Vitruvius - De architectura libri decem

Vitruvius, De architectura libri decem, 1567

Table of contents

[1.30.] Q.

[1.31.] R.

[1.32.] S.

[1.33.] T.

[1.34.] V.

[1.35.] X.

[1.36.] Z.

[1.37.] Errata. primus numerus paginarum ſecundus linearum eſt.

[1.38.] FINIS.

[1.39.] Pauſaniac Finis

[1.40.] M. VITR V VII DE ARCHITETTVRA LIBER PRIMVS.

[1.41.] εx quibus rebus Architectura conſtet.#Cap. II.

[1.42.] De partibus Architecturæ in priuatorum & publicorum ædi-ficiorum distributionibus, & Gnomonices, & ma-chinationis. # Cap. III.

[1.43.] De electione locorum ſalubrium & quæ obſint ſalubritati & unde lumina capiantur. # Cap. IIII.

[1.44.] De fundamentis murorum & turrium. # Cap. V.

[1.45.] De diuiſione operum, quæ intra muros ſunt, & eorum diſpoſi-tione, ut uentorum noxy flatus uitentur. # Cap. VI.

[1.46.] De electione locorum ad uſum communem ciuitatis. # Cap. V II.

[1.47.] M. VITRVVII ARCHITECTVRA LIBER SECVNDVS. Proœmium.

[1.48.] De priſcorum hominum uita, & de initĳs humanitatis, atque tectorum, & incrementis eorum. # Cap. I.

[1.49.] De principĳs rerum ſecundum Philoſophorum opinio-nes. # Cap. II.

[1.50.] De lateribus. # Cap. III.

[1.51.] De Arena. # Cap. IIII.

[1.52.] De calce, & unde coquatur optima. # Cap. V.

[1.53.] De puluere puteolano. # Cap. VI.

[1.54.] Delapicidinis, earumque qualitatibus. # Cap. VII.

[1.55.] De generibus ſtructuræ, & earum qualitatibus, modis, locis. # Cap. VIII.

[1.56.] De materie cædenda, & de arborum quorundam proprietatibus. # Cap. IX.

[1.57.] De abiete ſupernate, & infernate cum Apenini deſcri-ptione. # Cap. X.

[1.58.] Finis ſecundi Libri.

[1.59.] M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA LIBER TERTIVS.

203171QVINTVS.& gladiatorü ſpectacula edebat, ipſum magis autoratum populum Rominum circunferẽs. Quid enim miretur
quiſque in hoc primum? inuentorem, an inuentum? artificem, an authorem? auſum aliquem hoc excogita-
re, an ſuſcipere? parere, an iubere? ſuper omnia erit populi furor, ſedere auſi tam inſida, instabiliq́; ſede.
En hic est ille terrarum uictor, & totius domitor orbis, qui gentes, & regna diriber, iura externis mittit, Deo-
rum quœdam immortalium generi humano portio, in machina pendens, & in periculo ſuo plaudens. Quœ ui-
litas animarum iſta, ant quœ quærela de Cannis? Quantum mali potuit accidere? Hauriri urbes terrœ hiati-
bus, publicus mortalium dolor eſt. Ecce populus Romanus uniuerſus uelut duobus nauigĳs impoſitus binis
cardinibus ſuſtinetur, & ſe ipſum depugnantem ſpectat, peritur us momento aliquo luxatis machinis; & per
hoc quœritur tribunitĳs concionibus gratia, ut penſiles tribus faceret. Qualis hic in roſtris? quid non auſu-
1110 rus apud eos, quibus hoc perſuaſerit: vera nanque confitentibus populus Rominus funebri munere ad tumu-
lum patris eius depugnauit uniuerſus. Variauit banc ſuam magnificentiam feſſis turbatisq́; cardinibus, &
amphitheatri forma cuſtodita, nouiſſimo die duabus per medium ſcenis athletas edidit, raptisq́; e contrario
repente pulpitis eodem die uictores e gladiatoribus ſuis produxit.

Praecinctiones ad altitudines theatrorum pro rata parte faciendæ uidentur, neque altiores,
quàm quanta præcinctionis itineris ſit latitudo, ſi enim excelſiores fuerint, repellent, & eijcient in
ſuperiorem partem uocem, nec patientur in ſedibus ſummis, quæ ſunt ſupra præcinctiones, uerborum
caſus certa ſignificatione ad aures peruenire. Etad ſummum ita eſt gubernandum, uti linea cum ad
imum gradum, & ad ſummum extenta fuerit, omnia cacumina graduum, angulosq́; tangat, ita uox
non impedietur.

2220

Gradationes statim a fundamento faciendas eſſe præcepit. nunc de earum diſpoſitione loquitur. Gradus
craſſitudinem habet, & retractionem in Theatris: parem iubet eſſe retractionem, & craßitudinem: quicquid
autem circa ducitur, & curuaturam quandam habet, prœcinctionem appellat. ſic curuaturam portus Mau-
foli in ſecundo uolumine Cap. 8. prœcinctionem uocauit, ſic paulo ante prœcingendos eſſe parietes curiœ co-
ronis monuit. ſic hoc loco prœcinctiones graduum in curuitatem diſpoſitiones appellat. ſic inferius prœcinctio-
ues tres ideſt plana, & retractiones in theatris, quœ circumambiant, appellauit. & certe neceſſarium erat,
ut hic de graduum diſpoſitione ageret, antequam ad alia perueniret. Nam & ad uocem, & ad commodum
eos referendos cum duceret, prius erant deſignandi. Quàm uero alta gradatio, idest graduum omnium prœ-
cingentium altitudo, hic non dicit, niſi quod pro rata parte facienda eſt. nonnulli tam altam gradationem fe-
cere, quanta erat area theatri: diſperdebatur enim uox in minori altitudine, & durius audiebatur in altiori-
3330 bus. Sed de altitudine theatrorum ex ſymmetrĳs ſequentibus prœcepta colligemus. interim obſeruabimus,
quod Vitr. dicit ut ſi linea a cacumine imi gradus ad cacumen ſummi tendatur, & tangat omnia cacumina
graduum mediorum. ita enim in prœcinctionibus par erit craßitudo, ideſt altitudo graduum, & retractio,
idest planum, & itineris latitudo, ut ait Vitru. ita etiam uox non impedita ab imo ad ſummum perueniet.

Quæratio aditus est, eadem & exitus eſſe debet; ad perſonas autem dirigitur præſens regula. Aſcende-
bat populus per tectos gradus, exibat ad itinera præcinctionum. Erant utrinque commodœ. ſcalœ, & apertœ,
erant & aliœ tectœ, ſed non adeo commodœ. hæ iuuenibus curioſis, illœ ſenioribus, & quietis parabantur, ita ut
ætati, & uoluntati cuiusq; prouiſum foret; ſequuntur aliæ regulœ ponendorum adituum, & collocandarum ſca-
4440 larum: modo Vitr. uult oſtendere ad quœ proſpicere debent, qui theatra conſtituunt. particulares autem diſpo-
ſitiones inferius, cum de theatri aget conformatione, declarabit. modo aditus plures, & ſpatioſi diſponendi
directi, & ſine flexu, ne in angulis confluens populus cum e ſpectaculis diſcedit, ſe comprimat. Exitus autem
vomitoria uocat Macrobius, uidentur enim tanquam euomere copias, unde in ſedilia ſe fundunt.

De locorum natura, quatenus ad uocem ſpectat, recipiendam, uel repellendam inferius loquetur. Cap. 8.
Nunc occaſionem quœrit ut agat de uoce, & de eius motione. Quare inquit oportere non impediri reſonan-
tiam loci qualitate. impedietur autem, ſi uox in eo poterit clarißime uagari, quomodo autem uagetur uox,
docet, uocem diffiniens, & eius motus declarans.

5550

Vox eſt ſonus ex ictu aeris proueniens, quatenus ab humanis organis diuerſis modis ſpiritus extra mitti-
tur. Motus aeris ab eo ſpiritu icti in orbem fertur, perinde aquœ motus, in quam lapis proĳcitur, plures
enim eſficit circulos ab uno centro ductos, ſed diſcrimen eſt inter orbes eos, qui in aqua, & eos qui in aere
fiunt. nam qui in aqua conſpiciuntur, circuli potius in plana aquœ ſuperſicie ſacti uocari debent, qui uero in
6660

Text layer

Text normalization

Search