Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39 1
40 2
< >
page |< < of 458 > >|
25PRÆFATIO. Nihilo tamen minùs Magni Principis, Magni Filij, Magni Ne-
potes aut ab incœptis deſtiterunt, aut generoſiſſimi animi du-
dum conceptum ſtudium remiſerunt.
Quamobrem ante bien-
nium ſcriptis à Sereniſſimo Principe Leopoldo literis officij ple-
nis, &
humanitate, tam proprio, quàm Magni Ferdinandi
II.
fratris nomine, impoſita mihi fuit hæc prouincia optatæ diu,
&
penè deſperatæ verſionis. Quo ſanè, vt ingenuè fatear, ni-
hil iucundius, nihil carius, nihil antiquius accidere mihi po-
terat;
quòd hac data occaſione, aliquam grati animi ſignifica-
tionem exhibere me poſſe putabam Sereniſſimo illi Principi,
cuius ampliſſima in me beneficia ſum expertus.
Memini profe-
ctò, nec ex animo meo excidet, imo clauo fixum trabali ma-
net, quanta in me contulit Magnus Ferdinandus Secundus or-
namenta, quanta in me vſus eſt liberalitate, &
beneficentia,
non tantùm dum fortuna mihi arridebat, non ſolùm dum res
ſuccedebant proſperè, non modò dum ad illum ab Amiro Fa-
chraddino miſſus ſingulari felicitate fiuebar, ſed etiam in nau-
fragio, &
iactura illa barbarica, in Carrellina coniuratione,
&
proditione, in aduerſiſſima fortuna. Sed hæc omnia magis
à me exprimi poſſunt profundiſſimo ſilentio, quàm verborum,
copia, aut oratione altius exaggerata.
Verùm enim verò dum
arbitrabar, mirificam nactum me eſſe opportunitatem gratifi-
candi Principi de me optimè merito, &
exhibendi aliquod gra-
ti animi ſignum, penè concepta excidi ſpe.
Nam aperto Apol-
lonij Codice, &
coniectis in eum oculis duæ primo ferè intuitu
ſeſe mihi obtulerunt difficultates, quas à me neque ſuperari,
neque vinci poſſe prorsùs exiſtimaui.
Hinc ſummus, & abſtru-
ſus pudor, hinc plurimus ſudor ingenuè omnia fateor.
Et eò
magis intimis animi ſenſibus angebar, quod ea verſio non in
ſeceſſu aliquo fiebat, &
remotis arbitris, vbi aciem mentis ab-
ducere, difficultates commodè expendere, animoque intento,
&
libero luſtrare quæ in rem eſſent, ac per otium poſſem, ſed
præſentibus grauiſſimis viris, &
quidem, ex tempore, & nulla
data præmeditandi facultate, interpretationem facere compel-
lebar.
Ea fortè illorũ præclariſſimorũ virorũ de me erat opinio,
&
exiſtimatio, quàm tamen parum abfuit, quin penitus perdi-
diſſem, cùm vix, &
ne vix quidem ſcripturam illam legere

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index