173135Conicor. Lib. VI.
II.
Codex Arabicus habet.
Similes verò ſunt, quarum proportio po-
tentium in vna earum ad ſua abſciſſa eſt eadem proportioni aliarum po-
tentium ad ſua abſciſſa, & proportio abſciſſarum in vna earum ad ſua op-
poſita abſciſſa eadem eſt. Putabit forte quiſpiam, me nimis licentiosè tran-
sformaſſe potius, quàm emendaſſe textum in
171[Figure 171]
hac ſecunda definitione;
ſed is ſciat velim,
non meo arbitratu id feciſſe ſed ex præſcripto
eiuſdem Apollonij pluribus in locis; non qui-
dem in hiſce compendioſiſſimis definitionibus,
in quibus vna particula omiſſa, vel addita
(vt paſſim cõtingit in codicibus vetuſtiſſimis)
ſenſum omninò permutat; ſed ijs in locis in
quibus oratione continua exponit, & exem-
plis declarat germanum ſenſum huius ſecun-
dæ definitionis, & ſeptimæ ſubſequentis, vt
ſuis in locis monebitur. Primo igitur ſupple-
ri debent particulæ ad conterminas axium
abſciſſas, quæ in textu omnino ſubintelligi
debent vt expreſsè declaratur in propoſ. 11.
12. 15. & 16. huius libri, quibus in locis
ſemper in ſectionibus ſimilibus præcipitur vt abſciſſæ tantummodo in axibus ſu-
mantur, aut æquè ſint inclinatæ ad conterminas potentiales. Secundò poſtrema
verba ſunt in ijſdem rationibus tum abſciſſæ ad abſciſſas poſſent retineri cũ
ſenſum definitionis non omnino intollerabilẽ reddant: & inſuper in textu gre-
co Eutocy repetantur, & eius ſenſus talis eſt. In coniſectionibus B A C, E D
F, quarum axes A G, D H ſi ductæ fuerint quotcunq; potentiales, ſeu ad axim
applicatæ B C, E F, I L, M O occurrentes axibus in G, H, K, N hac lege, vt
potentialis B C ad abſciſſam G A eandem proportionem habeat quàm potentialis
E F ad abſcißam H D, & potentialis I L ad abſciſſam K A ſit, vt M O ad N
D, & tandem abſciſſa G A ad K A ſit, vt abſciſſa H D ad N D: & hoc v eri-
ficetur in omnibus alijs potentialibus eadem lege ductis; tunc quidem duæ illæ
ſectiones ſimiles appellantur iuxta Eutocij, & Mydorgij ſententiam.
tentium in vna earum ad ſua abſciſſa eſt eadem proportioni aliarum po-
tentium ad ſua abſciſſa, & proportio abſciſſarum in vna earum ad ſua op-
poſita abſciſſa eadem eſt. Putabit forte quiſpiam, me nimis licentiosè tran-
sformaſſe potius, quàm emendaſſe textum in
non meo arbitratu id feciſſe ſed ex præſcripto
eiuſdem Apollonij pluribus in locis; non qui-
dem in hiſce compendioſiſſimis definitionibus,
in quibus vna particula omiſſa, vel addita
(vt paſſim cõtingit in codicibus vetuſtiſſimis)
ſenſum omninò permutat; ſed ijs in locis in
quibus oratione continua exponit, & exem-
plis declarat germanum ſenſum huius ſecun-
dæ definitionis, & ſeptimæ ſubſequentis, vt
ſuis in locis monebitur. Primo igitur ſupple-
ri debent particulæ ad conterminas axium
abſciſſas, quæ in textu omnino ſubintelligi
debent vt expreſsè declaratur in propoſ. 11.
12. 15. & 16. huius libri, quibus in locis
ſemper in ſectionibus ſimilibus præcipitur vt abſciſſæ tantummodo in axibus ſu-
mantur, aut æquè ſint inclinatæ ad conterminas potentiales. Secundò poſtrema
verba ſunt in ijſdem rationibus tum abſciſſæ ad abſciſſas poſſent retineri cũ
ſenſum definitionis non omnino intollerabilẽ reddant: & inſuper in textu gre-
co Eutocy repetantur, & eius ſenſus talis eſt. In coniſectionibus B A C, E D
F, quarum axes A G, D H ſi ductæ fuerint quotcunq; potentiales, ſeu ad axim
applicatæ B C, E F, I L, M O occurrentes axibus in G, H, K, N hac lege, vt
potentialis B C ad abſciſſam G A eandem proportionem habeat quàm potentialis
E F ad abſcißam H D, & potentialis I L ad abſciſſam K A ſit, vt M O ad N
D, & tandem abſciſſa G A ad K A ſit, vt abſciſſa H D ad N D: & hoc v eri-
ficetur in omnibus alijs potentialibus eadem lege ductis; tunc quidem duæ illæ
ſectiones ſimiles appellantur iuxta Eutocij, & Mydorgij ſententiam.
Ego contra puto, hanc expoſitionem neq.
Apollonio, neq.
veritati conciliari
poße, vt ad propoſ. 12. oſtendetur attamen exiſtimo, definitionem hac ratione
formari poße.
poße, vt ad propoſ. 12. oſtendetur attamen exiſtimo, definitionem hac ratione
formari poße.
Similes coniſectiones ſunt, in quibus quælibet axium abſcißæ erectis pro-
portionales etiam ad conterminas potentiales eandẽ rationem habent: quæ omni-
no conformis eſt præcedenti definitioni, præterquam in poſtrema particula, vbi
enim ait. Sunt in ijſdem rationibus tum abſciſſæ ad abſciſſas. Legendum
eſſet: ſunt in ijſdem rationibus tum abſciſſæ ad erecta. Sed an hæc parti-
cula corrigi debeat, vel non, alij videant.
portionales etiam ad conterminas potentiales eandẽ rationem habent: quæ omni-
no conformis eſt præcedenti definitioni, præterquam in poſtrema particula, vbi
enim ait. Sunt in ijſdem rationibus tum abſciſſæ ad abſciſſas. Legendum
eſſet: ſunt in ijſdem rationibus tum abſciſſæ ad erecta. Sed an hæc parti-
cula corrigi debeat, vel non, alij videant.