Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Page concordance

< >
Scan Original
131 93
132 94
133 95
134 96
135 97
136 98
137 99
138 100
139 101
140 102
141 103
142 104
143 105
144 106
145 107
146 108
147 109
148 110
149 111
150 112
151 113
152 114
153 115
154 116
155 117
156 118
157 119
158 120
159 121
160 122
< >
page |< < (101) of 458 > >|
139101Conicor. Lib. V. dendum, & c. Quæ poſtrema verba ſic intelligi, ac corrigi debent. Quia qui-
11Lem. 8.
huius.
libet ramus ex E ad A F ductus cadit ſupra breuiſsimam ad partes A ab eius
termino ad axim C A ductam;
igitur, vt multoties dictum eſt, conſtituit cum
ſua tangente angulum reſpicientem verticem A acutum, ſicuti angulus E A K
acutus quoque eſt, &
omnium ramorum ad peripheriam A F cadentiũ tantum-
modo angulus E F 1 eſt rectus;
igitur omnium ramorum ex E ad peripheriam
22Coroll.
Prop. 67.
huius.
A F cadentium maximus eſt F E remotiſsimus à vertice A, eſtque ramus E G
æqualis E F, &
E G maximus eſt ramorum cadentium ex E ad peripheriam
G C;
igitur ramus E F maximus etiam eſt ramorum cadentium ad peripheriam
G C:
poſtea ducto quolibet ramo E M inter F, B, & M N tangente ſectionem
in M, quæ conueniat cum tangente I F in N, quia E M, vt dictum eſt, cadit
infra breuiſsimam ex M ad axim B A ductam, cum qua contingens N M an-
gulum rectũ conſtituit, (ex 30.
huius) ergo angulus E M N reſpiciens verticem
A eſt obtuſus, &
angulus E F N eſt rectus, cum F O ſit breuiſsima, igitur duo
quadrata E F, F N maiora ſunt duobus quadratis E M, M N ſimul ſumptis,
&
ablatum quadratum M N ex minori ſumma maius eſt ablato quadrato N F,
cum contingens N F vertici A maioris axis propinquior ſit;
ergo quadratum
3370. huius. E F maius ex quadrato E M, ideoque ramus E F maior erit quolibet ramo E
M inter F, &
B poſito. Non ſecus oſtendetur E M maior quàm E B; quare
ramus E F maximus erit omnium cadentium ad peripheriam F B.
Eodem mo-
do ramus breuiſecans E G maximus erit omnium cadentium ad peripheriam G
B;
& propterea ramus E F maximus erit omnium ad peripheriam F B G ca-
dentium;
Quapropter ramus breuiſecans E F æqualis erit vni tantummodo E
G æquè ab axi remoto, &
maximus omnium ramorum ex concurſu E ad ſemi-
ellipſim A B C cadentium, quod erat oſtendendum.
Sicuti in prioribus propoſitionibus factum eſt, reperientur, quotnam rami in-
ter ſe æquales à puncto concurſus ad coniſectionem duci poſſunt, qua occaſione
afferam propoſitiones aliquas non iniucundas, quarum prima erit.
Si ad coniſectionem B A à concurſu D vnicus tantum breuiſecans D
44PROP.7.
Addit.
A duci poſsit, &
ducatur quælibet F C parallela perpendiculari D E
124[Figure 124] inter productionem breuiſsimæ, &
axim intercepta quem ſecet in F,

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index