Vitruvius, M. Vitruvii ... de architectura libri decem, ad Augustum Caesarem accuratiß conscripti: & nunc primum in Germania qua potuit diligentia excusi, atq[ue] hinc inde schematibus non iniucundis exornati

Table of figures

< >
[51] A. Abacus B. Craßi-tudo imi ſcapi colũ næ. C. Craßi-tudo hypo trachelij. D. Contra ctura frõ-tis abaci. A B C D
[52] A. Modu-lus ex imi ſcapicolũ næ ſum-ptus. B. Voluta. C. Folium. D. Flos. E. Caulicu li. F. Abacus F D F B E E B C C C C A A
[Figure 53]
[Figure 54]
[Figure 55]
[Figure 56]
[Figure 57]
[Figure 58]
[59] Proslambano-menos. Hypate hypaton Parhypate hypaton Lichanos hypaton Hypate meſon Parhypate meſon Lichanos meſon Meſe Trite ſynemmenon Paranete ſynemmenon Nete ſynemmenon Parameſe Trite diezeugmenon Paranete diezeugmenon Nete diezeugmenon Trite hyperboleon Paranete hyperboleon Nete hyperboleon BT AH C T D T E AH T F T H AT T S T H AT T H AT T
[Figure 60]
[61] A B C D
[Figure 62]
[Figure 63]
[Figure 64]
[Figure 65]
[Figure 66]
[Figure 67]
[Figure 68]
[Figure 69]
[Figure 70]
[Figure 71]
[Figure 72]
[Figure 73]
[Figure 74]
[Figure 75]
[Figure 76]
[Figure 77]
[Figure 78]
[79] ANALEMMA AX ON LINEA PLANITIEI. A B C E F G H I K L M N O P R S V X
[Figure 80]
< >
page |< < (221) of 373 > >|
275221DE ARCHITEC. LIB. IX. Solæquinoctiali tẽpore Ariete Libra{qúe} uerſando, quas ex gnomone par
tes
habet nouẽ, eas umbræ facit octo in declinatione cœli quæ est Romæ.
Item{qúe} Athenis quãmagnæ ſunt gnomonis partes quatuor, umbræ ſunt
tres
.
Ad ſeptem Rhodo quing; . At Tarentinouem adundecim. Alexan-
driætres
ad quin.
Cæteris{qúe} omnibus locis aliæ alio modo umbræ gno-
monum
æ quinoctiales ab natura rerum inueniuntur diſparatæ.
Ita in quibuſcun locis horologia erunt deſcribenda, eo loci ſumen
da
est æquinoctialis umbra:
et ſierunt (quemadmodum Romæ) gnomo-
nis
partes nouẽ, umbræ octonæ.
Deſcribatur linea in planitia, & ex me-
dia
πρὸς ὀρθ@@ erigatur, uti ſit ad normam quæ dicitur gnomon, &
à
linea
, quæ erit planities, in finem gnomonis circino nouem ſpatia dimetià-
tur
, &
quo loco nonæ partis ſignum fuerit, centrum cõſtituatur, ubierit
litera
A, &
diducto circino ab eo centro ad lineam planitiæ, ubi erit lite
ra
B, circinatio circuli deſcribatur, quæ dicitur, meridiana.
Deinde ex
nouem
partibus, quæ ſunt à planitia ad gnomonis centrum, octo ſuman-
tur
, &
ſignentur in linea, quæ est in planitia, ubierit litera C. Hæc autẽ
erit
gnomonis æquinoctialis umbra:
& ab eo ſigno & litera C, per cen-
trum
ubi est litera A, linea perducatur, ubierit Solis æquinoctialis radi-
us
.
Tunc ab centro diducto circino ad lineam planitiæ æquilatatio ſigne-
tur
, ubierit litera E ſiniſteriore parte, &
I dexteriore in extremis line-
is
circinationis, &
per centrum perducẽda linea, ut æque duo hemicyclia
ſint
diuiſa.
Hæc autem linea à mathematicis dicitur Orizon. Deinde cir
cinationis
totius ſumenda pars est quintadecima, &
circini centrum col-
locandum
in linea circinationis, quo lociſecat eam lineam æquinoctialis
radius
, ubierit litera F, &
ſignandum dextra ac ſiniſtraubiſunt literæ
G
H.
Dcinde ab his & per centrum, lineæ, uſ ad lineam planitiæ perdu
cendæ
ſunt, ubi erunt literæ T R, itaerit Solis radius, unus hybernus, al-
ter
æſtiuus.
Contra autem E, litera I erit, ubi ſecat circinationem linea
quæ
est traiect a per centrum, &
contra G & H, literæ erunt K & L,
&
contra C & F & A, erit litera N. Tunc perducendæ ſunt diame-
triab
G ad L, &
ab H ad K. Quod erit inferior, partis erit æſtiuæ,
ſuperior
hybernæ.
Quæ diametri ſunt æque mediæ diuidendæ, ubierunt
literæ
M &
O, ibi{qúe} centra ſignanda, & per ea ſigna & centrum A,
linea
ad extremas lineas circinationis est perducenda, ubierunt literæ

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index