Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

List of thumbnails

< >
171
171 (133)
172
172 (134)
173
173 (135)
174
174 (136)
175
175 (137)
176
176 (138)
177
177 (139)
178
178 (140)
179
179 (141)
180
180 (142)
< >
page |< < (211) of 458 > >|
249211Conicor. Lib. VI. inter E, & I exiſtit; ergo recta linea I K poſita intra conicũ ſegmentum E K I
ſupra eius baſim E I cadit;
& ideo ei parallela E O cadit infra eandem ſeg-
menti conici baſim E I, &
propterea occurret ipſi H L intra coniſectionem, &
infra punctum L in ſectione poſitum, vt in O;
& ideo O S maior erit, quàm,
S L.
Et quoniam S E, & R K ſunt inter ſe parallelæ ( quia eidem A C æqui-
diſtant) pariterque E O, &
K I factæ ſunt parallelæ, atque S O, & R I (ex
hypotheſi) æquidiſtantes erant;
igitur duo triangula E S O, & K R I ſimilia
ſunt inter ſe, &
eorũ latera homologa E S, & K R æqualia ſunt inter ſe (quiæ
in parallelogrãmis C S, &
G R latera E S, R K æqualia ſunt oppoſitis C H, G
F inter ſe æqualibus, ex hypotheſi) igitur reliqua latera homologa S O, &
R I
æqualia ſunt inter ſe;
& propterea R I differentia æquidiſtantium F I, G K ad
partes centri A, &
asymptoti A B vlterius tendentium, maior erit, quàm S L,
quæ portio eſt ipſius S O, &
eſt differentia æquidiſtantium H L, & C E alte-
rius ſegmenti H C.
Quod erat oſtendendum.
Ex conſtructione, & demonſtratione huius propoſitionis colligitur, quod ſi à
11COROL
LAR.
duobus punctis eiuſdem asymptoti A C ad hyperbolen ducantur duæ rectæ lineæ
inter ſe parallelæ;
illa, quæ ad partes centri A, & asymptoti A B vlterius ten-
dit, maior eſt reliqua.
Nam recta linea K R, asymptoto A C parallela cadit ex-
tra ſectionem, &
ideo ſecat interceptam parallelam F I, quæ erit maior, quàm
F R, ſeu G K;
igitur F I ad partes centri A vlterius tendens maior eſt quali-
bet alia parallela G K ad partes oppoſitas tendente.
Eadem ratione F I maior
erit quàm H L, &
H L maior, quàm C E. Vnde patet propoſitum.
Si fuerint duæ hyperbolæ A B, & D E æquales, & ſimiles ad eaſ-
22PROP.3.
Addit.
dem partes cauæ, quarum centra H, &
L, & aſymptoti G H I, &
K L M, nec non axes A H, &
D L ſint parallelæ inter ſe, & rectæ
lineæ B E, &
C F ab hyperbolis interceptæ parallelæ fuerint rectæ H
L centra coniungenti;
erunt B E, & C F æquales ipſi H L, & in-
ter ſe.
Si autem parallelæ ſint alicui rectæ lineæ L f diuidenti angulum K L
287[Figure 287]Dd 2 H contentum à recta linea L H cen- tra coniungente, &
interiore aſympto- to L K, in qua B E, & C F poſitæ ſunt: Dico B E vlterius tendentem. ad partes reliquæ aſymptoti L M ma- iorem eſſe, quàm C F.
Si vero B E, & C F parallelæ
ſint alicui rectæ lineæ H g diuidenti
angulum L H G à recta linea L H
centra coniungente, &
eadem aſym-
ptoto H G contentum:
Dico B E vl-
terius tendentẽ ad partes reliquæ aſym-
ptoti H I minorem eſſe, quàm C F.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index