Vitruvius, De architectura libri decem, 1567

Page concordance

< >
Scan Original
201 169
202 170
203 171
204 173
205 173
206 174
207 175
208 176
209 177
210 178
211 179
212 180
213 181
214 182
215 183
216 184
217 185
218 186
219 187
220 188
221 189
222 190
223 191
224 192
225 193
226 194
227 195
228 196
229 197
230 198
< >
page |< < (308) of 412 > >|
340308LIBER2220
Non ſolum ab æquinoctialibus radijs deſcribendi analemmatis rationem ſumere poſſumus, ſed a quolibet
alio
ſigni radio meridiano.
nam ſi ſumatur æstiuus, uel brumalis radius in ſua altitudine meridiana: cum com-
pertum
ſit æquinoctialem radium ab illis diſtare gradus uiginti tres, &
dimidium, ſtatim eumponemus in ana-
lemmate
, ac demum cognita cuiuſuis radij declinatione a quocunque libuerit incipere nobis integrum erit
analemma
conficere.
{Omnium autem figurarum, deſcriptionumq́; earum effectus. } Hic palàm oſtendit
Vitr
.
antiquos in partes duodenas quemlibet diem distribuiſſe, ideo horologia, & eorum analẽmata hac mẽte
conficiebant
, ut duodecim diei partes os̃tenderent;
quod ex ſacris etiam literis habetur, interrogante domino:
Nonne duodecim ſunt horæ diei: hæc genera horarum κεριαί dicebantur, alij planetarum horas illas uoca-
5550 bant, quod ſerie quadam ſingulis planetæ dominabantur.
ſunt quoque nonnulli, quieas inæquales μocant,
quoniam
h odiernæ hes̃ternis non æquantur, nec æſtiuæ hybernis, nec nocturnæ diurnis pares ſunt.
Sed mitta-
mus
nomina, modo constet de rebus.
Sed quid, per ea intelligit Vitr. cum dicit { ſubijcienturq́; in eo multæ
uarietates
?
quomodo in uno horarum genere uarietas erit? } reſpondetur: Vnum planè genus horarum eſſe,
ſed
uarietas erat ratione planorum, in quibus horologia deſcribebantur, &
etiam diuerſitas figurarum, ut
inuentoribus
placebat, eam uarietatem faciebat, quod ſequenti capite oſtendetur.
Sed quomodo omnium fi-
gurarum
deſeriptionemq́;
earum ſit effectus unus, uti dies æquinoctialis, brumalis, itemq́; ſolſtitialis in duo-
decim
partes æqualiter diuidatur, dicam postea.
interim modeſtiam Vitruuij amplectere, & candorem animi
diligito
, qui aliena pro ſuis prædicanda non cenſet.
Hanc ego imitabor, & hortabor alios, ut imitentur, ne
ſibi
quiſque,quod minimum quid ad antiquorum inuentiones addiderit, integra instrumenta arroget.
obrui-
6660

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index