Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Page concordance

< >
Scan Original
301 263
302 264
303 265
304 266
305 267
306 268
307 269
308 270
309 271
310 272
311 273
312 274
313 275
314 276
315 277
316 278
317 279
318 280
319 281
320 282
321 283
322 284
323 285
324 286
325 287
326 288
327 289
328 290
329 291
330
< >
page |< < (213) of 458 > >|
251213Conicor. Lib. VI. H O cadent puncta T, & V infra centrum L; & P vlterius tendit quàm Q ad
partes, eiuſdem centri L.
igitur in tali caſit quatuor æquidiſtantium duæ P E,
11Def. add. T X vlterius tendent ad partes centri, &
asymptoti L M, quàm duæ aliæ æqui-
diſtantes Q F, V Z.
Quando verò B E, & C F cadunt vltra centra H, &
L in productionibus æquidiſtantium asymptotorum G H, K L:
quia N P cadit
290[Figure 290] ſupra, &
L f infra centrũ H, ergo in parallelogrammo P f recta N f, ſeu ei æ-
qualis L P maior erit quàm N H:
facta autem fuit L T æqualis H N; igitur
L T minor eſt, quàm L P;
Eadem ratione L V minor erit, quàm L Q, at-
que P vlterius tendit quàm Q ad partes centri L, &
ab ijſdem punctis caden-
tibus ſupra centrum L in productione asymptoti K L ducuntur quatuor rectæ
lineæ inter ſe æquidiſtantes vſque ad hyperbolen D Z;
igitur duæ P E, T X vl-
22Ibidem. terius tendunt ad partes centri, vel asymptoti L M, quàm duæ Q F, V Z.
Secetur poſtea P a æqualis N B, atque Q b æqualis O C. Et quia T X æqua-
lis oſtenſa fuit N B erit P a æqualis ipſi T X;
eſtque P E maior quàm T X;
33Coroll.
Propoſ. 2.
addit.
propterea quod illa vlterius tendit ad partes cẽtri L, quàm T X;
igitur P E ma-
ior erit, quàm P a, &
earum differentia erit E a. Simili modo oſtendetur Q
b æqualis V Z, &
minor quàm Q F, quarum differentia F b: cumque Q P
æqualis ſit ipſi N O, propterea quod ſunt latera oppoſita eiuſdem parallelogram-
mi;
igitur T V, quæ oſtenſa fuit æqualis O N erit quoque æqualis Q P, & sũ-
pta communiter Q T erit Q V æqualis T P, atque à terminis æqualium ſeg-
mentorum eiuſdem asymptoti L K ducuntur vſque ad hyperbolen E Z quatuor
rectæ lineæ inter ſe æquidiſtantes, &
earum binæ P E, T X vlterius tendunt
ad partes centri, &
asymptoti L M, quàm binæ Q F, V Z; igitur differentia
44Propoſ. 2.
addit.
priorum, ſcilicet E a maior erit poſteriorum differentia F b;
eſtque B a æqua-
lis N P, propterea quod æqualibus N B, &
P a ponitur communiter B P; pa-
riterque O Q æqualis eſt C b;
ſuntque N P, & O Q æquales inter ſe, nempe
latera oppoſita eiuſdem parallelogrammi;
igitur B a, & C b æquales ſunt inter
ſe:
ijs verò adduntur exceßus inæquales E a, F b efficietur E B vlterius ten-
dens ad partes asymptoti H I maior, quàm F C.
Quod erat primum.
Tertio ijſdem poſitis N E, O F ſint parallelæ alicui rectæ lineæ H g diuidẽti
angulum L H G, &
propterea extensæ productionem asymptoti M L

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index