Vitruvius, De architectura libri decem, 1567

Table of contents

< >
[1.30.] Q.
[1.31.] R.
[1.32.] S.
[1.33.] T.
[1.34.] V.
[1.35.] X.
[1.36.] Z.
[1.37.] Errata. primus numerus paginarum ſecundus linearum eſt.
[1.38.] FINIS.
[1.39.] Pauſaniac Finis
[1.40.] M. VITR V VII DE ARCHITETTVRA LIBER PRIMVS.
[1.41.] εx quibus rebus Architectura conſtet.#Cap. II.
[1.42.] De partibus Architecturæ in priuatorum & publicorum ædi-ficiorum distributionibus, & Gnomonices, & ma-chinationis. # Cap. III.
[1.43.] De electione locorum ſalubrium & quæ obſint ſalubritati & unde lumina capiantur. # Cap. IIII.
[1.44.] De fundamentis murorum & turrium. # Cap. V.
[1.45.] De diuiſione operum, quæ intra muros ſunt, & eorum diſpoſi-tione, ut uentorum noxy flatus uitentur. # Cap. VI.
[1.46.] De electione locorum ad uſum communem ciuitatis. # Cap. V II.
[1.47.] M. VITRVVII ARCHITECTVRA LIBER SECVNDVS. Proœmium.
[1.48.] De priſcorum hominum uita, & de initijs humanitatis, atque tectorum, & incrementis eorum. # Cap. I.
[1.49.] De principijs rerum ſecundum Philoſophorum opinio-nes. # Cap. II.
[1.50.] De lateribus. # Cap. III.
[1.51.] De Arena. # Cap. IIII.
[1.52.] De calce, & unde coquatur optima. # Cap. V.
[1.53.] De puluere puteolano. # Cap. VI.
[1.54.] Delapicidinis, earumque qualitatibus. # Cap. VII.
[1.55.] De generibus ſtructuræ, & earum qualitatibus, modis, locis. # Cap. VIII.
[1.56.] De materie cædenda, & de arborum quorundam proprietatibus. # Cap. IX.
[1.57.] De abiete ſupernate, & infernate cum Apenini deſcri-ptione. # Cap. X.
[1.58.] Finis ſecundi Libri.
[1.59.] M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA LIBER TERTIVS.
< >
page |< < (185) of 412 > >|
217185QVINTVS ticen hyperboleon habentia ſonitum ponantur } non accipit neten hiperboleon, ſed unam ex illis byperboleis,
idest triten hyperboleon, &
ita inferius in diatonico genere ſumit paraneten hyperboleon, pro primis in corni-
bus extremis.
nam ſi in omnibus generibus neten hyperboleon ſumeret nullum eſſet inter ea genera diſcrimen,
quia omnes termini tetrachordorum ijdem eſſent.
ſunt enim illi ſonitus ſtabiles, quia ſunt ſymphoniarum ter-
mini.
Nunc ad tertium ordinem.
81[Figure 81]Diateſſ. Diapente Diat. Diat. Diat.
mese
Summa regio diatoni
media regio chrom.
Ima regio bannon
proslamua nomenos Lycanos
meſon
paranete ſymemenõ
paranete di ezeugmenõ
paranete hyperboleõ
parameſe parhypate hypateon parhypate meſon Trite ſynne menon
Trite dieze ugmenon
Trite hy-perboleon
Hypate meſon. Meſe
nete ſynne-menon parameſe
nete diezeu gmenon nete hyper-boleon.
In ſumma uero diuiſione, & regione cellarum in cornibus primis ad diatonum hyperboleon, fa-
1150 bricata uaſa ſonitu ponuntur:
in ſecundis diateſſaron ad diatonon diezeugmenon: tertijs diapente
ad diatonon ſynemmenon:
quartis diateſſaron ad diatonon meſon: quintis diateſſaron ad diatonon
hypaton:
ſextis diateſſaron ad proslambanomenon: in medio ad meſen, quod ea, & ad proslambano-
menon diapaſon, &
diatonon hypaton. diapente habet ſymphoniarum communitates. Hæc autem
ſi quis uoluerit ad perfectum facile perducere, animaduertat in extremo libro diagramma muſica ra-
tione deſignatum, quod Ariſtoxenus magno uigore, &
induſtria, generatim diuiſis modulationibus
conſtitutum reliquit:
de quo ſiquis ratiocinationibus his attenderit, & ad naturam uocis, & ad au-
dientium delectationes facilius ualuerit theatrorum efficere perfectiones.
Et nos infra diagramma poſuimus, ex quo prædicta facile percipiuntur, ſed dictu quidem facilia ſunt, qua
ratione autem in opus ducantur, non est omnibus expeditum.
Solebant antiqui & alia uaſa aptare, quibus to-
2260 nitrua reddebantur cum opus erat in theatris, de quibus Hero libro automaton.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index