Vitruvius, De architectura libri decem, 1567

Table of contents

< >
[1.30.] Q.
[1.31.] R.
[1.32.] S.
[1.33.] T.
[1.34.] V.
[1.35.] X.
[1.36.] Z.
[1.37.] Errata. primus numerus paginarum ſecundus linearum eſt.
[1.38.] FINIS.
[1.39.] Pauſaniac Finis
[1.40.] M. VITR V VII DE ARCHITETTVRA LIBER PRIMVS.
[1.41.] εx quibus rebus Architectura conſtet.#Cap. II.
[1.42.] De partibus Architecturæ in priuatorum & publicorum ædi-ficiorum distributionibus, & Gnomonices, & ma-chinationis. # Cap. III.
[1.43.] De electione locorum ſalubrium & quæ obſint ſalubritati & unde lumina capiantur. # Cap. IIII.
[1.44.] De fundamentis murorum & turrium. # Cap. V.
[1.45.] De diuiſione operum, quæ intra muros ſunt, & eorum diſpoſi-tione, ut uentorum noxy flatus uitentur. # Cap. VI.
[1.46.] De electione locorum ad uſum communem ciuitatis. # Cap. V II.
[1.47.] M. VITRVVII ARCHITECTVRA LIBER SECVNDVS. Proœmium.
[1.48.] De priſcorum hominum uita, & de initijs humanitatis, atque tectorum, & incrementis eorum. # Cap. I.
[1.49.] De principijs rerum ſecundum Philoſophorum opinio-nes. # Cap. II.
[1.50.] De lateribus. # Cap. III.
[1.51.] De Arena. # Cap. IIII.
[1.52.] De calce, & unde coquatur optima. # Cap. V.
[1.53.] De puluere puteolano. # Cap. VI.
[1.54.] Delapicidinis, earumque qualitatibus. # Cap. VII.
[1.55.] De generibus ſtructuræ, & earum qualitatibus, modis, locis. # Cap. VIII.
[1.56.] De materie cædenda, & de arborum quorundam proprietatibus. # Cap. IX.
[1.57.] De abiete ſupernate, & infernate cum Apenini deſcri-ptione. # Cap. X.
[1.58.] Finis ſecundi Libri.
[1.59.] M. VITRVVII DE ARCHITECTVRA LIBER TERTIVS.
< >
page |< < (190) of 412 > >|
222190LIBER gradationes circum habebant, & poſt certum graduum numerum, etiam præcinctionem quandam, ideſt planũ
latius quàm graduum retractiones per quod iter erat ad gradus.
Tres erant præcinctiones, prima imæ, ſecun-
da mediæ, tertia ſuperiori regioni dabatur:
ſed eaſcala, quæ ad primam præcinctionem ducebat, non dirige-
batur ad ſecundam præcinctionem, ſed in media ſecunda præcinctione alia erat ſcala, quæ ad tertiam dirigebat,
atque ita ſcalæ non erant directæ, nec continui aſcenſus.
Imaginemur autem ad angulos duodecim prædicto-
rum trigonorum ſcalarum apertiones dirigi, quæ quaſi cuneum formant, nam duæ lineæ, quæ a circumferentia
86[Figure 86]11102220333044405550 unà diſcedunt, &
ad oppoſitam partem ducuntur, cuneum referunt, idest angulum, qui a linea diuiditur ab
acumine proueniens, quod est in circinatione ad centrum, &
iter oſtendit ad aſcenſus. Volo igitur eos cuneos,
qui diriguntur ad primam præcinctionem ibi terminari, &
qui a prima ad mediam præcinctionem ducuntur
angulis interpoſitis obuiam eant, &
ita, qui ad tertiam præcinctionem eunt, non reſpondeant ijs, qui nos ad
ſecundam direxere, ſed alijs medijs alternantibus apertionibus, &
præciſionibus. Septem ſint apertiones &
ad centrum directæ æque diſtantes.
Vna in medio ſemicirculi amplior, & laxior, duæutrinque una a dextris,
altera a ſiniſtris diametri, &
duæ utrinque inter mediam, & extremas, duæ inquam a dextris, & duæ a ſini-
6660

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index