Vitruvius, De architectura libri decem, 1567

Table of contents

< >
[1.100.] Ad quas cœli regiones quæ ædificiorum gener a ſpectare debeant, ut uſui, & ſalubritati ſint idonea. Cap. VII.
[1.101.] De priuatorum, & communium ædificiorum proprijs lociset ge-neribus, ad quaſcunque perſonarum qualitates con- uenientibus. Cap. VIII.
[1.102.] De ruſticorum ædificiorum rationibus, & multarum partium eorum deſcriptionibus, atque uſibus. Cap. IX.
[1.103.] De Græcorum ædificiorum, eorum{q́ue} partium diſpoſ itione,atquediffe-rentibus nominibus ſatis ab It alicis moribus, & uſibus di-ſcrepantibus. Cap. X.
[1.104.] De firmitate, & fundamentis ædificiorum. Cap. XI.
[1.105.] M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA LIBER SEPTIMVS. Proœmium.
[1.106.] De Ruderatione commode facienda.
[1.107.] De maceratione calcis adalbaria opera, & tectoria per-ficienda. cap. II
[1.108.] De camerarum diſpoſitione, Trulliſſatione, & tectorio opere. Cap. III.
[1.109.] De politionibus in humidis locis. Cap. IIII.
[1.110.] De ratione pingendi in ædificijs. Cap. V.
[1.111.] De marmore, quomodo paretur ad tectoria. Cap. VI.
[1.112.] De coloribus, & primum de ochra. Cap. VII.
[1.113.] De Minij rationibus. Cap. VIII.
[1.114.] De minij cemper atura. Cap. IX.
[1.115.] De coloribus, qui arte fiunt. Cap. X.
[1.116.] De cærulei temperaturis. Cap. XI.
[1.117.] Quomodo fiat ceruſſa, & ærugo, & Sandara- ca. Cap. XII.
[1.118.] Quomodo fiat oſtrum colorum omnium facticiorum excel-lentißimum. Cap. XIII.
[1.119.] De purpureis coloribus. Cap. XIIII.
[1.120.] Finis Libri Septimi.
[1.121.] M.VITR V VII DE ARCHITE CTVRA LIBER OCTAVVS. Proœmium.
[1.122.] De aquœ inuentionibus. Cap. 1.
[1.123.] De aqua imbrium, eius{q́ue} uirtutibus. Cap. II.
[1.124.] De aquis calidis, & quas habeant uires a diuer ſis met allis prodeuntes, & de uariorum fontium, fluminum, lacuumg natu-ra. Cap. 111.
[1.125.] De proprietate item nonnullorum locorum, & fon- tium. Cap. IIII.
[1.126.] De aquarum experimentis. Cap. V.
[1.127.] De per ductionibus, & libr ationibus aquarum, & instrumentis ad hunc uſum. Cap. VI.
[1.128.] Quot modis ducantur aquæ. Cap. VII.
[1.129.] Finis Libri Octaui.
< >
page |< < (74) of 412 > >|
1110
Pars ima humore pingui concreta ad opera quæ ex lignis fiunt, quæ inteſtina nominantur, commode com-
paratur
, cum quadripartitum habet uenarum curſum, ut ait Plin.
obſeruatum est in Abiete præciſa uenas
diuerſo
modo poſitas collocari, aut enim ſimplici, &
unico uenarum ordine conſpicitur, aut duplic, aut etiam
quadripartito
:
excurrunt enim uenæ interdum unico fluxu, interdum gemino, perinde ac ſi digitis alterius ma-
nus
, digiti alterius tranſuerſarij ponerentur, aliquando &
quadruplex ſuper impoſitarum uenarum, & tranſ-
2220 uerſe poſitarum curſas cernitur, craticis, aut retis in modum:
cratici aut reti ſuperpoſitæ. Vnde apud Theo-
phrastum
corrupte legitur libro quinto monozous, dizous, &
tetrazous, facile enim. ρ litera in ζ transferri
potuit
, quare ex Vitr.
& Plinio monorous, & dirous, & tetrarous facile emendari poteſt, unde diffluuij,
quadrifluuij
, ſoliflui, uel ut ait Plinius duplicis, quadripartiti, &
ſimplicis uenarum curſus, nomina profecta
ſunt
:
Eiecto igitur torulo cum medulla, (quæ eſt pars a cortice tertia) pars ima quæ quadrifluuis diſparatur,
optima
eſt ad opera inteſtina, &
uocatur ſapinea. Niſiforte uerum ſit quod obſeruatum est. abietem primis
annis
creſcendo augere uenarum numerum, ita ut a ſimplici ordine uenarum, quem primo anno ostendit, alium
tranſuerſum
ſuper eas ſequenti anno facit, &
ita ad quartum annum uenarum ordines auget, ita ut hanc eſſe Vi
truuij
ſententiam crediderim.
V nde Plin. lib. xvi. cap. 42. Firmißima ad tectum abies. Eadem ualuarum
repagulis
et ad quæq;
libeat inteſtina opera aptiſſima ſiue Græco, ſiue Campano, ſiue Siculo fabricæ genere ſpe
3330 ctabilis ramentorum crinibus pampinato ſemper orbe ſe uoluens ad incitatos ruinarum raptus.
Eadem &
curribus
maxime ſociabilis glutino in tantum ut findatur, antè, qua ſolida eſt, &
inferius, nauium malis an-
temnisq́ue
propter leuitatem præfertur Abies.
Communio his pino, quæ aut quadripartitos uenarum curſus
bifidosq́ue
habeat, uel omnino ſimplices ad fabrorum inteſtina opera medulla ſectilis optima, quadripartitis
materijs
, &
mollior, quàm cæteræ: intellectus in cortice protinus peritis. Abietis quæ pars a terra fluit, eno-
dis
est, Hacq́ue quam diximus ratione fluuiata decorticatur, atque ita ſapinus uocatur ſuperior pars nodoſa,
duriorque
fuſterna.
4440
Glandifora Quercus est, altis innixaradicibus, magna ualde, & ramoſa, natura eius frigida, & ſicca, ut
pote
terrena, ſed ſiccior aliquanto, quòd frigida, rectos habet meatus, ad lineam igitur ſcisſilis, dolabilis quo-
que
, &
ſub terra diu cum steterit, nigreſcit ualde. plura eius genera, de quibus Plin. lib. xvi. Fortius lignum
Quercus
habet, &
incorruptius inter glandiferas, procerior tamen, & craſſior caudice. Plinius autem inquit,
uiſam
eſſe, &
annoſam quercum ui tempeſtatis euerſam, & iugerum ſoli amplexam. Sed ne erret quiſpiam
Herm
.
in cor. notauit hæc de quercu. Plin. glandiferas arbores una uoce comprehendi poſſe negat, latino ſer-
mone
, quemadmodum Græco poteſt Dryos, &
antiqua uoce ſaronos, a qua ſaroniacus ſinus, & ſaron in Ar-
cadia
nemus trans Ladonem fluuium.
Quibuſdam ut Theodoro Gazæ Roboris appellatione contineri poſſe om-
nia
ea gcnera uidentur, ſanè Græcis Dryos uocabulum etiam omne lignum ſignificat, unde gerandryon pro
5550 ueteri, &
ambuſta quacumque arbore accipitur, quaſi uetus ramale Perſicus: ergo roboris quaterna genera,
Quercus
, Robur, Aeſculus, Cerrus, quæ Græcis illis reſpondeant, Hemeridi, Aegilopi, Haliphloe, Platiphyl-
lo
, ut ſit Quercus Hemeris, Platiphyllos, æſculus, Aegilops Cerrus.
Sed nunquid haliphloeos robur ſignificet,
comper@um
non habeo, Theophrastus certè Aegriamidryn appellat, quam noſtri Robur interpretantur.
&
infra
.
Carinas nauium quernas ſubijci præcipiunt maxime triremibus: Abieti, aut Pino larici uocatæ ferru-
minari
quercus non potest, inſociabili natura, quod bæc ſpiſſa corpore ſit, illæ textu raro.
Quidam quatuor ſu-
pradictis
duas addidere ſpecies, fagum, &
ilicem; ſed toto genere diſtant, ut cognatæ potius, quàm congene-
res
habendæ ſint.
6660

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index