Vitruvius, M. Vitruvii ... de architectura libri decem, ad Augustum Caesarem accuratiß conscripti: & nunc primum in Germania qua potuit diligentia excusi, atq[ue] hinc inde schematibus non iniucundis exornati

Table of contents

< >
[11.] CAPITA OCTAVI LIBRI.
[12.] CAPITA NONI LIBRI.
[13.] CAPITA DECIMI LIBRI.
[14.] INSCRIPTIONES, EX TRANSLATIONE ITALIC A authoris, ſchematibus ſuprapoſitæ
[15.] FINIS.
[16.] INDEX GRAECARVM DICTIONVM, QVAE in Vitruuij libris ſparſim leguntur. PVNCTVM VNVM, PAGINAE PARTEM priorem: duo uero poſteriorem denotant. A.
[17.] B.
[18.] Δ.
[19.] E.
[20.] Z.
[21.] H.
[22.] Θ.
[23.] I.
[24.] K.
[25.] Λ.
[26.] M.
[27.] N.
[28.] Ξ.
[29.] O.
[30.] Π.
[31.] Σ.
[32.] T.
[33.] T.
[34.] Φ.
[35.] X.
[36.] Ω.
[37.] ARCHITECTI VIRTVTES. PHIL OSOPHIAE ET DISCIPLINARVM MEDIOCRITER SIT PERITVS: NON ARROGANS: SED FACILIS, AEQVVS, ET FIDELIS: SINE OMNI AVARITIA, QVOD EST MAXIMVM.
[38.] INDEX IN DE-CEM M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA LIBROS copioſißimus. A.
[39.] B.
[40.] C.
< >
page |< < (188) of 373 > >|
242188M. VITRV VII ues, tepidæ, non ſuaues: niſi quæ ex montibus ſub terra ſubmanãtes erum
punt in medios campos, &
ubi ſunt arborum umbris contectæ, præſtant
montanorum ſontium ſuauitatem.
Signa autem quibus terrarum gencri-
bus ſuberunt aquæ, præter quod ſupraſcriptũ est, hæc erunt:
ſi inuenien-
tur naſcentia, tenuis iuncus, ſalix erratica, alnus, uitex, arundo, hedera,
alia{qúe} quæ eiuſmodi ſunt, quæ non poſſunt naſci, nec ali per ſe, ſine humo
re.
Solent autẽ eadem in lacunis nata eſſe, quæ ſidentes præter reliquum
agrum excipiunt aquam ex hymbribus, &
agris per hyemem, diutiusque
propter capacitatem conſeruant humorem, quibus non est credendum.
Sed quibus regionibus & terris, non lacunis, ea ſigna naſcuntur nõ ſata,
ſed natur aliter per ſe creata, ibiest quærenda.
In quibuslocis eæ non ſi-
gniſicabuntur inuentiones, ſic erunt experiundæ.
Fodiatur quoquouer-
ſus locus latus ne minus pedes quin, ineo{qúe} collocetur circiter ſolis oc-
caſum ſcaphium æreum, aut plumbeum, aut peluis, ex his quod erit para
tum:
id{qúe} intrinſecus oleo ungatur, ponatur{qúe} inuer ſum & ſumma foſſu-
ra operiatur arundinibus, aut fronde, ſupra terra obruatur:
tum poſte-
ro die aperiatur, et ſi in uaſe ſtillæ ſudores{qúe} erunt, is locus habebit aquã.

Item ſiuas ex creta factum non coctum, in ea ſoßione eadem ratione oper
tum, poſitum fuerit, ſi is locus aquã habuerit, cum apertum fuerit, uas hu-
midum erit, &
etiam diſſoluetur ab humore. Vellus{qúe} lanæ ſi collocatum
erit in ea foſſura, in ſequenti autem die de eo aqua expreſſa erit, ſignifica
bit eum locum habere copiam.
Non minus ſi lucerna concinnata, oleique
plena &
accenſa, in eo loco operta fuerit collocata, & poſtero die non
erit exucta, ſed habuerit reliquias olei &
ellychnij, ipſa{qúe} humida inue-
nietur, indicabit eum locum habere aquam:
ideo quòd omnis tepor adſe
ducit humores.
Item in eolocoignis ſifactus fuerit, & percalefacta terra,
et aduſta, uaporem nebuloſum ex ſe ſuſcitauerit, is locus habebit aquam.

Cum hæc ita erunt pertentata, &
quæ ſupra ſcripta ſunt ſigna inuenta,
tum deprimendus est puteus in eo loco:
& ſicaput erit aquæ inuentum
plures ſunt circa fodiendi, &
per ſpecus in unum locum omnes conducen
di.
Hæc autem maxime in montibus & regionibus ſeptentrionalibus ſunt
quærenda, eo quòd in his &
ſuauiora, & ſalubriora, & copioſiora inue
niuntur:
auerſi enim ſunt ſolis curſui, & in his locis primum crebræ ſunt
@rbores &
ſyluoſæ, ipſi{qúe} montes ſuas habent umbras obſtantes, ut

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index