Vitruvius, De architectura libri decem, 1567

Table of contents

< >
[1.120.] Finis Libri Septimi.
[1.121.] M.VITR V VII DE ARCHITE CTVRA LIBER OCTAVVS. Proœmium.
[1.122.] De aquœ inuentionibus. Cap. 1.
[1.123.] De aqua imbrium, eius{q́ue} uirtutibus. Cap. II.
[1.124.] De aquis calidis, & quas habeant uires a diuer ſis met allis prodeuntes, & de uariorum fontium, fluminum, lacuumg natu-ra. Cap. 111.
[1.125.] De proprietate item nonnullorum locorum, & fon- tium. Cap. IIII.
[1.126.] De aquarum experimentis. Cap. V.
[1.127.] De per ductionibus, & libr ationibus aquarum, & instrumentis ad hunc uſum. Cap. VI.
[1.128.] Quot modis ducantur aquæ. Cap. VII.
[1.129.] Finis Libri Octaui.
[1.130.] M. VITRVVIIDE ARCHITECTVRA LIBER NONVS.
[1.131.] Proœmium
[1.132.] Platonis inuentumde agro metiendo. Cap. I.
[1.133.] De norma Pythagoricum inuentum ex orthogonij trigoni deformatione. Cap. II.
[1.134.] Luomodo portio argenti auro miſta in integro opere depre- hendi, diſcernig, poßit.#Cap.# III.
[1.135.] PTOLEM AEO REGI ERATOSTHENES. S.
[1.136.] De Gnomonicis rationibus ex radij Solis per umbram inuen-tis, & mundo, atque planetis. Cao.IIII.
[1.137.] TABVLA MOTVVM COELESTIVM.
[1.138.] De Solis curſu per duodecim ſigna Zodia- ci. Cap. V.
[1.139.] Continuatio diei, & luminis.Horæ Minuta Secunda.
[1.140.] De ſyderibus, quæ ſunt a Zodiaco ad Septentrio-nem. Cap.VI.
[1.141.] De ſyderibus, quæ ſunt a Zodiaco, ad meridiem. Cap. VII.
[1.142.] De horologiorum rationibus, & umbris gnomonum æquinoctia-li tempore Romæ, & nonnullis alijs locis. Cap. VIII.
[1.143.] De horologiorum ratione, & uſu, atque eorum inuentione & quibus inuentoribus. # Cap. IX.
[1.144.] Finis Libri Noni.
[1.145.] M. VITR V V II DE ARCHITECTVRA LIBER DECIMVS. Proœmium.
[1.146.] De machina quid ſit, & eius ab organo differentia, origine, & neceßitate. # Cap. I.
[1.147.] De Aedium ſacrum, publicorum̈, operum machina-tionibus tractorijs # Cap. II.
[1.148.] De diuerſis appellationibus, machmarũ, & gantur. Ca. III.
[1.149.] Similis ſuperiori machina, cui coloßicotera tutius committi poſſunt, immutata duntaxat ſucula in tympa-num. # Cap. IIII.
< >
page |< < (302) of 412 > >|
3330
Poſt longam, neceſſariam tamen digreſſionem, Vitr. aggreditur analemmatis tractationem,
quod
eſt gnomonices fundamentum, non enim conficere genus aliquod horologij docet, uiam
tamen
aperit ad horologia cuiuſuis generis deſignanda.
Agit de Analemmate Ptolomæus: in eius tractatum
Federicus
Commandinus ſcite commentarios ſcripſit, cui multæ habendæ gratiæ ſunt, cum pro communi uti-
litate
ſemper inuigilet:
ego certe ab eius ſententia nunquam diſcedam, atque ut illi demonſtr ationes rerum
relinquam
, ita cum eo uſum analemmatis declarabo.
Eſt autem quod Ptolomæi ingenium admireris, & Com-
4440 mandini honestos labores commendes, utriuſque tamen induſtriam multum conferre ad Vitruuiani analemma
tis
uſum exiſtimabis, quod s̃tatim manifes̃tum fiet.
Age igitur ad Vitruuium accedamus, & mentem eius uni-
uerſam
aperiamus altius repetentes.
Propoſitum igitur eſt de ſecunda Architecturæ parte, quæ gnomonice
a
Græcis dicitur, pertractare.
Vocabuli eius ratio a gnomone deducta eſt. gnomon enim norma uocatur, &
quodcunque
ad normam erectum eſt.
Conſueuere autem veteres ab umbris in planum a Gnomonibus proiectis
partes
diei, hoc est horas cognoſcere.
Eam cognitionem gnomonicen a gnomone nominauerunt. Quoniam
uero
circa gnomonem aliæ aliàs pro temporum &
horarum diμerſitate umbræ in oppoſitis planis proijcie-
bantur
, id obſeruantes, analemmata cœperunt deſignare.
Analemma enim eſtreſumptio quædam: nam priuſ-
quam
horologia deſcriberent, deſignationes quaſdam ſumebant conquiſitas ex Solis curſu, &
umbra gno-
monis
ad deſcribendorum horologiorum rationes accommodatas.
Gnomonem uero ſchiathira, quaſi umbræ
5550 indagatorem primo libro Vitruuium uocaſse uidimus:
quemadmodum uero in ædibus fabricandis modulus ac-
cipiebatur
, hoc eſt certa illa, &
minima menſura, qua ædificiorum partes metiri ſolemus, ita & in horologijs
deſcribendis
analemma pro modulo habetur.
His poſitis & stabilitis animaduertendum eſt ad ea. quæ di-
cturus
ſum, nam utilia erunt tum alijs multis ſpeculationibus, tum gnomonices intelligentiæ,quã optices quan-
dam
partẽ eſſe manifeſtum est, de qua libellum ſtatim ædituri ſumus.
Ad eas mathematicas figuras, quæ nobis
in
hoc opere mir a iucunditate inſeruiunt, præcipua conus accedit, &
ſuperficies illa, quæ conica nominatur.
Quid uero ſit conus, & conica ſuperficies hinc patebit. Imagin emur immotum ſignum, infra quod circulus de-
ſcriptus
ſit, ex ſigno immoto ducatur linea ad ambitum circuli, quæ ambiat integram circinationis lineam,
deſcribet
illa figuram, quam conum mathematici,pyramidem vulgus appellant.
Eſto ſignum immotum ubi a.
circulus
infra poſitus b c d.
a ſigno a deſcendat linea a b. quæ circunferatur per ambitum circuli,
donec
eo redeat, unde diſceßit, aio ita deformari conum, &
inde ſuperficiem fieri, quæ conica nominatur: quæ
6660

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index