9386
non doctrina℞ ſed felicitatis ṕſidiis ſe putaret eſſe uallatú:
labidis
itineribus uadenté nó ſtabili ſed infirma cóflictari uita. Epicurus
uero non diſſimiliter ait: Pauca ſapicntibus fortuná tribuere. Que
auté maxima & neceſſaria ſunt animi mentiſ cogitationibus gu
bernari: Hecita eſſe plures philoſophi dixerútnó minus poete ꝗ
antiq̄s comedias græce ſcrip ſerunt: & eaſdem ſn̆ias uerſibus in ſc{oc}
na pronuntiaucrút. ut Euchrates. Chionides. Ariſtophanes. maxi
me etiā cum his alexis qui athenienſes ait ideo oportere laudari: ꝙ
omniú grecorum leges cogunt parcntes ali a liberis athenienſium
non oés niſi eos qui libe, is artibus erudiſſent. Omnia enī munera
fortune cum dant̆ ab ea facillime adimuntur. Diſcipline uero con
iuncte cum animis nullo tempore deficiunt: ſed permanent ſtabili
ter ad ſummú exitum uitæ. ita ego maximas inſinitaſ parenti
bus habeo at ago gr̆as: ꝙ athenienſiú legē probátes me arte cru
diendú curauerút & ea q́ non poteſt eſſe ꝓbata ſine litteratura: En
ciclio doctrina℞ oium diſciplina. Cú eigo & parentú cura & pre
ceptorú doctrinis auctas haberé copias diſciplinarum philologis
& philotechnis rebus comentarioriú ſcripturis me delectins: cas
poſſeſſiones aio paraui: e quibus hec eſt fructuú ſumma: nullam
plus habendi neceſſitaté eam eſſe ꝓprietaté diuitiarum maxime
nihil deſiderare: ſed forte nónulli hec leuia iudicantes putant cos
eſſe tantum ſapientes qui pecunia ſunt copioſi: ita pleri ad id
ꝓpoſitum contendétes audacia adhibita cum diuitiis etiā notitiā
ſunt cóſecuti. Ego aút Cæſar non ad pecuniam parandā ex arte de
di ſtudium: ſed potiuſ tenuitaté cum bona fama: ꝗ̃ 2bundantiam
cum infamia ſequendam probaui. ideo notitie parum eſt aſſecuta
Sed tamé his uoluminibus æditis ut ſpero poſteris etiā ero notuſ
Ne eſt mirandú ꝙ ita pluribuſ ſim ignotus: tæteri architecti ro
gant & ambiunt ut architectent́: mihi aút a p̆ceptoribus eſt tradi
tum rogatum non roganté oportere ſuſcipeie curam ꝙ ingenuus
color mouet́ pudore petendo rem ſuſcipiendā nam bn̆ficiú dantes
accipientes ambiuntur. Quid enim putemus ſuſpicari: qui roget́
de patrimonio ſumptus faciendos cómitteŕ gratie petentis: niſi pe
de compendii cius cauſa iudicet faciendum. ita maiores
itineribus uadenté nó ſtabili ſed infirma cóflictari uita. Epicurus
uero non diſſimiliter ait: Pauca ſapicntibus fortuná tribuere. Que
auté maxima & neceſſaria ſunt animi mentiſ cogitationibus gu
bernari: Hecita eſſe plures philoſophi dixerútnó minus poete ꝗ
antiq̄s comedias græce ſcrip ſerunt: & eaſdem ſn̆ias uerſibus in ſc{oc}
na pronuntiaucrút. ut Euchrates. Chionides. Ariſtophanes. maxi
me etiā cum his alexis qui athenienſes ait ideo oportere laudari: ꝙ
omniú grecorum leges cogunt parcntes ali a liberis athenienſium
non oés niſi eos qui libe, is artibus erudiſſent. Omnia enī munera
fortune cum dant̆ ab ea facillime adimuntur. Diſcipline uero con
iuncte cum animis nullo tempore deficiunt: ſed permanent ſtabili
ter ad ſummú exitum uitæ. ita ego maximas inſinitaſ parenti
bus habeo at ago gr̆as: ꝙ athenienſiú legē probátes me arte cru
diendú curauerút & ea q́ non poteſt eſſe ꝓbata ſine litteratura: En
ciclio doctrina℞ oium diſciplina. Cú eigo & parentú cura & pre
ceptorú doctrinis auctas haberé copias diſciplinarum philologis
& philotechnis rebus comentarioriú ſcripturis me delectins: cas
poſſeſſiones aio paraui: e quibus hec eſt fructuú ſumma: nullam
plus habendi neceſſitaté eam eſſe ꝓprietaté diuitiarum maxime
nihil deſiderare: ſed forte nónulli hec leuia iudicantes putant cos
eſſe tantum ſapientes qui pecunia ſunt copioſi: ita pleri ad id
ꝓpoſitum contendétes audacia adhibita cum diuitiis etiā notitiā
ſunt cóſecuti. Ego aút Cæſar non ad pecuniam parandā ex arte de
di ſtudium: ſed potiuſ tenuitaté cum bona fama: ꝗ̃ 2bundantiam
cum infamia ſequendam probaui. ideo notitie parum eſt aſſecuta
Sed tamé his uoluminibus æditis ut ſpero poſteris etiā ero notuſ
Ne eſt mirandú ꝙ ita pluribuſ ſim ignotus: tæteri architecti ro
gant & ambiunt ut architectent́: mihi aút a p̆ceptoribus eſt tradi
tum rogatum non roganté oportere ſuſcipeie curam ꝙ ingenuus
color mouet́ pudore petendo rem ſuſcipiendā nam bn̆ficiú dantes
accipientes ambiuntur. Quid enim putemus ſuſpicari: qui roget́
de patrimonio ſumptus faciendos cómitteŕ gratie petentis: niſi pe
de compendii cius cauſa iudicet faciendum. ita maiores