Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Page concordance

< >
Scan Original
291 253
292 254
293 255
294 256
295 257
296 258
297 259
298 260
299 261
300 262
301 263
302 264
303 265
304 266
305 267
306 268
307 269
308 270
309 271
310 272
311 273
312 274
313 275
314 276
315 277
316 278
317 279
318 280
319 281
320 282
< >
page |< < (172) of 458 > >|
210172Apollonij Pergæi232[Figure 232] ſium eandem proportionem habeant, fuerintque anguli verticales inter ſe æquales,
vel qui à lateribus, &
à vertice ductis continentur, ſint æquales: ſemper trian-
gula erunt ſimilia.
Dico iam, quod triangulum A B C ſimile eſt triangulo D E F, ſi enim
11a hoc verum non eſt, ſit angulus D maior, quàm angulus A, &
c. Textus
alterari debuit, nam duo triangula B A C, &
E D F ponuntur non ſimilia, &
propterea æquiangula non erunt, ſcilicet non habebunt duos angulos æquales duo-
bus angulis alterius trianguli;
ſed ex hypotheſi anguli verticales A B C, & D E
F æquales erant;
ergo angulus B A C non erit æqualis angulo E D F, neque
angulo E F D;
alias dicta triangula eßent æquiangula, & ſimilia, quod non
ponitur;
igitur neceſſe eſt, vt angulus A non ſit æqualis vni duorum angulorum
D, vel F, poſtea rectangulorum A H C, &
D I F tam latus A H ipſius H C
non ſit maius, quàm D I ipſius I F, &
ad punctũ D fiat angulus F D K æqua-
lis angulo A.
Quare K L F ſimile quoq; erit B H C, & c. Luoniã angulus F D K æqualis
22b eſt factus angulo C A B, &
angulus F K D ſeu ei æqualis F E. D eſt ipſi angu-
lo A B C æqualis (cum in ſimilibus circulorum ſegmentis exiſtant), igitur in
triangulis F K D, &
C B A tertius angulus K F D æqualis erit tertio angulo
C;
& propter parallelas K L, E I eſt angulus D L K æqualis angulo D I E; eſt
verò angulus A H B ex hypotheſi æqualis eidem angulo D I E;
ergò angulus D
L K æqualis eſt angulo A H B, &
F L K æqualis angulo C H B: at oſtenſus fuit
angulus K F L æqualis angulo B C H;
ergo angulo C B H æqualis eſt angulus
F K L;
ideoque triangula C B H, & F K L ſimilia erunt. Pariterq; duo trian-
gula B A H, &
K D L ſimilia erunt, cum angulus L æqualis ſit angulo H, &
angulus K D L æqualis ſit interno B A H.
Et hoc eſt abſurdum in prima figura, & c. Luoniam ſunt rectæ lineæ in
33c circulo applicatæ K M, E G parallelæ inter ſe;
ergo coniunctæ rectæ lineæ E K,
G M parallelæ erunt inter ſe, aut conuenient extra circulum cum diametro bifa-
riam, &
ad angulos rectos diuidente applicatas E G, K M; ſed eadem rectæ lineæ
G M ſecat trianguli baſim F A I intra circulũ, aut extra ipſum inter puncta I, A, &

F (propterea quod angulus E I F conſtituitur à duabus in circulo applicatis extra
ipſum concurrentibus);
ergo tres coniunctæ rectæ lineæ K E, M G, & I L, nec ſunt
omnes inter ſe parallelæ, nec in vno puncto cõueniunt, &
propterea E I, & K

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index