Vitruvius, M. Vitruvii ... de architectura libri decem, ad Augustum Caesarem accuratiß conscripti: & nunc primum in Germania qua potuit diligentia excusi, atq[ue] hinc inde schematibus non iniucundis exornati

Table of contents

< >
[111.] M. VITRVVII DE ARCHITECT VRA, LIBER QVARTVS.
[112.] DE TRIBVS GENERIBVS COLVMNARVM, origines & inuentiones. CAPVT I.
[113.] DE ORNAMENTIS COLVMNARVM. CAPVT II.
[114.] DE RATIONE DORICA. CAP. III.
[115.] VARIARVM COLVMNARVM DORICA rum ſtriatarum figuræ.
[116.] DE INTERIORE CELLARVM ET PRO nai diſtributione. CAP. IIII.
[117.] DE AEDIBVS CONSTITVENDIS SE. cundumregiones. CAPVT. V.
[118.] DE HOSTIORVM, ET ANTEPAGMEN-torum ſacrarum ædium rationibus. CAPVT VI.
[119.] DE TVSCANIS RATIONIBVS AEDIVM ſacrarum. CAP. VII.
[120.] DE ARIS DEORVM ORDINANDIS. CAPVT VIII.
[121.] M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA, LIBER QVINTVS.
[122.] TRIVM CVBORVM IN VNA CON-ſcriptione contentorum figura.
[123.] DE FORO. CAPVT I.
[124.] GRAECORVM FORVM ATQVE LATI-norum more perfiguratum.
[125.] DE AERARIO, CARCERE, ET CVRIA ordinandis. CAPVT II.
[126.] DE THE ATRO. CAP. III.
[127.] DE HARMONIA. CAP. III.
[128.] DE THEATRI VASIS. CAP. V.
[129.] * DIAGRAMMA ILLVD COMMODIVS hic poſſe ſubijci, uiſum nobis fuit.
[130.] DE CONFORMATIONE THEATRI facienda. CAPVT VI.
[131.] DE TECTO PORTICVS THEATRI. CAPVT VII.
[132.] ROTVNDARVM MONOPTERARVM AC PE ripterarum ædium in ſummo tholata fere perindicata figura.
[133.] DE TRIBVS SCENARVM GENERIBVS. CAPVT VIII.
[134.] DE PORTICIBVS POST SCENAM ET ambulationibus. CAP. IX.
[135.] DE BALNEARVM DISPOSITIONIBVS & partibus. CAPVT X.
[136.] BALNEARVM DISPOSITIO ET EARVM interiorum membrorum affigurata conſtructio.
[137.] DE PALESTRARVM AEDIFICATIONE & xyſtis. CAPVT XI.
[138.] DE PORTVBVS ET STRVCTVRIS IN aqua faciendis. CAP. XII.
[139.] M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA, LIBER SEXTVS.
[140.] DE DIVERSIS REGIONVM QVALITA-tibus, & uarijs cœli aſpectibus, ſecundum quos ſunt ædiſicia diſponenda. CAPVT I.
< >
page |< < (124) of 373 > >|
178124M. VITRV VII rum diſtantia. In his tribus generibus dißimiles ſunt tetrachordorum di-
ſpoſitiones, quòd harmonia tetrachordorum &
tonos & dieſes habet bi
nas.
Dieſis autem est toni pars quarta, ita in hemitonio duæ dieſes ſunt
88[Handwritten note 8]99[Handwritten note 9] collocatæ.
Chromati duo hemitonia in ordine ſunt cõpoſita, tertiũ triũ
hemitoniorum est interuallũ.
Diatoni duo ſunt continuati toni, tertium
hemitonium finit tetrachordi magnitudinem.
Ita in tribus generibus
tetrachorda ex duobus tonis, &
hemitonio ſunt peræquata. Sedipſa
cum ſeparatim uniuſcuius{qúe} generis finibus conſiderantur, dißimilem ha
bebat interuallorum deſignationem.
Igitur interualla tonorum & hemi-
toniorum &
tetrachor dorum in uoce diuiſit natura, finiuit{qúe} terminatio
nes eorum menſuris, interuallorum quantitate, modis{qúe} certis diſtanti-
bus conſtituit qualitates, quibus etiam artifices qui organa fabricant ex
natur a conſtitutis utendo, comparant ad concentus conuenientes eorum
perfectiones.
Sonitus qui græce Φθόνλοι dicuntur, in uno quo gene-
reſunt decem et octo, è quibus octo ſunt in tribus generibus perpetui &

88[Handwritten note 8]99[Handwritten note 9] ſtantes, reliqui decem cum communiter modulantur ſunt uagantes.
Stan-
tes autem ſunt, qui inter mobiles interpoſiti continent tetrachordi con-
iunctionem, &
è generum diſcriminibus ſuis finibus ſunt permanentes.
Appellantur autem ſic, proslambanomenos, hypate hypaton, hypate me
ſon, meſe, nete ſynemmenon, parameſe, nete diezeugmenõ, nete hyperbo
leon.
Mobiles autem ſunt, qui in tetrachordo inter immotos diſpoſiti in ge
neribus &
locis loca mutant. Vocabula autem habent hæc. Parhypate
hypaton, lichanos hypatõ, parhypate meſon, lichanos meſon, trite ſynem
menon, paranete ſymmenõ, tritediezeugmenõ, paranete diezeugmenon,
trite hyperboleon, paranete hyperboleõ.
Ei autem qui mouentur recipi
unt uirtutes alias.
Interualla enim & diſtantias habent creſcentes. Itaque
parhypate, quæ in harmonia diſtat ab hypatedieſi, in Chromate mutata
habet hemitonium, in diatono uero tonũ.
Qui lichanos in harmonia dici
tur, ab hypate diſt at hemitonium, in chroma translatus, progreditur duo
hemitonia, in diatono diſtat ab hypate tria hemitonia.
Ita decem ſonitus
propter translationes in generibus efficiunt triplicem modulationum ua-
rietatem.
Tetrachorda autem ſunt quin, primum grauißimum, quod
græce dicitur ***πατου.
Secundum medianum, quod appellatur μέσου.
Tertium coniunctum, quod σννέμμενου, dicitur.
Quartum

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index