24ABRAHAMI ECCHELLENSIS
gni Etruriæ Duces, inde magno ſoluto pretio redemerunt, ip-
ſorumque tam præclara opera quaſi iure poſtliminij vindica-
runt, ac demum patrio ſolo reddiderunt. Attamen ſat non-
fuit, aut viſum eſt ſummis iſtis Principibus Apollonium in liber-
tatem afferuiſſe, & ex Barbarorum eripuiſſe manibus, ac in ce-
leberrrima tctius Europæ Auorum repoſuiſſe Biblioteca; ſed
omnem nauarunt operam, & ſtudium, vt Latina etiam donati
linguà in literatorum gratiam publici iuris fierent. Ea 11Fallitur
C.V. Ger.
10: V oſſius
hoc tribu-
ens Sixto
V. P. M.
C. 17. 29.
de ſcient.
Matbe-
mat. verè Magnus ille in omnibus Ferdinandus primus celeberrimam
eam erexit Typographiam è nomine gentilitio Sereniſſimæ fa-
miliæ Mediceam nuncupatam, cui nullam ſimilem, aut parem
vidit Chriſtianus Orbis, aut viſurus vnquàm eſt; ſiue characte-
rum, præſertim Arabicorum, ſpectes copiam, ſiue varietatem,
ſiue nitorem, ſiue elegantiam. Dictis hiſce profectò noſtris
ſpectatiſſimam, ac manifectiſſimam fidem faciunt Sacroſanti
Euangeliorum libri, Auicennæ, Euclidis, aliaque Arabica ope-
ra ijs edita typis, quæ omnibus Orientis gentibus admirationi
ſunt, atque adeo auidiſſimè expetuntur, ac magno comparan-
tur pretio. Sed hæc non typis duntaxat excudi iuſſit munifi-
centiſſimu s Princeps, verùm etiam viros linguarum peritiſſi-
mos ingenti conduxit ſtipendio, qui Arabicorũ Codicum va-
carent verſionibus. Hos autem inter principem obtinebat locum
Ioannes Baptiſta Raimundus vir, & ſcientiarum cognitione, &
linguarum peritia omnium ore celebratiſſimus. Is autem, &
ſcriptis literis, & familiaribus cum amicis colloquijs Apollonij
librorum verſionem ſæpenumerò pollicitus eſt. Imò erant, qui
libris editis verſionem iam à Raimundo confectam, & perfe-
ctam eſſe, in vulgus iactarent. Verùm cum nunquam viſa fue-
rit eiuſmodi verſio, neque inter ipſius ſcripta reperta, neque
in Aduerſarijs notata, aut catalogo ipſius librorum adſcripta,
quæ omnia religiosè hactenùs conſeruantur, hoc vnum creden-
dum ſupereſt, eam votis ſolùm ſuſceptam, & cogitatione deli-
neatam fuiſſe; rem autem, aut quòd per otium ipſi non licuit, aut
ob Codicis lectionem, & ſcripturæ difficultatem, quæ maxima
eſt, vel ob orationis abſtruſæ, & ſermonis ancipitem, ac mul-
tiplicem verborum poteſtatem, vel tandem aliquam aliam ob
cauſam, quàm, conijcere difficile eſt, perficere non potuiſſe.
ſorumque tam præclara opera quaſi iure poſtliminij vindica-
runt, ac demum patrio ſolo reddiderunt. Attamen ſat non-
fuit, aut viſum eſt ſummis iſtis Principibus Apollonium in liber-
tatem afferuiſſe, & ex Barbarorum eripuiſſe manibus, ac in ce-
leberrrima tctius Europæ Auorum repoſuiſſe Biblioteca; ſed
omnem nauarunt operam, & ſtudium, vt Latina etiam donati
linguà in literatorum gratiam publici iuris fierent. Ea 11Fallitur
C.V. Ger.
10: V oſſius
hoc tribu-
ens Sixto
V. P. M.
C. 17. 29.
de ſcient.
Matbe-
mat. verè Magnus ille in omnibus Ferdinandus primus celeberrimam
eam erexit Typographiam è nomine gentilitio Sereniſſimæ fa-
miliæ Mediceam nuncupatam, cui nullam ſimilem, aut parem
vidit Chriſtianus Orbis, aut viſurus vnquàm eſt; ſiue characte-
rum, præſertim Arabicorum, ſpectes copiam, ſiue varietatem,
ſiue nitorem, ſiue elegantiam. Dictis hiſce profectò noſtris
ſpectatiſſimam, ac manifectiſſimam fidem faciunt Sacroſanti
Euangeliorum libri, Auicennæ, Euclidis, aliaque Arabica ope-
ra ijs edita typis, quæ omnibus Orientis gentibus admirationi
ſunt, atque adeo auidiſſimè expetuntur, ac magno comparan-
tur pretio. Sed hæc non typis duntaxat excudi iuſſit munifi-
centiſſimu s Princeps, verùm etiam viros linguarum peritiſſi-
mos ingenti conduxit ſtipendio, qui Arabicorũ Codicum va-
carent verſionibus. Hos autem inter principem obtinebat locum
Ioannes Baptiſta Raimundus vir, & ſcientiarum cognitione, &
linguarum peritia omnium ore celebratiſſimus. Is autem, &
ſcriptis literis, & familiaribus cum amicis colloquijs Apollonij
librorum verſionem ſæpenumerò pollicitus eſt. Imò erant, qui
libris editis verſionem iam à Raimundo confectam, & perfe-
ctam eſſe, in vulgus iactarent. Verùm cum nunquam viſa fue-
rit eiuſmodi verſio, neque inter ipſius ſcripta reperta, neque
in Aduerſarijs notata, aut catalogo ipſius librorum adſcripta,
quæ omnia religiosè hactenùs conſeruantur, hoc vnum creden-
dum ſupereſt, eam votis ſolùm ſuſceptam, & cogitatione deli-
neatam fuiſſe; rem autem, aut quòd per otium ipſi non licuit, aut
ob Codicis lectionem, & ſcripturæ difficultatem, quæ maxima
eſt, vel ob orationis abſtruſæ, & ſermonis ancipitem, ac mul-
tiplicem verborum poteſtatem, vel tandem aliquam aliam ob
cauſam, quàm, conijcere difficile eſt, perficere non potuiſſe.