251213Conicor. Lib. VI.
H O cadent puncta T, &
V infra centrum L;
&
P vlterius tendit quàm Q ad
partes, eiuſdem centri L. igitur in tali caſit quatuor æquidiſtantium duæ P E,
11Def. add. T X vlterius tendent ad partes centri, & asymptoti L M, quàm duæ aliæ æqui-
diſtantes Q F, V Z. Quando verò B E, & C F cadunt vltra centra H, &
L in productionibus æquidiſtantium asymptotorum G H, K L: quia N P cadit
290[Figure 290]
ſupra, &
L f infra centrũ H, ergo in parallelogrammo P f recta N f, ſeu ei æ-
qualis L P maior erit quàm N H: facta autem fuit L T æqualis H N; igitur
L T minor eſt, quàm L P; Eadem ratione L V minor erit, quàm L Q, at-
que P vlterius tendit quàm Q ad partes centri L, & ab ijſdem punctis caden-
tibus ſupra centrum L in productione asymptoti K L ducuntur quatuor rectæ
lineæ inter ſe æquidiſtantes vſque ad hyperbolen D Z; igitur duæ P E, T X vl-
22Ibidem. terius tendunt ad partes centri, vel asymptoti L M, quàm duæ Q F, V Z.
Secetur poſtea P a æqualis N B, atque Q b æqualis O C. Et quia T X æqua-
lis oſtenſa fuit N B erit P a æqualis ipſi T X; eſtque P E maior quàm T X;
33Coroll.
Propoſ. 2.
addit. propterea quod illa vlterius tendit ad partes cẽtri L, quàm T X; igitur P E ma-
ior erit, quàm P a, & earum differentia erit E a. Simili modo oſtendetur Q
b æqualis V Z, & minor quàm Q F, quarum differentia F b: cumque Q P
æqualis ſit ipſi N O, propterea quod ſunt latera oppoſita eiuſdem parallelogram-
mi; igitur T V, quæ oſtenſa fuit æqualis O N erit quoque æqualis Q P, & sũ-
pta communiter Q T erit Q V æqualis T P, atque à terminis æqualium ſeg-
mentorum eiuſdem asymptoti L K ducuntur vſque ad hyperbolen E Z quatuor
rectæ lineæ inter ſe æquidiſtantes, & earum binæ P E, T X vlterius tendunt
ad partes centri, & asymptoti L M, quàm binæ Q F, V Z; igitur differentia
44Propoſ. 2.
addit. priorum, ſcilicet E a maior erit poſteriorum differentia F b; eſtque B a æqua-
lis N P, propterea quod æqualibus N B, & P a ponitur communiter B P; pa-
riterque O Q æqualis eſt C b; ſuntque N P, & O Q æquales inter ſe, nempe
latera oppoſita eiuſdem parallelogrammi; igitur B a, & C b æquales ſunt inter
ſe: ijs verò adduntur exceßus inæquales E a, F b efficietur E B vlterius ten-
dens ad partes asymptoti H I maior, quàm F C. Quod erat primum.
partes, eiuſdem centri L. igitur in tali caſit quatuor æquidiſtantium duæ P E,
11Def. add. T X vlterius tendent ad partes centri, & asymptoti L M, quàm duæ aliæ æqui-
diſtantes Q F, V Z. Quando verò B E, & C F cadunt vltra centra H, &
L in productionibus æquidiſtantium asymptotorum G H, K L: quia N P cadit
qualis L P maior erit quàm N H: facta autem fuit L T æqualis H N; igitur
L T minor eſt, quàm L P; Eadem ratione L V minor erit, quàm L Q, at-
que P vlterius tendit quàm Q ad partes centri L, & ab ijſdem punctis caden-
tibus ſupra centrum L in productione asymptoti K L ducuntur quatuor rectæ
lineæ inter ſe æquidiſtantes vſque ad hyperbolen D Z; igitur duæ P E, T X vl-
22Ibidem. terius tendunt ad partes centri, vel asymptoti L M, quàm duæ Q F, V Z.
Secetur poſtea P a æqualis N B, atque Q b æqualis O C. Et quia T X æqua-
lis oſtenſa fuit N B erit P a æqualis ipſi T X; eſtque P E maior quàm T X;
33Coroll.
Propoſ. 2.
addit. propterea quod illa vlterius tendit ad partes cẽtri L, quàm T X; igitur P E ma-
ior erit, quàm P a, & earum differentia erit E a. Simili modo oſtendetur Q
b æqualis V Z, & minor quàm Q F, quarum differentia F b: cumque Q P
æqualis ſit ipſi N O, propterea quod ſunt latera oppoſita eiuſdem parallelogram-
mi; igitur T V, quæ oſtenſa fuit æqualis O N erit quoque æqualis Q P, & sũ-
pta communiter Q T erit Q V æqualis T P, atque à terminis æqualium ſeg-
mentorum eiuſdem asymptoti L K ducuntur vſque ad hyperbolen E Z quatuor
rectæ lineæ inter ſe æquidiſtantes, & earum binæ P E, T X vlterius tendunt
ad partes centri, & asymptoti L M, quàm binæ Q F, V Z; igitur differentia
44Propoſ. 2.
addit. priorum, ſcilicet E a maior erit poſteriorum differentia F b; eſtque B a æqua-
lis N P, propterea quod æqualibus N B, & P a ponitur communiter B P; pa-
riterque O Q æqualis eſt C b; ſuntque N P, & O Q æquales inter ſe, nempe
latera oppoſita eiuſdem parallelogrammi; igitur B a, & C b æquales ſunt inter
ſe: ijs verò adduntur exceßus inæquales E a, F b efficietur E B vlterius ten-
dens ad partes asymptoti H I maior, quàm F C. Quod erat primum.