Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of figures

< >
[Figure 81]
[Figure 82]
[Figure 83]
[Figure 84]
[Figure 85]
[Figure 86]
[Figure 87]
[Figure 88]
[Figure 89]
[Figure 90]
[Figure 91]
[Figure 92]
[Figure 93]
[Figure 94]
[Figure 95]
[Figure 96]
[Figure 97]
[Figure 98]
[Figure 99]
[Figure 100]
[Figure 101]
[Figure 102]
[Figure 103]
[Figure 104]
[Figure 105]
[Figure 106]
[Figure 107]
[Figure 108]
[Figure 109]
[Figure 110]
< >
page |< < (77) of 458 > >|
11577Conicor. Lib. V.
PROPOSITIO LXXII.
SI eductæ fuerint ex D duæ
97[Figure 97] breuiſecantes D C, D B,
quorum ſegmenta G C, B K
ſint breuiſſima, &
D B propin-
quior ſit vertici ſectionis;
Di-
co, quod D B maximus eſt ra-
morum egredientium ad ſectio-
11a nem A B C, &
minimus eorũ
D C, &
ramorum egredientiũ
ad ſectionem A C, qui D B
propinquiores maiores ſunt
remotioribus, &
propinquiores
D C (ex ramis egredientibus ad ſectionem in ea parte) mino-
res ſunt remotioribus.
Sit F Trutina, & quia iam ducti ſunt ex D duo breuiſecantes, ideo
E A excedit dimidium erecti, &
D E minor eſt, quàm F (51. 52. ex 5.)
his poſitis, vtique lineæ breuiſſimæ egredientes ab extremitatibus ramo-
rum qui ſunt in ſectione B C abſcindunt ab axi EA minores lineas, quàm
abſcindunt rami (51.
52. ex 5.) & qui ducuntur ab extremitatibus egre-
dientium ad reliquas ſectiones abſcindunt lineas maiores.
Educamus ita-
que ramos D H, D I ad ſectionem B C, &
ducamus B L, L H M, & I
M tangentes ſectionem in punctis B, H, I;
quia B K eſt breuiſsima erit
2229. 30.
huius.
I.
B D angulus rectus, & quia breuiſſima egrediens ex H abſcindit cum
A ab axi E A lineam minorem, quàm ſecat D H erit L H D obtuſus, &

33Ex 29. 30.
huius.
iungamus D L;
igitur duo quadrata D H, H L minora ſunt, quàm qua-
dratum D L, quod eſt æquale duobus quadratis L B, D B;
verum L B
minor eſt, quàm H L (68.
ex 5.) ergo D B maior eſt, quàm D H. atq;
44Ibidem. ſic patet, quod D H maior ſit, quàm D I, quia D H M eſt acutus, & D
55b I M obtuſus:
& D I maior ſit, quàm D C. Quare B D maximus eſt ra-
morum egredientium ad B C, &
iam demonſtratum eſt, quod ſit maxi-
66c mus ramorum egredientium ad B A (64.
65. ex 5.)
Ponamus poſtea N extra ſectionem B C, & iungamus D N, itaque,
linea breuiſſima egrediens ex N abſcindit ab axi E A maiorem lineam,
7751. 52.
huius.
88d quàm ſecat D N;
ergo tangens in N continet cum D N angulum acu-
99Ex 29. 30.
huius.
tum:
poſtea oſtendetur, quemadmodum hic dictum eſt, quod D C mi-
nimus ſit reliquorum ramorum egredientium ad reliquas ſectiones, &
ſit
minimus ramorum egredientium ad A C, quare manifeſtum eſt, quod
D B ſit maximus ramorum, &
D C minimus, & quod maioribus pro-
pinquiores ſunt maiores remotioribus, &
minoribus propinquiores, mi-
nores ſunt remotioribus, quod erat oſtendendum.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index