220166M. VITRVVII
uictorib{us} præmia et honores conſtituit.
His ita inſtitutis, cum ludiadeſ
ſent, iudices literati, qui ea probarent erant legendi. Rex cum iam ex ciui
tate ſex lectos habuiſſet, nec tam cito ſeptimum idoneum inueniret, retu-
lit ad eos qui ſupra bibliothecam fuerant, & quæſijt, ſi quẽnouiſſent ad
id expeditum. Tunc ei dixerunteſſe quendam Ariſtophanem, quiſummo
ſtudio ſumma{qúe} diligentia quotidie omnes libros ex ordine perlegeret.
Ita{qúe} in conuentu ludorum cum ſecretæ ſedes iudicib{us} eſſent diſtributæ,
cum cæteris Ariſtophanes citat{us}, quemadmodum fuerat loc{us} ei deſigna
t{us} ſedit. Primo Poctarum ordine ad certationem inducto cumrecitarẽ-
tur ſcripta, popul{us} cunct{us} ſignificando monebat iudices quod proba-
rent. Ita cũab ſingulis ſententiæ ſunt rogatæ, ſex una dixexũt. Et quẽ
maxime animaduerterunt multitudini placuiſſe, ei primũ præmium, inſe
quenti ſecundum tribuerunt. Ariſtophanes ucro cum ab eo ſententiaro-
garetur, eum primum pronunciari iußit, quiminime populo placuiſſet.
Cum autem rex & uniuer ſi uehementer indignarentur, ſurrexit, & ro-
gando impetrauit, ut paterẽtur ſe dicere. Ita ſilentio facto docuit unum
cxhis eum eſſe poetam, cæteros alienarecitauiſſe. Oportere autem iudi-
cantes non furta, ſed ſcripta probare. Admirante populo, & rege dubi-
tante, fret{us} memoria è certis armarijs infinita uolumina eduxit, & ea
cum recitatis conferendo coegit ipſos furatos de ſe confiteri. Ita Rex
iußit cum his agi furti, condemnatos{qúe} cum ignominia dimiſit. Ariſtopha
ncm uero amplißimis munerib{us} ornauit, & ſupra bibliothecam conſti-
tuit. In ſequentib{us} annis à Macedonia Zoil{us}, qui adoptauit cognomen,
11Zoil{us} Ho
meroma-
ſtix. ut Homeromaſtix uocitaretur Alexandriam uenit, ſua{qúe} ſcriptacontra
Iliadem & Odiſſeam comparata regirecitauit. Ptolemæ{us} uero cum a-
nimaduertiſſet poetarum parẽtem, philologtæ{qúe} omnis ducem abſentem
uexari, & cui{us} abcunctis gentib{us} ſcripta ſuſpicerentur, ab eo uitupe-
rari, indignat{us} nullum eidedit reſponſum. Zoil{us} autem cum diuti{us} in
regno fuiſſet inopia præſſ{us}, ſummiſit ad regem poſtulans, ut aliquid ſibi
tribueretur. Rex uero reſpondiſſe dicitur, Homerum qui ante annos mil-
le deceßiſſet, æuo perpetuo multa millia hominũ paſcere. Item debere qui
melioriingenio ſe profiteretur, nõ modo ſe unum, ſed etiam plures alere
poſſe. Et ad ſummam mors ei{us}, ut paricidij damnati, uarie memoratur.
Alij eum ſcripſerunt à Philadelpho eſſe in crucem fixum, nonnulli in
ſent, iudices literati, qui ea probarent erant legendi. Rex cum iam ex ciui
tate ſex lectos habuiſſet, nec tam cito ſeptimum idoneum inueniret, retu-
lit ad eos qui ſupra bibliothecam fuerant, & quæſijt, ſi quẽnouiſſent ad
id expeditum. Tunc ei dixerunteſſe quendam Ariſtophanem, quiſummo
ſtudio ſumma{qúe} diligentia quotidie omnes libros ex ordine perlegeret.
Ita{qúe} in conuentu ludorum cum ſecretæ ſedes iudicib{us} eſſent diſtributæ,
cum cæteris Ariſtophanes citat{us}, quemadmodum fuerat loc{us} ei deſigna
t{us} ſedit. Primo Poctarum ordine ad certationem inducto cumrecitarẽ-
tur ſcripta, popul{us} cunct{us} ſignificando monebat iudices quod proba-
rent. Ita cũab ſingulis ſententiæ ſunt rogatæ, ſex una dixexũt. Et quẽ
maxime animaduerterunt multitudini placuiſſe, ei primũ præmium, inſe
quenti ſecundum tribuerunt. Ariſtophanes ucro cum ab eo ſententiaro-
garetur, eum primum pronunciari iußit, quiminime populo placuiſſet.
Cum autem rex & uniuer ſi uehementer indignarentur, ſurrexit, & ro-
gando impetrauit, ut paterẽtur ſe dicere. Ita ſilentio facto docuit unum
cxhis eum eſſe poetam, cæteros alienarecitauiſſe. Oportere autem iudi-
cantes non furta, ſed ſcripta probare. Admirante populo, & rege dubi-
tante, fret{us} memoria è certis armarijs infinita uolumina eduxit, & ea
cum recitatis conferendo coegit ipſos furatos de ſe confiteri. Ita Rex
iußit cum his agi furti, condemnatos{qúe} cum ignominia dimiſit. Ariſtopha
ncm uero amplißimis munerib{us} ornauit, & ſupra bibliothecam conſti-
tuit. In ſequentib{us} annis à Macedonia Zoil{us}, qui adoptauit cognomen,
11Zoil{us} Ho
meroma-
ſtix. ut Homeromaſtix uocitaretur Alexandriam uenit, ſua{qúe} ſcriptacontra
Iliadem & Odiſſeam comparata regirecitauit. Ptolemæ{us} uero cum a-
nimaduertiſſet poetarum parẽtem, philologtæ{qúe} omnis ducem abſentem
uexari, & cui{us} abcunctis gentib{us} ſcripta ſuſpicerentur, ab eo uitupe-
rari, indignat{us} nullum eidedit reſponſum. Zoil{us} autem cum diuti{us} in
regno fuiſſet inopia præſſ{us}, ſummiſit ad regem poſtulans, ut aliquid ſibi
tribueretur. Rex uero reſpondiſſe dicitur, Homerum qui ante annos mil-
le deceßiſſet, æuo perpetuo multa millia hominũ paſcere. Item debere qui
melioriingenio ſe profiteretur, nõ modo ſe unum, ſed etiam plures alere
poſſe. Et ad ſummam mors ei{us}, ut paricidij damnati, uarie memoratur.
Alij eum ſcripſerunt à Philadelpho eſſe in crucem fixum, nonnulli in