecundam.
[35.] Notæ in Propoſitionem tertiam.
[36.] SECTIO SECVNDA Continens propoſitiones IV. V. VI. Apollonij.
[37.] PROPOSITIO IV.
[38.] PROPOSITIO V. & VI.
[39.] Notæ in pro poſitionem quartam.
[40.] Notæ in propoſitionem quintam.
[41.] MONITVM.
[42.] LEMMA I.
[43.] LEMMA II.
[44.] LEMMA III.
[45.] LEMMA IV.
[46.] SECTIO TERTIA Continens VIII. IX. X. Propoſ. Apollonij.
[47.] PROPOSITIO IX. & X.
[48.] Notæ in Propoſitionem VIII.
[49.] Notæ in Propoſitionem IX. & X.
[50.] SECTIO IV. Continens Propoſit. VII. & XII. Apollonij.
[51.] NOTÆ.
[52.] SECTIO QVINTA Continens XI. Propoſit. Apollonij.
[53.] NOTÆ.
[54.] SECTIO SEXTA Continens Propoſit. XIII. XIV. XV. Apollonij.
[55.] NOTÆ.
[56.] SECTIO SEPTIMA Continens XXVI. XXVII. XXVIII. Propoſ. Apollonij. PROPOSITIO XXVI. & XXVII.
[57.] PROPOSITIO XXVIII.
[58.] NOTÆ.
[59.] LEMMA V.
[60.] LEMMA. VI.
< >
page |< < (106) of 458 > >|
144106Apollonij Pergæi D N ſupra, & infra breuiſe-
130[Figure 130] cantem D C, ſecantes circulum
O C Q, in O, &
Q, dummo-
do D G non ducatur infra D C
in primo caſu, nec ſupra D A
in ſecundo.
Quoniam ramus D
A ſupremus duorum breuiſecan-
tium maximus eſt omnium ra-
morum cadentium ad periphe-
riam B A C;
igitur D A maior
1172. huius. erit, quàm D F, &
quàm D G;
ſunt verò D Z, & D γ æqua-
les eidem D A (cum ſint radij
eiuſdem circuli) ergo D Z ma-
ior eſt, quàm D F;
pariterque
D γ maior eſt quàm D G:
&
propterea duo quælibet puncta
Z, γ eiuſdem circuli Z A γ ca-
dunt extra coniſectionem B A
G;
& ideo circulus Z A γ tan-
tummodo in puncto A coniſectio-
nem extrinſecus tangit.
Poſtea quia ramus D C infimus breuiſecantium eſt minimus omnium ramo-
rum cadentium ex D ad peripheriam A C N, ergo ramus D C minor eſt, quàm
2272. huius. D G, &
quàm D N: ſunt vero D O, D Q æquales eidem D C (cum ſint radij
eiuſdem circuli) igitur D O minor eſt, quàm D G:
pariterque D Q minor eſt,
quàm D N:
quare quælibet duo puncta O, Q circuli O C Q hinc inde à puncto
C cadunt intra coniſectionem B C N, &
ideo circulus O C Q intrinſecus con-
tingit coniſectionem in C, quod erat oſtendendum.
Si ad coniſectionem,
33PROP.
12.
Addit.
131[Figure 131] vel ad portionem qua-
drantis ellipſis B A C,
ex concurſu D duci non
poſsit, niſi vnicus tan-
tum breuiſecans D A,
atque centro D, interual-
lo D A circulus Z A γ
deſcribatur;
Dico, om-
nium circulorum tangen-
tium eandem rectam li-
neam X A P (quàm
cõtingit quoque coniſectio
in A) vnicum eſſe

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index