168114M. VITRVVII
qui ſupplicant &
ſacriſicant, diſparibus altitudinibus ad ſui cuius{qúe} dei
decorem componantur. Altitudines autem earum ſic ſunt explicandæ, ut
loui omnibus{qúe} cœleſtibus quàm excelſißimæ conſtituantur, Veſtæ, Ter-
ræ, Mari{qúe} humiles collocentur: ita idoneæ his inſtitutionibus explicabu@
tur in medijs ædibus ararum deſormationes. Explicatis ædium ſacr arum
compoſitionibus in hoc libro, in ſequenti de communium operum redde-
@us diſtributionibus explicationes.
decorem componantur. Altitudines autem earum ſic ſunt explicandæ, ut
loui omnibus{qúe} cœleſtibus quàm excelſißimæ conſtituantur, Veſtæ, Ter-
ræ, Mari{qúe} humiles collocentur: ita idoneæ his inſtitutionibus explicabu@
tur in medijs ædibus ararum deſormationes. Explicatis ædium ſacr arum
compoſitionibus in hoc libro, in ſequenti de communium operum redde-
@us diſtributionibus explicationes.
M. VITRVVII
DE ARCHITECTVRA,
LIBER QVINTVS.
DE ARCHITECTVRA,
LIBER QVINTVS.
OVI AMPLIORIBVS VOLVMINIBVS
Imperator, ingenij cogitationes præcepta{qúe} explica-
uerũt, maximas & ægregias adiecerũt ſuis ſcriptis
autoritales, quod etiã uel in noſtris quoq; ſtudijs res
pateretur, ut ampliſicationibus autoritas & in his
præceptis augeretur, ſed id nõ eſt quemadmodũ putatur, expeditũ. Non
enim de architectura ſic ſcribitur, ut hiſtoriæ aut poemata. Hiſtoriæ per
ſe tenent lectores, habent enim nouarum rerum uarias expectationes:
poematumuero, carminum metra & pedes, ac uerborum elegans diſpo-
ſitio, & ſententiarum inter perſonas, & uer ſuum diſtincta pronuncia-
tio, prolectando ſenſus legentium perducit ſine offenſa ad ſummam ſcri-
ptorum terminationem. Id autem in architecturæ conſcriptionibus non
poteſt fieri, quòd uocabula ex artis propria neceßitate concepta, incon-
ſueto ſermone obijciunt ſenſibus obſcuritatem. Cum ea ergo per ſenon
ſint aperta, nec pateant eorum in conſuetudine nomina, tum etiam præ-
ceptorum latæ uagantes ſcripturæ ſinõ contrahantur, et paucis, & per
lucidis ſententijs explicentur, frequentia multitudine{qúe} ſermonis impedi-
cnte, incertas legentium efficient cogitationes. Ita{qúe} occult as nominatio-
nes commenſus{qúe} è membris operum pronuncians, ut memoriæ tradan-
tur, breuiter exponam. Sic enim expeditius ea recipere poterũt mentes.
Imperator, ingenij cogitationes præcepta{qúe} explica-
uerũt, maximas & ægregias adiecerũt ſuis ſcriptis
autoritales, quod etiã uel in noſtris quoq; ſtudijs res
pateretur, ut ampliſicationibus autoritas & in his
præceptis augeretur, ſed id nõ eſt quemadmodũ putatur, expeditũ. Non
enim de architectura ſic ſcribitur, ut hiſtoriæ aut poemata. Hiſtoriæ per
ſe tenent lectores, habent enim nouarum rerum uarias expectationes:
poematumuero, carminum metra & pedes, ac uerborum elegans diſpo-
ſitio, & ſententiarum inter perſonas, & uer ſuum diſtincta pronuncia-
tio, prolectando ſenſus legentium perducit ſine offenſa ad ſummam ſcri-
ptorum terminationem. Id autem in architecturæ conſcriptionibus non
poteſt fieri, quòd uocabula ex artis propria neceßitate concepta, incon-
ſueto ſermone obijciunt ſenſibus obſcuritatem. Cum ea ergo per ſenon
ſint aperta, nec pateant eorum in conſuetudine nomina, tum etiam præ-
ceptorum latæ uagantes ſcripturæ ſinõ contrahantur, et paucis, & per
lucidis ſententijs explicentur, frequentia multitudine{qúe} ſermonis impedi-
cnte, incertas legentium efficient cogitationes. Ita{qúe} occult as nominatio-
nes commenſus{qúe} è membris operum pronuncians, ut memoriæ tradan-
tur, breuiter exponam. Sic enim expeditius ea recipere poterũt mentes.