Apollonius <Pergaeus> - Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Scan	Original
91	53
92	54
93	55
94	56
95	57
96	58
97	59
98	60
99	61
100	62
101	63
102	64
103	65
104	66
105	67
106	68
107	69
108	70
109	71
110	72
111	73
112	74
113	75
114	76
115	77
116	78
117	79
118	80
119	81
120	82

145107Conicor. Lib. V. culum Z A γ, qui coniſectionem in puncto A ſecat.

Sumatur enim quodlibet punctum G in productione breuiſsimæ A I ſupra,
vel infra punctum D: manifeſtum eſt (ex 8. præcedentium propoſit.) à puncto
G duci poſſe duos breuiſecantes ramos, quorum A G erit infimus, ſi punctum G
cadit ſupra punctum D, & tunc circulus radio G A deſcriptus continget coniſe-
1111.
Additarũ. ctionem intrinſecus in A: ſi vero punctum g cadat infra punctum D, tunc pa-
228.
Additarũ. riter ex g duo breuiſecantes duci poſſunt ad ſectionem, quorum ſupremus erit
g A; & propterea circulus radio g A deſcriptus continget coniſectionem B AC
3311.
Additarũ. extrinſecus in A; quaproptcr circulus radio D A deſcriptus (quem contingit
eadem recta linea X A quæ tangebat ſectionem in A) vnicus erit, qui ſectionem
B C ſecet in A, quod erat oſtendendum.

Circulorum omnium intrinſecus tangentium coniſectionem non in axis
44PROP.
13.
Addit. vertice, aſsignari non poteſt maximus: tangentium vero intrinſecus ſe-
ctionem in termino axis maximus erit, cuius radius æqualis eſt ſemie-
recto.

Repetatur figura, &

132[Figure 132] hypotheſis præcedẽtis pro
poſitionis. Quoniã qui-
libet circulus radio G A
minori, quàm D A de-
ſcriptus ſemper intrin-
ſecus tangit coniſectio-
nem in A (vt in præce-
dẽti propoſitione dictum
eſt) vbicumque ponatur
centrum G ſupra punctũ
D; neque augendo ra-
dium G A efſicitur alius
contactus circuli, & ſe-
ctionis, quàm intrinſe-
cus, & tunc primo cir-
culus deſinit intrinſecus
tangere ſectionem in A,
quando D A efſicitur
radius, ſcilicet quando
non amplius intrinſecus ſectionem tangit, ſed eam ſecat in A; quapropter aſsi-
gnari non poteſt maximus circulorum tangentium intrinſecus ſectionem in A.
Quod verò circulorum intrinſecus tangentium eandem ſectionem in vertice axis
B, ille, cuius radius B K æqualis eſt ſemierecto B H ſit maximus, oſtenſum eſt
à Maurolico propoſ: 5. 8. & 11. libri 5. Conicorum. Patet ergo propoſitum.

Iiſdem poſitis: dico circulorum omnium extrinſecus tangentium coni-
55PROP.
14.
Addit. ſectionem minimum aſsignari non poſſe.

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
91	53
92	54
93	55
94	56
95	57
96	58
97	59
98	60
99	61
100	62
101	63
102	64
103	65
104	66
105	67
106	68
107	69
108	70
109	71
110	72
111	73
112	74
113	75
114	76
115	77
116	78
117	79
118	80
119	81
120	82

Scan	Original
91	53
92	54
93	55
94	56
95	57
96	58
97	59
98	60
99	61
100	62
101	63
102	64
103	65
104	66
105	67
106	68
107	69
108	70
109	71
110	72
111	73
112	74
113	75
114	76
115	77
116	78
117	79
118	80
119	81
120	82

Scan	Original
91	53
92	54
93	55
94	56
95	57
96	58
97	59
98	60
99	61
100	62
101	63
102	64
103	65
104	66
105	67
106	68
107	69
108	70
109	71
110	72
111	73
112	74
113	75
114	76
115	77
116	78
117	79
118	80
119	81
120	82