Vitruvius - M. Vitruvii ... de architectura libri decem, ad Augustum Caesarem accuratiß conscripti: & nunc primum in Germania qua potuit diligentia excusi, atq[ue] hinc inde schematibus non iniucundis exornati

Table of figures

[Figure 41]

Page: 136

[Figure 42]

[Figure 43]

[Figure 44]

[Figure 45]

[46] K. Acro-tetia. I. Tympa num. A. Sima. B. Coro-na. C. Denti-culus. D. Zopho rus. E. Cymati um. F. Tertia faſcia. G. Secun-da faſcia. H. prima faſcia. A B C D E F G H I K

[Figure 47]

[48] Covír@@@ Jo@@@@

[49] Do@@ca @@@fana

[50] Copofied

[51] A. Abacus B. Craßi-tudo imi ſcapi colũ næ. C. Craßi-tudo hypo trachelĳ. D. Contra ctura frõ-tis abaci. A B C D

Page: 155

[52] A. Modu-lus ex imi ſcapicolũ næ ſum-ptus. B. Voluta. C. Folium. D. Flos. E. Caulicu li. F. Abacus F D F B E E B C C C C A A

[Figure 53]

[Figure 54]

[Figure 55]

[Figure 56]

[Figure 57]

[Figure 58]

[59] Proslambano-menos. Hypate hypaton Parhypate hypaton Lichanos hypaton Hypate meſon Parhypate meſon Lichanos meſon Meſe Trite ſynemmenon Paranete ſynemmenon Nete ſynemmenon Parameſe Trite diezeugmenon Paranete diezeugmenon Nete diezeugmenon Trite hyperboleon Paranete hyperboleon Nete hyperboleon BT AH C T D T E AH T F T H AT T S T H AT T H AT T

[Figure 60]

[61] A B C D

[Figure 62]

[Figure 63]

[Figure 64]

[Figure 65]

[Figure 66]

[Figure 67]

[Figure 68]

[Figure 69]

[Figure 70]

178124M. VITRV VII rum diſtantia. In his tribus generibus dißimiles ſunt tetrachordorum di-
ſpoſitiones, quòd harmonia tetrachordorum & tonos & dieſes habet bi
nas. Dieſis autem est toni pars quarta, ita in hemitonio duæ dieſes ſunt
88[Handwritten note 8]99[Handwritten note 9] collocatæ. Chromati duo hemitonia in ordine ſunt cõpoſita, tertiũ triũ
hemitoniorum est interuallũ. Diatoni duo ſunt continuati toni, tertium
hemitonium finit tetrachordi magnitudinem. Ita in tribus generibus
tetrachorda ex duobus tonis, & hemitonio ſunt peræquata. Sedipſa
cum ſeparatim uniuſcuius{qúe} generis finibus conſiderantur, dißimilem ha
bebat interuallorum deſignationem. Igitur interualla tonorum & hemi-
toniorum & tetrachor dorum in uoce diuiſit natura, finiuit{qúe} terminatio
nes eorum menſuris, interuallorum quantitate, modis{qúe} certis diſtanti-
bus conſtituit qualitates, quibus etiam artifices qui organa fabricant ex
natur a conſtitutis utendo, comparant ad concentus conuenientes eorum
perfectiones. Sonitus qui græce Φθόνλοι dicuntur, in uno quo gene-
reſunt decem et octo, è quibus octo ſunt in tribus generibus perpetui &
88[Handwritten note 8]99[Handwritten note 9] ſtantes, reliqui decem cum communiter modulantur ſunt uagantes. Stan-
tes autem ſunt, qui inter mobiles interpoſiti continent tetrachordi con-
iunctionem, & è generum diſcriminibus ſuis finibus ſunt permanentes.
Appellantur autem ſic, proslambanomenos, hypate hypaton, hypate me
ſon, meſe, nete ſynemmenon, parameſe, nete diezeugmenõ, nete hyperbo
leon. Mobiles autem ſunt, qui in tetrachordo inter immotos diſpoſiti in ge
neribus & locis loca mutant. Vocabula autem habent hæc. Parhypate
hypaton, lichanos hypatõ, parhypate meſon, lichanos meſon, trite ſynem
menon, paranete ſymmenõ, tritediezeugmenõ, paranete diezeugmenon,
trite hyperboleon, paranete hyperboleõ. Ei autem qui mouentur recipi
unt uirtutes alias. Interualla enim & diſtantias habent creſcentes. Itaque
parhypate, quæ in harmonia diſtat ab hypatedieſi, in Chromate mutata
habet hemitonium, in diatono uero tonũ. Qui lichanos in harmonia dici
tur, ab hypate diſt at hemitonium, in chroma translatus, progreditur duo
hemitonia, in diatono diſtat ab hypate tria hemitonia. Ita decem ſonitus
propter translationes in generibus efficiunt triplicem modulationum ua-
rietatem. Tetrachorda autem ſunt quin, primum grauißimum, quod
græce dicitur ***πατου. Secundum medianum, quod appellatur μέσου.
Tertium coniunctum, quod σννέμμενου, dicitur. Quartum

Table of figures

Text layer

Text normalization

Search