Vitruvius, M. Vitruvii ... de architectura libri decem, ad Augustum Caesarem accuratiß conscripti: & nunc primum in Germania qua potuit diligentia excusi, atq[ue] hinc inde schematibus non iniucundis exornati

List of thumbnails

< >
261
261 (207)
262
262 (208)
263
263 (209)
264
264 (210)
265
265 (211)
266
266 (212)
267
267 (213)
268
268 (214)
269
269 (215)
270
270 (216)
< >
page |< < (212) of 373 > >|
266212M. VITRV VII uolitat ſempiterno cœlum. Ita media terra cum mari, centri, loconatur an
ter est collocata.
His natura diſpoſitis, ita uti ſeptentrionali parte à ter-
ra excelſius habeat altitudine centrum, in meridiana autem parte inferio
ribus locis ſubiectum à terra obſcuretur, tunc etiam per mediũ, tranſuer
ſa &
inclinata in meridiem, circuli delata zona duodecim ſignis est con-
formata, quæ eorum ſpecies ſtellis diſpoſitis, duodecim partibus peræqua
tis, exprimit depictam à natura figurationem.
Ita lucentia cum mundo
reliquo{qúe} ſyderum ornatu circum terr am mare{qúe} peruolantia curſus per
ficiunt ad cœli rotunditatem.
Omnia autem uiſitata & inuiſitata tempo-
rum neceßitudine ſunt conſtituta, ex quibus ſex ſigna numero, ſupra ter-
ram cum cœlo peruagantur:
cætera ſub terram ſubeuntia, ab eius umbra
obſcur antur.
Sex autem ex his ſemper ſupra terram nituntur. Quan-
ta pars enim nouißimi ſignidepreßione coact a uer ſatione ſubiens ſub ter
ram occultatur, tantundẽ eius contrariæ uer ſationis neceßitate ſuppre ſ-
ſa, rotatione circumacta trans è locis non patentibus &
obſcuris egredi
tur ad lucem.
Nã uis una & neceßitas utrum ſimul orientem & occi
dentem perficit.
Ea autem ſigna cum ſint numero. xij. partes{qúe} duodeci-
11Signa. xij. mas ſingula poßideant mundi, uerſentur{qúe} ab oriente ad occidentem con-
tinenter, tunc per ea ſigna contrario curſu Luna, ſtella Mercurij, Vene-
ris, ipſeSol, item{qúe} Martis, &
Iouis, & Saturni: ut per graduum aſcen-
ſionem percurrentes, alius alia circuitionis magnitudine ab occidente,
ad orientẽ in mundo peruagantur.
Luna die octauo & uigeſimo, & am-
plius circiter hora, cœli circuitionem percurrens, ex quo cœperit ſigno
ire, ad id ſignum reuertendo perficit lunarem menſem.
Sol autem ſigni
ſpatium, quod est duodecima pars mundi, menſe uertente uadens tranſit:
ita duodecim menſibus duodecim ſignorum interualla peruagando, cum
redit ad id ſignum unde cœperit, perficit ſpatium uertentis anni.
Ex
co, quemcirculum Lunaterdecies in duodecim menſibus percurrit, eum
Sol ijſdem menſibus ſemel permetitur.
Mercurij autem & Veneris
ſtellæ, circum Solis radios, Solem ipſum, uti centrum, itineribus coro-
nantes, regreſſusretrorſum &
retardationes faciunt. Etiam ſtationibus,
propter eam circinationem, morantur in ſpatijs ſignorum.
Id autem it-
eſſe maxime cognoſcitur ex Veneris ſtella, quòd ea cum Solem ſequatur,
22Veneris
ſtella.
poſt occaſum eius apparens in cœlo, clarißime{qúe} lucens Veſperugo

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index