Vitruvius, M. Vitruvii ... de architectura libri decem, ad Augustum Caesarem accuratiß conscripti: & nunc primum in Germania qua potuit diligentia excusi, atq[ue] hinc inde schematibus non iniucundis exornati

Table of contents

< >
[141.] DE AEDIFICIOR VM PRIVATORVM proportionibus & menſuris. CAP. II.
[142.] DE CAVIS AEDIVM. CAP. III.
[143.] CAVAEDII TVSCANICI FIGVRA.
[144.] DE ATRIIS ET ALIS ET TABLINIS, cum dimenſionibus & ſymmetrijs eorum. CAPVT IIII.
[145.] ATRIORVM EX TRIBVS CONFORMATIS generibus & alarum tablinorum aut faucium impluuio-rum, periſtyliorum quo & aliorum eorum membrorum ſymmetria.
[146.] DE TRICLINIIS ET OECIS, ET EXEDRIS, & pinacothecis, & eorum dimenſionib{us}. CAPVT V.
[147.] DE OECIS MORE GRAECO. CAP. VI.
[148.] OECORVM CORINTHIORVM SEV AEGY-ptiorũ, Græco more perſtructa ac perornata, affigur atio, quæ & Cizicenorum dicitur.
[149.] AD QVAS COELI REGIONES QVAEQVE edificiorum genera ſpectare debeant, ut uſui & ſalubrita-tiſint idonea. CAP. VII.
[150.] DE PRIVATORVM ET COMMVNIVM AEDI ficiorum proprijs locis, & generib{us} ad quaſcun perſo-narum qualitates conuenientib{us}. CAP. VIII.
[151.] DE RVSTICORVM AEDIFICIORVM RATIO nib{us}, & multarum partium eorum deſcriptionib{us}, at uſib{us}. CAP. IX.
[152.] DE GRAECORVM AEDIFICIORVM EORVM. que partium diſpoſitione, atque differentib{us} nominib{us}, ſatis ab Italicis morib{us} & uſib{us} diſcre-pantib{us}. CAP. X.
[153.] DE FIRMITATE ET FVNDAMENTIS ædificiorum. CAP. XI.
[154.] M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA, LIBER SEPTIMVS.
[155.] DE RVDERATIONE. CAPVT I.
[156.] DE MACERATIONE CALCIS AD ALBA-ria opera & tectoria perficienda. CAPVT. II.
[157.] DE CAMERARVM DISPOSITIONE, TRVL. liſſatione, & tectorio opere. CAP. III.
[158.] DE POLITIONIBVS IN HVMIDIS locis. CAP. IIII.
[159.] DE RATIONE PINGENDI IN AEDI-ficijs. CAP. V.
[160.] DE MARMORE QVOMODO PARETVR ad tectoria. CAP. VI.
[161.] DE COLORIBVS, ET PRIMVM DE ochra. CAP. VII.
[162.] DE MINII RATIONIBVS. CAP. VIII.
[163.] DE MINII TEMPERATVRA. CAP. IX.
[164.] DE COLORIBVS QVI ARTE FIVNT. CAP. X.
[165.] LOCA PRAEFVRNIATA VTI LACONI-corum balnearia & hypocauſta.
[166.] DE CAERVLEI TEMPERATIONIBVS. CAP. XI.
[167.] QVOMODO FIAT CERVSSA ET AERVGO & ſandaraca. CAP. XII.
[168.] QVOMODO FIAT OSTRVM COLORVM OM nium factitiorum excellentißimum. CAP. XIII.
[169.] DE PVRPVREIS COLORIBVS. CAP. XIIII.
[170.] M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA, LIBER OCTAVVS.
< >
page |< < (124) of 373 > >|
178124M. VITRV VII rum diſtantia. In his tribus generibus dißimiles ſunt tetrachordorum di-
ſpoſitiones, quòd harmonia tetrachordorum &
tonos & dieſes habet bi
nas.
Dieſis autem est toni pars quarta, ita in hemitonio duæ dieſes ſunt
88[Handwritten note 8]99[Handwritten note 9] collocatæ.
Chromati duo hemitonia in ordine ſunt cõpoſita, tertiũ triũ
hemitoniorum est interuallũ.
Diatoni duo ſunt continuati toni, tertium
hemitonium finit tetrachordi magnitudinem.
Ita in tribus generibus
tetrachorda ex duobus tonis, &
hemitonio ſunt peræquata. Sedipſa
cum ſeparatim uniuſcuius{qúe} generis finibus conſiderantur, dißimilem ha
bebat interuallorum deſignationem.
Igitur interualla tonorum & hemi-
toniorum &
tetrachor dorum in uoce diuiſit natura, finiuit{qúe} terminatio
nes eorum menſuris, interuallorum quantitate, modis{qúe} certis diſtanti-
bus conſtituit qualitates, quibus etiam artifices qui organa fabricant ex
natur a conſtitutis utendo, comparant ad concentus conuenientes eorum
perfectiones.
Sonitus qui græce Φθόνλοι dicuntur, in uno quo gene-
reſunt decem et octo, è quibus octo ſunt in tribus generibus perpetui &

88[Handwritten note 8]99[Handwritten note 9] ſtantes, reliqui decem cum communiter modulantur ſunt uagantes.
Stan-
tes autem ſunt, qui inter mobiles interpoſiti continent tetrachordi con-
iunctionem, &
è generum diſcriminibus ſuis finibus ſunt permanentes.
Appellantur autem ſic, proslambanomenos, hypate hypaton, hypate me
ſon, meſe, nete ſynemmenon, parameſe, nete diezeugmenõ, nete hyperbo
leon.
Mobiles autem ſunt, qui in tetrachordo inter immotos diſpoſiti in ge
neribus &
locis loca mutant. Vocabula autem habent hæc. Parhypate
hypaton, lichanos hypatõ, parhypate meſon, lichanos meſon, trite ſynem
menon, paranete ſymmenõ, tritediezeugmenõ, paranete diezeugmenon,
trite hyperboleon, paranete hyperboleõ.
Ei autem qui mouentur recipi
unt uirtutes alias.
Interualla enim & diſtantias habent creſcentes. Itaque
parhypate, quæ in harmonia diſtat ab hypatedieſi, in Chromate mutata
habet hemitonium, in diatono uero tonũ.
Qui lichanos in harmonia dici
tur, ab hypate diſt at hemitonium, in chroma translatus, progreditur duo
hemitonia, in diatono diſtat ab hypate tria hemitonia.
Ita decem ſonitus
propter translationes in generibus efficiunt triplicem modulationum ua-
rietatem.
Tetrachorda autem ſunt quin, primum grauißimum, quod
græce dicitur ***πατου.
Secundum medianum, quod appellatur μέσου.
Tertium coniunctum, quod σννέμμενου, dicitur.
Quartum

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index