986INDEX RERVM.
De principijs prænoſcendum eſt quod ſint im
mutabiliter vera. 2. 324. p.
mutabiliter vera. 2. 324. p.
De quibus principijs id intelligatur.
ibidem.
Duæ medij prænotiones, quid ſit vocabuli, &
quod ſitrei. 2. 324. f.
quod ſitrei. 2. 324. f.
Prænotio conſequentiæ eſt quod bona ſit.
2.
325. p.
325. p.
Vtrum hæc prænotio in omni demonſtratio-
ne ſpecialem cognitionem requirat. ibi. m.
ne ſpecialem cognitionem requirat. ibi. m.
Summa totius de præcognitis doctrinæ propo
nitur. 2. 327. p.
nitur. 2. 327. p.
PRÆMISSÆ.
Præmiſsæ quo ordine cognoſcantur.
2.
289.
m. & 327. f.
m. & 327. f.
Tres ordines diuerſi proponuntur.
ibidem.
Maior quomodo prius tempore cognoſcatur.
2. 328. p. & ſequente.
2. 328. p. & ſequente.
Non repugnat ſimul cum concluſione cog-
noſci. 2. 329. f.
noſci. 2. 329. f.
Aſſenſus præmiſſarum non exiſtere neceßa-
rio quãdo eſſentimur concluſioni. 2. 330.
p. & ſequenti.
rio quãdo eſſentimur concluſioni. 2. 330.
p. & ſequenti.
Sufficit earum memoria vt aſſenſus conclu-
ſionis eliciatur. 2. 331. f.
ſionis eliciatur. 2. 331. f.
Influxus præmißarum in cõcluſionem duplex
formalis, & effectiuus. 2. 332. m.
formalis, & effectiuus. 2. 332. m.
Concurſus effectiuus eſt à præmißis formali
bus. 2. 363. f.
bus. 2. 363. f.
Formalis concurſus eſt à præmiſsis obiecti-
uis. 2. 364. f.
uis. 2. 364. f.
Præmiſſæ apprehenſæ non ſufficiunt ad infe-
rendam concluſionem. 2. 465. f.
rendam concluſionem. 2. 465. f.
Concurſus effectiuus ſuppleri poteſt.
2.
332 m
Concurſus formalis nec à Deo ſuppleri poteſt
2. 433. p.
2. 433. p.
An præmiſſæ notiores ſint concluſione, diſpu
tatur. 2. 368. f.
tatur. 2. 368. f.
Concluditur eſſe notiores, & nobiliores.
2.
370. m.
370. m.
Id verum eſſe de præmißis etiam virtute in
demonſtrabilibus. 2. 372. m.
demonſtrabilibus. 2. 372. m.
Præmiſſas eſſe cauſas æquiuocas principales
2. 374. f.
2. 374. f.
Minor quibus modis ſimul cum concluſione
cognoſcatur 2. 332. f.
cognoſcatur 2. 332. f.
Inprimis ſi nihil obſtet ſimul tempore cog-
noſcitur. 2. 332. p.
noſcitur. 2. 332. p.
Hanc ſimultatem nec voluntas directe impe
dire poteſt. 2. 336.
dire poteſt. 2. 336.
Deinde cognoſcitur concluſio virtute ſimul
cum minore. 2. 341.
cum minore. 2. 341.
Non poteſt concluſio eodem actu cum prę-
miſsis æque primo iudicari. 2. 342. f.
miſsis æque primo iudicari. 2. 342. f.
Quo modo præmiſſæ ab aßenſu concluſionis
attingantur. 2. 341. m.
attingantur. 2. 341. m.
PRIN CIPIVM.
Dantur primorum principiorum habitus, ab
intellectu realiter diſtincti. 2. 297. f.
intellectu realiter diſtincti. 2. 297. f.
Non ſunt à natura, nec à Deo infuſi, ſed no-
ſtris actibus acquiſiti. ibidem. f.
ſtris actibus acquiſiti. ibidem. f.
Cur habitus principij intellectus dicatur.
2.
300. m.
300. m.
Principia ſine experimento perfectè non cog
noſcuntur. 2. 308. m.
noſcuntur. 2. 308. m.
Notitia principiorum ex terminis habetur.
ibidem. f.
ibidem. f.
Quæ ſit dependentia principij ab experimen-
to. 2. 309. p.
to. 2. 309. p.
Principiorum notitia diſcurſiua non eſt.
2.
309. p.
309. p.
Inductio concurrit ad principium vt condi-
tio. 2. 301. m.
tio. 2. 301. m.
Principij definitio.
2.
346.
p.
& 438.
f.
442.
f
Diuiſio principiorum in communia, & pro-
pria. 2. 439. p.
pria. 2. 439. p.
Deſcribitur vtraque ibidem.
Alia principiorum diſtributio in ſimpliciter
indemonſtrabilia, & indemonſtrabilia ſe-
cundum quid. 2. 444. p.
indemonſtrabilia, & indemonſtrabilia ſe-
cundum quid. 2. 444. p.
Principia quomodo à Metaphyſica oſtendan
tur. ibidem. m.
tur. ibidem. m.
Alia principiorum diuiſio in practicas, &
ſpeculatiuas. 2. 445. f.
ſpeculatiuas. 2. 445. f.
Illa principia impoſsibile eſt idem ſimul eſſe,
& non eſſe: & neceße eſt idem de eodem
affirmari, vel negari, eſſe diſtincta. 2. 446.
p.
& non eſſe: & neceße eſt idem de eodem
affirmari, vel negari, eſſe diſtincta. 2. 446.
p.
Quomodo hæc principia demonſtrationem
ingrediantur. 2. 447. m.
ingrediantur. 2. 447. m.
Principium ex terminiscognitum demonſtr a
ripoſſe demonſtratione, Quia, & propter-
quid. 2. 448. m.
ripoſſe demonſtratione, Quia, & propter-
quid. 2. 448. m.
Notitia principij cum ſcientia Quia, vel prop
ter quid in vnũ actum venire nequit. ibid.
f.
ter quid in vnũ actum venire nequit. ibid.
f.
PRIVATIO.