8529DE ARCHITEC. LIB. I.
nibus, aut montium procellis tracta.
Præterea auræ matutinæ, quas ſol
cum emergit de ſubterranea parte, uerſando pulſat aëris humorem, &
impetu ſcandendo trudens, exprimit aurarum antelucano ſpiritu flatus,
qui cum exorto ſole permanſerint, Euri uenti tenent partes. Etea re
ex auris procreatur, à Græcis ε***ρ@ uidetur eſſe appellatus. Craſti-
nus quo dies, propter aur as matutinas, ᾄνριου fertur eſſe uocitatus.
Sunt autem nonnulli, quinegant Eratoſthenem ueram menſuram terræ
potuiſſe colligere, quæ ſiue est certa, ſiue non uera, non poteſt noſtra
ſcriptura non uer as habere terminationes regionum, unde uentorum ſpi
ritus oriuntur. Ergo ſi ita est, tantum erit uti non certã menſuræ ratio-
nem, ſed aut maiores impetus, aut minores, habeant ſinguli uenti. Quo-
niam hæc à nobis ſunt breuiter expoſita, ut facilius intelligantur, uiſum
est mihi in extremo uolumine formam, ſiue uti græci χήματα dicunt,
duo explicare, unum ita drformatum, ut appareat unde certi uentorum
ſpiritus oriantur: alterum quemadmodum ab impetu eorum, aduerſis di-
rectionibus uicorum & platearum, euitentur nocëtes flatus. Erit autem
in exæquata planicie centrum, ubieſt litera A, gnomonis autem antemeri
diana umbra, ubi est B, & ab centro ubiest A, diducto circino ad id ſi-
gnum umbræ, ubi est B, circumagatur linea rotundationis, repoſito au-
tem gnomone ubi antea fuerat, expectanda est dum decreſcat, faciat{qúe}
iterum creſcendo parem antemeridianæ umbræ poſtmeridianam, tan-
gat{qúe} lineam rotundationis, ubierit litera C, Tune à ſigno ubi est B, &
ab ſigno ubiest C, circino decuſſatim deſcribatur, ubi erit D, deinde
per decuſſationë ubiest D, & centrũ, perducatur linea ad extremum, in
qua erunt literæ E, & F, Hæc linea erit index meridianæ, & ſeptentrio
nalis regionis. Tunc circino totius rotundationis ſumendæ est pars ſex-
tadecima, circini{qúe} centrum ponendum in meridiana linea, quæ tangit ro
tundationem ubiest litera E, & ſignãdum dextra ac ſiniſtra, ubi erunt
literæ GH. Item in ſeptentrionali parte cẽtrum circini ponendum in ro
tundationis ſeptentrionali linea, ubiest liter a F, & ſignãdum dextra ac
ſiniſtra, ubi ſunt literæ I & K, & ab G ad K, & ab H ad I, per cen-
trum lineæ perducendæ. Ita quod erit ſpatium ab G ad H, erit ſpatium
uenti Auſtri, & partis meridianæ. Item quod erit ſpatium ab I ad K,
erit Septentrionis. Reliquæ partes, dextratres, diuidendæ ſunt
cum emergit de ſubterranea parte, uerſando pulſat aëris humorem, &
impetu ſcandendo trudens, exprimit aurarum antelucano ſpiritu flatus,
qui cum exorto ſole permanſerint, Euri uenti tenent partes. Etea re
ex auris procreatur, à Græcis ε***ρ@ uidetur eſſe appellatus. Craſti-
nus quo dies, propter aur as matutinas, ᾄνριου fertur eſſe uocitatus.
Sunt autem nonnulli, quinegant Eratoſthenem ueram menſuram terræ
potuiſſe colligere, quæ ſiue est certa, ſiue non uera, non poteſt noſtra
ſcriptura non uer as habere terminationes regionum, unde uentorum ſpi
ritus oriuntur. Ergo ſi ita est, tantum erit uti non certã menſuræ ratio-
nem, ſed aut maiores impetus, aut minores, habeant ſinguli uenti. Quo-
niam hæc à nobis ſunt breuiter expoſita, ut facilius intelligantur, uiſum
est mihi in extremo uolumine formam, ſiue uti græci χήματα dicunt,
duo explicare, unum ita drformatum, ut appareat unde certi uentorum
ſpiritus oriantur: alterum quemadmodum ab impetu eorum, aduerſis di-
rectionibus uicorum & platearum, euitentur nocëtes flatus. Erit autem
in exæquata planicie centrum, ubieſt litera A, gnomonis autem antemeri
diana umbra, ubi est B, & ab centro ubiest A, diducto circino ad id ſi-
gnum umbræ, ubi est B, circumagatur linea rotundationis, repoſito au-
tem gnomone ubi antea fuerat, expectanda est dum decreſcat, faciat{qúe}
iterum creſcendo parem antemeridianæ umbræ poſtmeridianam, tan-
gat{qúe} lineam rotundationis, ubierit litera C, Tune à ſigno ubi est B, &
ab ſigno ubiest C, circino decuſſatim deſcribatur, ubi erit D, deinde
per decuſſationë ubiest D, & centrũ, perducatur linea ad extremum, in
qua erunt literæ E, & F, Hæc linea erit index meridianæ, & ſeptentrio
nalis regionis. Tunc circino totius rotundationis ſumendæ est pars ſex-
tadecima, circini{qúe} centrum ponendum in meridiana linea, quæ tangit ro
tundationem ubiest litera E, & ſignãdum dextra ac ſiniſtra, ubi erunt
literæ GH. Item in ſeptentrionali parte cẽtrum circini ponendum in ro
tundationis ſeptentrionali linea, ubiest liter a F, & ſignãdum dextra ac
ſiniſtra, ubi ſunt literæ I & K, & ab G ad K, & ab H ad I, per cen-
trum lineæ perducendæ. Ita quod erit ſpatium ab G ad H, erit ſpatium
uenti Auſtri, & partis meridianæ. Item quod erit ſpatium ab I ad K,
erit Septentrionis. Reliquæ partes, dextratres, diuidendæ ſunt