Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

List of thumbnails

< >
131
131 (93)
132
132 (94)
133
133 (95)
134
134 (96)
135
135 (97)
136
136 (98)
137
137 (99)
138
138 (100)
139
139 (101)
140
140 (102)
< >
page |< < (100) of 458 > >|
138100Apollonij Pergæi miaxim minorem B D habet eandem, aut
122[Figure 122] maiorem proportionem, quàm latus tran-
ſuerſum A C ad eius latus rectum;
tunc
nullus alius ramus ad ſectionem A B C
breuiſecans duci poteſt, &
quælibet linea,
breuiſsima vt F H ducta ex puncto F ad
axim A C cadit infra ramum E F adpar-
tes centri, &
propterea ſi per F ducatur
F I contingens ellipſin quilibet ramus E
11ex 29. 30.
huius.
F efficiet cum tangente angulum E F I reſ-
picientem verticem A acutum:
Similiter ſi
ducatur A K contingens ſectionem in A co-
22ex 32.
lib. 1.
niungaturque E A, erit quoque angulus E A K acutus, &
ducta B L contingente
ſectionem in B erit angulus E B L rectus;
quapropter omnes rami ex concurſu
E ad quadrantem A B ducti efficiunt cum ſuis tangentibus angulos reſpicientes
verticem A acutos, &
vnus tantummodo E B L eſt rectus; igitur ramorum ca-
33Coroll.
67. huius.
dentium ex E ad quadrantem B A minimus eſt E A, &
quilibet ramus E F
propinquior vertici A minor eſt quolibet remotiore;
& propterea E B erit ma-
ximus:
ſimili modo E B maior erit quolibet ramo E G in quadrante B C exiſten-
te;
Et hic eſt ſenſus, ni fallor illorum verborum; demonſtrabitur in lineis
tangentibus, quemadmodum antea oſtenſum eſt, &
c.
Notæ in Propoſit. LXXVII.
POſtea educatur E F, qui eſt maxi-
123[Figure 123] musramorum, &
c. Repono hic ſimi-
liter verba, quæ in textu deſiderantur;
Po-
ſtea educatur alius breuiſecans E F;
Dico,
quod eſt æqualis vni breuiſecanti E G æquè
remoto à recto D B, &
eſt maximus reli-
quorum omnium.
Quia B D, F H ſunt duæ breuiſſimæ;
ergo rami egredientes ad ſectionem B F
abſcindunt cum A lineas maiores, quàm
ſecent breuiſſimæ egredientes ab eorum extremitatibus, &
rami egredien-
tes ad duas peripherias C B, F A abſcindunt cum A, vel C lineas mino-
res (52.
ex 5.) & c. Quia in ellipſi ſemiaxis minor B D, & breuiſsima F H
concurrunt in E;
ergo quilibet ramus ex E ad peripheriam F B ductus cadit
44Lem. 8.
huius.
infra breuiſsimam ab eius termino ad axim A C ductam:
ſimiliter, quia ramus
E G æquè recedit ab axi D B, ac ramus E F;
propterea, ne dum ramus F E
æqualis erit ramo E G, ſed ſimiliter quilibet alius ramus incidens inter E B,
&
E G eadet infra breuiſsimam ab eius termino ad axim A C ductam verſus
55Ibidem. D, &
rami cadentes ad peripherias A F, & C G cadunt ſupra breuiſsimas ab
66Ibidem. eorum terminis ad axim C A ductas ad partes A, &
C.
Conſtat itaque, vt dictum eſt de lineis tangentibus, quod E F ſit ma-
ximus ramorum ſecantium egredientium ex E ad A B C, quod erat

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index