32Io Alfonſi Borelli
coniſectionibus in quinto libro inquirit.
Sexti, ſeptimi, &
octa-
ui libri propoſitum manifeſtè ab ipſo Apollonio explicatur. Cùmq;
poſteà à quodam Maronita Arabicè callente accepiſſem tractatum, ſeu li-
brum quintum Apollonij eſſe illum, in quo figuræ prædictæ delineatæ erant,
pariterque in ſubſequenti libro ſexto conſpexiſſem figuras alias exprimentes
æqualitatem, & ſimilitudinem ſectionum conicarum, mihi certum fuit,
verè Apollonij eſſe libros illos. Haud tamen negabo ſcrupulum, ac du-
bitationem iniectam, ex eo quod textus ille Arabicus non præferebat
in fronte Apollonij, vel vllius alterius nomen, & definitiones primi libri
centuriam ſuperabant, cum Apollonius non niſi nouendecim ſuo primo li-
bro appoſuißet. Inſuper in prioribus quatuor libris non totidem figuras con-
ſpiciebam, nec omnino ſimiles, eaſdemque, nec eodem ordine diſpoſitas,
ac in textu Græco Eutocij videre eſt; quare cenſui librum prædictum
epitomen eſſe Conicorum Apollonij ab aliquo alio conſcriptam. Hanc quoq;
præclariſsimi Torricellij fuiſſe ſententiam poſtea didici ex eius Epiſtola ad
eruditiſsimum Michaelem Angelum Riccium miſſam. Perſtiti tamen de-
bere latinè verti lucubrationem tam eximiam, eruditiſq; optatiſsimam,
nam niſi ipſiſsimum opus eſſet Apollonij, ſaltem ex ijſdemmet libris epi-
tome illa deſumpta, & tranſcripta exiſtimari debuerat.
ui libri propoſitum manifeſtè ab ipſo Apollonio explicatur. Cùmq;
poſteà à quodam Maronita Arabicè callente accepiſſem tractatum, ſeu li-
brum quintum Apollonij eſſe illum, in quo figuræ prædictæ delineatæ erant,
pariterque in ſubſequenti libro ſexto conſpexiſſem figuras alias exprimentes
æqualitatem, & ſimilitudinem ſectionum conicarum, mihi certum fuit,
verè Apollonij eſſe libros illos. Haud tamen negabo ſcrupulum, ac du-
bitationem iniectam, ex eo quod textus ille Arabicus non præferebat
in fronte Apollonij, vel vllius alterius nomen, & definitiones primi libri
centuriam ſuperabant, cum Apollonius non niſi nouendecim ſuo primo li-
bro appoſuißet. Inſuper in prioribus quatuor libris non totidem figuras con-
ſpiciebam, nec omnino ſimiles, eaſdemque, nec eodem ordine diſpoſitas,
ac in textu Græco Eutocij videre eſt; quare cenſui librum prædictum
epitomen eſſe Conicorum Apollonij ab aliquo alio conſcriptam. Hanc quoq;
præclariſsimi Torricellij fuiſſe ſententiam poſtea didici ex eius Epiſtola ad
eruditiſsimum Michaelem Angelum Riccium miſſam. Perſtiti tamen de-
bere latinè verti lucubrationem tam eximiam, eruditiſq; optatiſsimam,
nam niſi ipſiſsimum opus eſſet Apollonij, ſaltem ex ijſdemmet libris epi-
tome illa deſumpta, & tranſcripta exiſtimari debuerat.
Igitur Sereniſsimus Ferdinandus Secundus Magnus Dux munificen-
tia verè regia, qua bonas artes promouere ſtudet, annuente, & ſummo-
pere coadiuuante Sereniſsimo Principe Leopoldo fratre Matheſeos, atque
omnigenæ Sapientiæ perito cultore, atq; egregio vindice, præcepit, vt vo-
lumen Arabicum Romæ latinè redderetur ab Abrahamo Ecchellenſe lingua-
rum Orientalium doctiſsimo, & peritiſsimo profeſſore. Is quidem ſumma
alacritate negotio ſuſcepto primùm bono me eſſe animo iuſsit; monuit enim
nouum non eße apud Arabes libros nomine auctoris in fronte carere, oſten-
ditque in proemio eiuſdem codicis apertiſsimè declarari eſſe libros Conico-
rum Apollonij paraphraſticè expoſitos: deinde ex translatione priorum qua-
tuor librorum patuit demonſtrationes propoſitionum penè non differre quoad
doctrinam à textu Græco Eutocij, licet verbum verbo non reſponderet:
nec mirari paucitatem figurarum, quandoquidem vna, eademq; figura
quatuor, aut quinque propoſitionibus inſeruiret. Incomparabili igitur gau-
dio perfuſus Apollonium penè è manibus ſublatum iterum amplexibus ſtrin-
xi, & exoſculatus ſum. Sed moleſtum ſummopere fuit octauum librum
deeſſe: collegi tamen lo: Baptiſtam Raimundum opuſculum arithmeticum
(quod in hoc codice Arabico ſubſequitur libro Septimo Apollonij) pro
tia verè regia, qua bonas artes promouere ſtudet, annuente, & ſummo-
pere coadiuuante Sereniſsimo Principe Leopoldo fratre Matheſeos, atque
omnigenæ Sapientiæ perito cultore, atq; egregio vindice, præcepit, vt vo-
lumen Arabicum Romæ latinè redderetur ab Abrahamo Ecchellenſe lingua-
rum Orientalium doctiſsimo, & peritiſsimo profeſſore. Is quidem ſumma
alacritate negotio ſuſcepto primùm bono me eſſe animo iuſsit; monuit enim
nouum non eße apud Arabes libros nomine auctoris in fronte carere, oſten-
ditque in proemio eiuſdem codicis apertiſsimè declarari eſſe libros Conico-
rum Apollonij paraphraſticè expoſitos: deinde ex translatione priorum qua-
tuor librorum patuit demonſtrationes propoſitionum penè non differre quoad
doctrinam à textu Græco Eutocij, licet verbum verbo non reſponderet:
nec mirari paucitatem figurarum, quandoquidem vna, eademq; figura
quatuor, aut quinque propoſitionibus inſeruiret. Incomparabili igitur gau-
dio perfuſus Apollonium penè è manibus ſublatum iterum amplexibus ſtrin-
xi, & exoſculatus ſum. Sed moleſtum ſummopere fuit octauum librum
deeſſe: collegi tamen lo: Baptiſtam Raimundum opuſculum arithmeticum
(quod in hoc codice Arabico ſubſequitur libro Septimo Apollonij) pro
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib