Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of contents

< >
[321.] In Sectionem VIII. Propoſit. XXXXIIII. XXXXV. & XXXXVI. LEMM A.X.
[322.] LEMM A XI.
[323.] LEMM A XII.
[324.] Notæ in Propoſit. XXXXIV. & XXXXV.
[325.] Notæ in Propoſit. XXXXVI.
[326.] SECTIO NONA Continens Propoſit. XXXXI. XXXXVII. & XXXXVIII.
[327.] PROPOSITIO XXXXI.
[328.] PROPOSITIO XXXXVII.
[329.] PROPOSITIO XXXXVIII.
[330.] In Sectionem IX. Propoſit. XXXXI. XXXXVII. & XXXXVIII. LEMMA. XIII.
[331.] LEMMA XIV.
[332.] LEMMA XV.
[333.] Notæ in Propoſit. XXXXI.
[334.] Notæ in Propoſit. XXXXVII.
[335.] Notæ in Propoſit. XXXXVIII.
[336.] SECTIO DECIMA Continens Propoſit. XXXXIX. XXXXX. & XXXXXI.
[337.] In Sectionem X. Propoſit. XXXXIX. XXXXX. & XXXXXI. LEMMA XVI.
[338.] LEMMA XVII.
[339.] LEMMA XVIII.
[340.] Notæ in Propoſit. XXXXIX.
[341.] Notæ in Propoſit. XXXXX.
[342.] Notæ in Propoſit. XXXXXI.
[343.] SECTIO VNDECIMA Continens Propoſit. XXXII. & XXXI. Apollonij.
[344.] Notæ in Propoſit. XXXI. & XXXII.
[345.] LIBRI SEPTIMI FINIS.
[346.] LIBER ASSVMPTORVM INTERPRETE THEBIT BEN-KORA EXPONENTE AL MOCHT ASSO Ex Codice Arabico manuſcripto SERENISS. MAGNI DV CIS ETRVRIÆ, ABRAHAMVS ECCHELLENSIS Latinè vertit. IO: ALFONSVS BORELLVS Notis Illuſtrauit.
[347.] Præfatio ad Lectorem.
[348.] MISERICORDIS MISERATORIS CVIVS OPEM IMPLORAMVS. LIBER ASSVMPTORVM ARCHIMEDIS, INTERPRETE THEBIT BEN-KORA, Et exponente Doctore ALMOCHTASSO ABILHASAN, Halì Ben-Ahmad Noſuenſi. PROPOSITIONES SEXDECIM.
[349.] PROPOSITIO I.
[350.] SCHOLIVM ALMOCHTASSO.
< >
page |< < (11) of 458 > >|
4911Conicor. Lib. V. D C, quadratum igitur, & c. Textum corruptum ſic corrigendum puto; & eſt
r C æqualis D C, atque γ F æqualis ſummæ in hyperbola, &
differentiæ in elli-
pſi laterum D C, &
C F.
Exemplar ſimile plano rectanguli C D in Y F in hyperbola, & Y C in
ellipſi, &
c. Hæc poſtrema verba expungenda duxi, tanquam ſuperuacanea.
Poteſt etiam ad imitationem Euclidis reperiri multitudo ramorum inter ſe-
æqualium, qui ex origine duci poſſunt in eadem coniſectione.
Itaque quoties
11PROP. I.
Additar.
menſura fuerit comparata, ſcilicet aqualis ſemiſsi lateris recti, tunc duo tan-
tum rami inter ſe æquales a puncto originis ad vtraſque partes axis duci poſ-
ſunt in qualibet coniſectione, eruntque illi, qui ad terminos L l cuiuslibet or-
dinatim applicatæ L l ducuntur ab origine
17[Figure 17] I, nam efſiciuntur duo triangula I M L, &

I M l, quæ circa angulos æquales ad M, nẽ-
pe rectos, habent latera æqualia, ſcilicet L
M, &
l M medietates ordinatim applicatæ,
&
ſegmentum axis I M inter ordinatam, &
originem eſt latus commune;
ergobaſes, ſeu
rami I L, &
I l ſunt æquales. Reliquiverò
rami ſupra, vel infra terminum eiuſdem ordinatim applicatæ minores, aut ma-
iores ſunt ramo ad eius terminum ducto;
quare duo tantum rami ad vtraſque
partes axis inter ſe æquales duci poſſunt.
Rurſus quadratum rami I A remotioris a comparata ſuperat quadratum ra-
22PROP.
II.Add.
mì I L propinquioris (in parabola quidem) rectangulo ſub differentia, &
ſub
aggregato abſciſſarum eorundem ramorum;
in reliquis verò ſectionibus rectan-
gulo ſub differentia abſciſſarum, &
ſub recta linea, ad quam ſumma abſcißa-
rum eandem proportionem habet, quam latus tranſuerſum ad ſummam in hy-
perbola, &
ad differentiam in ellipſi laterum tranſuerſi, & recti.
Et primò in parabola, quia quadratum I A æquale eſt quadrato I C cum qua-
334. huius. drato abſciſſæ C E;
pariterque quadratum I L æquale eſt quadrato eiuſdem I C
cum quadrato abſciſſæ C M;
ergo exceſſus quadrati I A ſupra quadratum I L
44ibidem. æqualis eſt differentiæ quadratorum E C, &
C M; ſed exceſſus quadrati E C
ſupra quadratum M C æqualis eſt rectangulo, cuius baſis æqualis eſt ſummæ la-
terum E C, &
C M; altitudo verò æqualis eſt E M differentiæ laterum eorun-
dem quadratorum (vt de-
ducitur ex elementis) igitur
18[Figure 18] exceſſus quadrati I A ſupra
quadratum I L æqualis eſt
rectangulo, cuius baſis eſt
ſumma abſciſſarum E C, C
M, altitudo verò E M dif-
ferentia earundem abſciſſa-
rum.
Secundò in hyperbola, &
ellipſi fiat exemplar N T ap-
plicatum ab abſciſſam C E.
Et quia quadratum I A æ-
quale eſt quadrato

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index