Vitruvius, De architectura libri decem, 1567

Page concordance

< >
Scan Original
41 9
42 10
43 11
44 12
45 13
46 14
47 15
48 16
49 17
50 18
51 19
52 20
53 21
54 22
55 23
56 24
57 25
58 26
59 27
60 28
61 29
62 30
63 31
64 32
65 33
66 34
67 35
68 36
69 37
70 38
< >
page |< < (18) of 412 > >|
5018LIBER partes decem & octo: ſi octastylos conſtituetur, diuidatur in uigintiquattuor, & ſemiſſem; item ex his parti-
bus
ſiue tetraſtyli, ſiue exastyli, ſiue octaſtyliuna pars ſumatur, eaq́ue erit modulus, cuius moduli unius erit
craſſitudo
columnarum, intercolurnnia ſingula præter mediana modulorum duorum, &
moduli quartæ par-
tis
, mediana in fronte, &
poſtico ſingula ternum modulorum: ipſarum columnarum altitudo erit modulorum
oεio
, &
dimidiæ moduli partis: ita ex ea diuiſione intercolumnia, altitudinesq́; columnarum habebunt iu-
stam
rationem, alibi quoque rationem Doricam ex triglyphorum diſtributione moderatur, ut in quarto.
Bali-
starum
quoque deformationem, in decimo ex foramine temperat, ita in ſingulis operibus moduli rationem
prius
aſſumit, ex qua opus uniuerſum diſtribuit.
Ordo igitur eſt inœqualitatis comparatio. quœ ab certa præ-
miſſaq́
;
quantitate cęterarum regulatrice inter ſe ac ad opus integrum, comparatarum, quœmenſurarum
1110 quendam reſponſum quam ſymmetriã Gręciuocant efficere ſolet:
hinc eſt quòd Vitr. ſymmetriam oriri ex quan
tate
dicit, commenſus enim eſſe non poteſt, niſi multœ adſint quantitates.
Quantitas enim, quæ græce
ποσοτὴς
dicitur, eſt modulorum ex ipſius operis ſumptione, ſingulisq́;
membrorum partibus, uniuerſi operis
conueniens
effectus.
Videtur Vitr. quantitatem in comparatione collocare, ſed uult ſymmetriæ uim potius,
quàm
quantitatem ostendere.
uel potius quantitatis effectum, nam quantitas moderata ex ipſius operis
ſumptione
, ideſt, propoſito nobis genere operis, &
prœſumpta ſpecie, quam exprimere uolumus, ex ea quan-
titatem
moderemur, efficit, ut ſingula membra inter ſe, &
cum uniuerſo opere conueniant.
Ex peræallegato loco prædictarum rerum numerus, uis, & natura dignoſcitur: eum adduxi, ut Vitruuium
exponentem
ſe ipſum inducerem.
Diſpoſitio igitur eſt ordo quidam demonstrans, quid, quo loco ponendum
ſit
, ideo Vitr.
dicit. Ipſam eſſe aptam rerum collocationem, & nomine rerum intelligit partes operum, ut in
4440 ædificijs ſunt atria, tablini, oeci, pinacothecæ, triclinia, &
cætera conclauia: in arte gnomonica ſitus ſigniferi,
finitoris
, meridiani, œquatoris &
cœterorum circulorum collocatio: In machinis quoque diſpoſitio apta cerni-
tur
, quemadmodum in decimo deſcribitur.
Ex hac apta collocatione rerum oritur elegans effectus operis in
compoſitionibus
cum qualitate, quœ nihil aliud eſt, quàm conuenientia quœdam ſitus partium, unde dex-
tera
ſiniſtris, ima ſummis, anteriora poſterioribus, paria paribus reſpondeant.
Elegans igitur, ideſt ſine impe-
ditione
diſtinctus, &
aptus effectus eſt diſpoſitionis. cuius oppoſitum eſt ſuperfluens, inconcinnitas, quemad-
modum
ordini confuſio, ita ut dici poteſt ordinem, eſſe diſpoſitionem modulorum ad ſymmetriam, &
diſpoſi-
tionem
eſſe ordinem partium in loco.
In rerum collocatione Architectus treis habet ideas, & formas in men-
te
priuſquam opus aggrediatur, quas poſtea exemplo deducit ad opus:
una est ueſtigij, altera frontis, tertia
partium
abſcendentium:
priorem uocant Ichnographiam quaſi ueſtigij deſcriptionem, ſecundam orthogra-
5550 phiam, quaſi erectam rerum deformationem, poſtremam ſciographiam, de qua poſtea dicemus.
ex his, quæ ſunt
operum
, formæ prius mente conceptæ.
poſtea in tabulis lineamentis expreſſœ elegans ille effectus operum, pro-
ficiſcitur
.
hinc Vitr.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index