Vitruvius, M. Vitruvii ... de architectura libri decem, ad Augustum Caesarem accuratiß conscripti: & nunc primum in Germania qua potuit diligentia excusi, atq[ue] hinc inde schematibus non iniucundis exornati

Table of figures

< >
[Figure 11]
[Figure 12]
[Figure 13]
[Figure 14]
[15] A. Aen us gnomõ indagator umbræ. B. Septe@ trio. F. Auſter. C. A quilo. H. Fauo-nius. D. Sola-nus. G. Aphris cus. A B C D E F G H I
[Figure 16]
[Figure 17]
[Figure 18]
[19] A.B.C. Digitorũ palmi ac doronis in dicatio. D. Dido-ronis later ex doris. 24. E. Penta-dorilater ex doris. 125. F. Semi-pentadori later. A B C D E F
[20] G. Tetra-dori later ex doris LXIIII. H. Semite tradori later. I. Semidi-doronis. K. Dido-ronis me-d us medij. L. Melius ſemipenta dori. M. Medius ſemitetra dori. G H I K M L
[21] PENTADORI STRVCTVRA.
[22] TETRADORI STRVCTVRA.
[Figure 23]
[Figure 24]
[Figure 25]
[Figure 26]
[Figure 27]
[Figure 28]
[Figure 29]
[Figure 30]
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
< >
page |< < (124) of 373 > >|
178124M. VITRV VII rum diſtantia. In his tribus generibus dißimiles ſunt tetrachordorum di-
ſpoſitiones, quòd harmonia tetrachordorum &
tonos & dieſes habet bi
nas.
Dieſis autem est toni pars quarta, ita in hemitonio duæ dieſes ſunt
88[Handwritten note 8]99[Handwritten note 9] collocatæ.
Chromati duo hemitonia in ordine ſunt cõpoſita, tertiũ triũ
hemitoniorum est interuallũ.
Diatoni duo ſunt continuati toni, tertium
hemitonium finit tetrachordi magnitudinem.
Ita in tribus generibus
tetrachorda ex duobus tonis, &
hemitonio ſunt peræquata. Sedipſa
cum ſeparatim uniuſcuius{qúe} generis finibus conſiderantur, dißimilem ha
bebat interuallorum deſignationem.
Igitur interualla tonorum & hemi-
toniorum &
tetrachor dorum in uoce diuiſit natura, finiuit{qúe} terminatio
nes eorum menſuris, interuallorum quantitate, modis{qúe} certis diſtanti-
bus conſtituit qualitates, quibus etiam artifices qui organa fabricant ex
natur a conſtitutis utendo, comparant ad concentus conuenientes eorum
perfectiones.
Sonitus qui græce Φθόνλοι dicuntur, in uno quo gene-
reſunt decem et octo, è quibus octo ſunt in tribus generibus perpetui &

88[Handwritten note 8]99[Handwritten note 9] ſtantes, reliqui decem cum communiter modulantur ſunt uagantes.
Stan-
tes autem ſunt, qui inter mobiles interpoſiti continent tetrachordi con-
iunctionem, &
è generum diſcriminibus ſuis finibus ſunt permanentes.
Appellantur autem ſic, proslambanomenos, hypate hypaton, hypate me
ſon, meſe, nete ſynemmenon, parameſe, nete diezeugmenõ, nete hyperbo
leon.
Mobiles autem ſunt, qui in tetrachordo inter immotos diſpoſiti in ge
neribus &
locis loca mutant. Vocabula autem habent hæc. Parhypate
hypaton, lichanos hypatõ, parhypate meſon, lichanos meſon, trite ſynem
menon, paranete ſymmenõ, tritediezeugmenõ, paranete diezeugmenon,
trite hyperboleon, paranete hyperboleõ.
Ei autem qui mouentur recipi
unt uirtutes alias.
Interualla enim & diſtantias habent creſcentes. Itaque
parhypate, quæ in harmonia diſtat ab hypatedieſi, in Chromate mutata
habet hemitonium, in diatono uero tonũ.
Qui lichanos in harmonia dici
tur, ab hypate diſt at hemitonium, in chroma translatus, progreditur duo
hemitonia, in diatono diſtat ab hypate tria hemitonia.
Ita decem ſonitus
propter translationes in generibus efficiunt triplicem modulationum ua-
rietatem.
Tetrachorda autem ſunt quin, primum grauißimum, quod
græce dicitur ***πατου.
Secundum medianum, quod appellatur μέσου.
Tertium coniunctum, quod σννέμμενου, dicitur.
Quartum

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index