990INDEX RERVM.
Quod eſt verum ſiue relationis terminus ſit
abſolutus, ſiue reſpectiuus. ibidem m. & ſe
quentibus.
abſolutus, ſiue reſpectiuus. ibidem m. & ſe
quentibus.
Genus ſummum huiusprædicamenti non pro
xime, ſed remote refertur. 1. 351. m.
xime, ſed remote refertur. 1. 351. m.
Tres relationis prædicamentalis diuiſiones.
1. 352. f.
1. 352. f.
Prima in in relationes æqualis & inæqualis
comparationis, ſecunda in mutuas, & non
mutuas. ibidem.
comparationis, ſecunda in mutuas, & non
mutuas. ibidem.
Vtraque improbatur.
1.
353.
m.
Germana relationis in tria membra diuiſio
ratione fundam entorum. 1. 354. p.
ratione fundam entorum. 1. 354. p.
Singula fundamenta ſcilicet vnitas, actio, &
menſura explicantur. ibidem.
menſura explicantur. ibidem.
Relationes in ſpecie vnitatem habent à fun-
damentis, relatio in communi ab abſtrac-
tione. 1. 355. m.
damentis, relatio in communi ab abſtrac-
tione. 1. 355. m.
Relatorum vetus definitio proponitur.
1,
332. p.
332. p.
Reijcitur ab Ariſtotele, & alia traditur.
1.
336. m.
336. m.
Relatorum attributa quinque numerantur,
& explicantur. 1. à 333. ad finem capitis.
& explicantur. 1. à 333. ad finem capitis.
Relatorum termini quo pacto cognoſcantur.
1. 335 m.
1. 335 m.
Relata rationis à prædicamento reijciuntur.
1. 342,
1. 342,
Quo modo relata ſecundum dici ad prædica-
mentum ſpectent. 1. 344. p.
mentum ſpectent. 1. 344. p.
Relatum tranſcendens quo pacto referatur.
1. 345. p.
1. 345. p.
Relata cur in plurali deſiniantur.
1.
352.
f.
Quædam multis, quædam vnica relatione
referuntur. 1. 357. m.
referuntur. 1. 357. m.
Omnibus relatis conuenit eſſe ſimul cognitio-
ne. 1. 356. m.
ne. 1. 356. m.
Relato communi, & relatis æquiperantiæ cõ
uenit in actu ſignato. 1. 357. m.
uenit in actu ſignato. 1. 357. m.
Quaratione attributum ſolis prædicamenta-
libus accomodetur. 1. 358. f.
libus accomodetur. 1. 358. f.
De qua cognitione ſit intelligendum.
ibidem.
Vtrumque relatum eadem notitia cognoſci-
tur. 1. 359. p.
tur. 1. 359. p.
RHETORICA.
Quẽdignitatis locum inter artes obtineat, &
de quo diſſerat. 1. 19. f.
de quo diſſerat. 1. 19. f.
Reſolutio vide Analyſis.
S.
SANITAS.
NOn pertinet ad primam ſpeciem
qualitatis. 1. 374. p.
qualitatis. 1. 374. p.
Locus Ariſtotelis in oppoſitum ex-
ponitur. ibidem.
ponitur. ibidem.
SANVM.
Quomodo ſanũ ſit analogum per attributio-
nem. 1. 233. f.
nem. 1. 233. f.
SAPIENTIA.
Sapientia quid ſit.
2.
490.
p.
quomodo ab intellectu, & ſcientia diſtingua
tur. ibidem. m.
tur. ibidem. m.
Ratio diſtinguendi eſt formale motiuum ib.
f.
Sapientia naturalis eadem eſt atque Meta-
phyſica. ibidem.
phyſica. ibidem.
Eſt nobilior ſcientia, & in quibuſdam intelle
ctu. 2. 491. p.
ctu. 2. 491. p.
Septem ſapientum quis primus.
1.
3.
f.
SCIENTIA. VIDEARS.
Vocabuli ſcientia, ſiue ſcire variæ acceptio-
nes. 2. 344. m. &. 347. f.
nes. 2. 344. m. &. 347. f.
Scienta primo diuiditur in ſciẽtiam Quia, &
propter quid. 2. 344. f. & 344. f.
propter quid. 2. 344. f. & 344. f.
Diuiditur ſecundo in actualem.
& habitualẽ.
2. 348. p.
2. 348. p.
Definitio ſcientiæ propterquid.
2.
344.
f.
&
348. m.
348. m.
Conuenit præ cipuè actuali, & ſi habituali ac
commodari poßit. ibidem.
commodari poßit. ibidem.
Definitio in meliorem formam redigitur.
2.
349. p.
349. p.
Scientia perfecta non eſt, niſi quæ per cauſam
habetur. 2. 349. m. & ſequenti.
habetur. 2. 349. m. & ſequenti.
Cauſa debet eße in eſſendo ſimul, & cognoſ-
cendo. 2. 350. p.
cendo. 2. 350. p.
Scientia neceſſario eſt cognitio à cognitione
cauſæ diſtincta contra Scotum. ibidem. f.
cauſæ diſtincta contra Scotum. ibidem. f.
Cauſa in eſſendo non eſt neceſſario ex natur
rei, ſed ſufficit quoad nos. 2. 351. p.
rei, ſed ſufficit quoad nos. 2. 351. p.
Scientia abſolutè perfecta per omnes rei cau-
ſas habetur. 2. 332. p.
ſas habetur. 2. 332. p.
Cauſa debet eße proxima reſpectu concluſio-
nis, & immediata reſpectu alterius cau-
ſæ. ibidem. m.
nis, & immediata reſpectu alterius cau-
ſæ. ibidem. m.