Vitruvius, De architectura libri decem, 1567

Page concordance

< >
Scan Original
181 149
182 150
183 151
184 152
185 153
186 154
187 155
188 156
189 157
190 158
191 159
192 160
193 161
194 162
195 163
196 164
197 165
198 166
199 167
200 168
201 169
202 170
203 171
204 173
205 173
206 174
207 175
208 176
209 177
210 178
< >
page |< < (90) of 412 > >|
12290LIBER11
A naſimo ad os # part. # 2. # Quæ eſt pars nonageſima.
Av Ore ad mentum. # part. # 4.
Naſi foramen. # part. # 1.
Frontis ambitus ſummi. # part. # 18.
#### Palma manus ab articulo ubiiumigtur ad ſummum medij digiti. # part. # 18.
A mento ad uerticem. # part. # 24.
Pes. # part. # 30.
Cubitus. # part. # 30.
Pectus. # part. # 30.
Ex prædictis proportiones elicies, quas babent membra, & partes bumani corporis inter ſe, & ad uniuer-
2210 ſam ſtaturam relatas, &
ſatis cum Vitr. concordantes niſi velis alteram menſurandi rationerm a pollice ſum-
ptam, quemadmodum ſuperior ſigura oſtendit.
SIMII.TER uero ſacrarum ædium membra, ad uniuerſam totius magnitudinis ſummam, ex par-
tibus ſingulis conuenientiſsimũ debent habere commēſuum reſponſum.
Hoc colligitur ex ſupradictis.
Item corporis centrum medium naturaliter eſt umbilicus. Non modo partium commenſus ex ra-
tione bumani corporis licet habere, uerum etiam, &
figurarum formas ex eodem elicere poſſumus, atque eas
perfestiores, nempe orbicularem, &
quadratam. Ideo inquit.
Item corporis centrum medium naturaliter eſt umbilicus. Namque ſi homo collecatus fuerit
ſupinus manibus, &
pedibus panſis, circiniq́ collocato centro in umbilico eius,circumagendo rotun
dationem utrarumq;
manuum, & pedum digiti linea tangentur.
3320
Orbicularis figura ex ſitu humanl corporis elici poteſt, quæ figurarum perfectißima tota angulus, nullo
conſtat angulo capacißima item, &
commodiſſima, penes quam, ſed longo proxima interuallo eſt figura qua-
drata, quam ex eadem ſtatura elicimus boc modo.
Non minus quemadmodum ſchema rotundationis in corpore efficitur, ita & quadrata deſignatio
in eo inuenitur.
Nam ſi a pedibus imis ad ſummum caput menſum erit, eaq́; menſura relata fuerit ad
manus panſas, inuenietur eadem latitudo uti altitudo, quemadmodum areæ, quæ ad normam ſunt
quadratæ.
Cum figura quadrata quatuor æquis angulis conſtet, babeatq́ altitudinem longitudini parem, certe &
ipſa ab bumana ſtatura elicietur, cum &
ipſa quanta eſt a pedibus imis ad ſummum caput, tanta ſit panſis
manibus, nam ibi longitudo, bic latitudo notatur.
perfecta item quadrata figura eſt, quæ nec duplicari inte-
4430 gro genere numeri, ac multiplicatione poteſt, ſed ſolum emendatis deſcription@bus linearum reperitur, quem-
admodum capite primo libri noni de Platonis inuento,ait Vitr.
in agro metiendo.
Er go ſi ita natura compoſuit corpus hominis, uti proportionibus membra ad ſummam figura-
tionem eius reſpondeant, cum cauſa conſtituiſſe uidentur antiqui, ut etiam in operum perfectioni-
bus ſingulorum membrorum ad uniuerſam figuræ ſpeciem habeant commenſus exactionem.
Igitur
cum in ominibus operibus ordines traderent, id maxime in ædibus Deorum, in quibus operum lau-
des, &
culpæ æternæ ſolent permanere.
Hactenus concluſit in uniuerſum, quod antea probandum ſibi ſumpſerat. Modo oſtenſurus est unde ratio
menſur arum babita ſit, nam ſupra oſtendit a quo menſuræ captæ ſunt.
proponit igitur, quod poſtea eſt pro-
baturus bunc in modum.
5540
Nec minus menſurarum rationes, quæ in omnibus operibus uidentur neceſſariæ eſſe, ex corporis
membris collegerunt, uti digitum, palmam, pedem, cubitum, &
eas diſtribuerunt in perfectum nume
ŕum, quem Græci, τέλΗον dicunt.
Perfectum eſt cui nibil addi, & de quo nil demi poteſt, boc eſt,cui nil deeſt, quodq́; ex omnibus ſuis partibus
constat.
Hac de cauſa mundus abſolute perfectus eſt, & multa alia in ſuo genere perfecia ſunt, ſed uideamus
nos, qua ratione numeri uocentur perfecti, &
quales bi ſunt.
Perfectvm autem antiqui conſtituerunt numerum, qui decem dicitur, namque ex manibus de-
narius digitorum numerus, ex digitis uero palmus, &
a palmo pes eſt inuentus. Sicut autem in lutriſ-
que palmis ex articulis ab natura decem ſunt perfecti, ita etiam Platoni placuit, eſſe eum numerum
ea re perfectum, quod ex ſingularibus rebus, quæ monades apud Græcos dicnntur, perficitur decuſ-
6650 ſis, quæ ſimul ac undecim, aut duodecim ſunt factæ, quod fuperauerint, non poſſunt eſſe lperfectæ,
donec ad alterum decuſsim peruenerint.
ſingulares enim res particulæ ſunt eius numeri.
Dixi ſuperius eam vere partem rei nominari, quæ totum aliquoties ſumpta conſtituit, ex qua re eius de quo
ſermo est, intelligentia proficiſcitur.
Aio igitur numeros eſſe aliquos, qui ratione partium, ex quibus conſtāt,
deficientes dici poſſunt, alios exuperantes, &
alios perfectos. Deficientes eos intelligo, quorum partes colle-
ctæ non efficiunt integrum numerum.
Exemplo ſit octonarius numerus, cuius partes ſunt primo unitas, dein
binarius, mox quaternarius, collige unum duo, &
quatuor reddentur ſeptem, ecce quod, ut ad octo peruenias
deficit unitas.
Octonarius igitur numerus deficiens nominabitur. exuper antes eos uoco, quorum partium ſum-
ma totum excedit.
Exemplo ſit numerus duodenarius,cuius partes 1. 2. 3. 4. 6. quæ ſimul collectæ, ef-
ficiunt ſexdecim,qui numerus quaternario duodecim excedit, duodecimus ergo numerus diues, &
ſuperabun-
7760

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index