64ROOEMIVM.
ſtantes viri extiterunt.
In hiſtoria Xenophon:
in Aſtrologia Eudoxus:
in
11Qui eius œ-
quales. Rhetoricę arte Iſocrates: in Pythagorica philoſophia Architas Taren-
tinus: in Cynica Diogenes. Ipſe verò Plato inter cęteros quaſi clariſsi-
22Eius lau-
des. mum lumen omnium ſcientiarum ſplendore longè lateq́ ue micuit. Cer-
tè orationis copia, & fuauitate tãta fuit, vt teſte Cicerone. de claris ora
33Cicer. toribus, dictum à quibuſdam fuerit, Iouem, ſi græcè loqueretur, non alio
quam Platonico ſermone vſurum: quod ei prænuntiaſſe apes viſæ ſunt,
cum in eius infantis ore conſederunt. Præterea tam multa, tamq́ ue re-
condita de diuinis rebus ſcripſit, vt facilè appareat, quod quidam au-
ctores prodiderunt, illum ſacra volumina adhibito interprete euoluiſſe,
44Clem. Ale.
Euſeb. 55Sacram pa
ginam euol
uit. & ex ijs fontibns hortulos ſuos irrigaſſe. Refert enim Clemens Alexan-
drinus lib. 1. Stromatum, & Euſebius lib. 9. cap. 3. de præparatione Euã-
gelica Ariſtobolum Iudęum cognomento Peripateticum commentarijs
in libros Moſis, quos à ſe editos ad Regem Ægypti Ptolemęum Philome-
tora miſit, affirmaſſe ſcripta Moſis ante Alexandrum & Perſarum impe-
rium in Græcam linguam fuiſſe traducta, eaq́ ue à Pythagora, & Platone
eſſe lecta. Plato igitur in Academia, quod nemoroſum ſuburbanum fuit
ab Athenis mille paſſus diſtans, Philoſophiam docuit; vnde eius audito-
66Eius ſucceſ
ſores. res à lo co Academici dicti ſunt. Succeſſores habuit Xenocratem, Pale-
monem, Crantorem, Cratetem. His placuit diſsimulare ſcientiam, nul-
liq́ ue rei inter diſputandum pugnaciter adhærere. Secutus deinde eſt
Arceſilas Pitaneus Cratetis diſcipulus, mediæ, ſeu nouę Academię inſti-
77Arceſilas
cur ignorã
tiœ magiſt. tutor, quem iure optimo Lactantius lib. 3. cap. 5. ignorantiæ magiſtrum
88Lactant. appellauit; primus enim palam in Academia negauit eſſe quicquã, quod
ſciri poſſet; poſt Arceſilam nonnullis interpoſitis floruit Carneades Cy-
renæus, qui alterius Academiæ, nempe tertię caput à nonnullis fuiſſe
perhibetur, quòd partim cum Arceſila, partim cum Pſeuſipppo ſenſe-
rit.
11Qui eius œ-
quales. Rhetoricę arte Iſocrates: in Pythagorica philoſophia Architas Taren-
tinus: in Cynica Diogenes. Ipſe verò Plato inter cęteros quaſi clariſsi-
22Eius lau-
des. mum lumen omnium ſcientiarum ſplendore longè lateq́ ue micuit. Cer-
tè orationis copia, & fuauitate tãta fuit, vt teſte Cicerone. de claris ora
33Cicer. toribus, dictum à quibuſdam fuerit, Iouem, ſi græcè loqueretur, non alio
quam Platonico ſermone vſurum: quod ei prænuntiaſſe apes viſæ ſunt,
cum in eius infantis ore conſederunt. Præterea tam multa, tamq́ ue re-
condita de diuinis rebus ſcripſit, vt facilè appareat, quod quidam au-
ctores prodiderunt, illum ſacra volumina adhibito interprete euoluiſſe,
44Clem. Ale.
Euſeb. 55Sacram pa
ginam euol
uit. & ex ijs fontibns hortulos ſuos irrigaſſe. Refert enim Clemens Alexan-
drinus lib. 1. Stromatum, & Euſebius lib. 9. cap. 3. de præparatione Euã-
gelica Ariſtobolum Iudęum cognomento Peripateticum commentarijs
in libros Moſis, quos à ſe editos ad Regem Ægypti Ptolemęum Philome-
tora miſit, affirmaſſe ſcripta Moſis ante Alexandrum & Perſarum impe-
rium in Græcam linguam fuiſſe traducta, eaq́ ue à Pythagora, & Platone
eſſe lecta. Plato igitur in Academia, quod nemoroſum ſuburbanum fuit
ab Athenis mille paſſus diſtans, Philoſophiam docuit; vnde eius audito-
66Eius ſucceſ
ſores. res à lo co Academici dicti ſunt. Succeſſores habuit Xenocratem, Pale-
monem, Crantorem, Cratetem. His placuit diſsimulare ſcientiam, nul-
liq́ ue rei inter diſputandum pugnaciter adhærere. Secutus deinde eſt
Arceſilas Pitaneus Cratetis diſcipulus, mediæ, ſeu nouę Academię inſti-
77Arceſilas
cur ignorã
tiœ magiſt. tutor, quem iure optimo Lactantius lib. 3. cap. 5. ignorantiæ magiſtrum
88Lactant. appellauit; primus enim palam in Academia negauit eſſe quicquã, quod
ſciri poſſet; poſt Arceſilam nonnullis interpoſitis floruit Carneades Cy-
renæus, qui alterius Academiæ, nempe tertię caput à nonnullis fuiſſe
perhibetur, quòd partim cum Arceſila, partim cum Pſeuſipppo ſenſe-
rit.
Stoici etiam à loco nomen habuere, \’αποτ\~ης σος, id eſt, à porticu.
99Stoicivnde
nomen ſor-
titi. Fuit enim Athenis porticus conſpicua varietate, à Polignato depicta,
quò ij conuenire ad diſputandum conſueuerant. Sectę huius auctor Ze-
no, à Cittico Cypri oppido Citticus appellatus; annis octo & quinqua-
ginta ſcholæ præfuit, tanta apud Athenienſes auctoritate, vt illum aurea
1010Inter Aca
demicos, et
Stoices gra
ue diſsidiũ. corona, & ærea ſtatua ornarint. Extitit autem inter Academicos, & Stoi
cos graue, perpetuumq́ ue diſsidium. Illi enim adeò erant in diſputando
verſatiles, vt in ſola leuitate, & inconſtantia perſiſterent. Hi contra mul
ta paradoxa mordicùs tenuerunt, multa magis in opinata, quàm Poetæ
aſſeuerarunt, nullaq́ ue in re mediocritatem tenentes, omnia ad neceſsi-
tatem, ſeueritatemq́ ue reduxerunt. Poſt Zenonem, inter alios, inſignes
1111hes
maior-
tium St-
cus. fuère Stoici Cleanthes, quem maiorum gentium Stoicum Cicero appel-
1212Cicer. lat, Diogenes Babylonicus, Chryſippus Appollonij filius, Dialecticæ lau-
de inſignis, & infinitorum librorum ſcriptor, qui Stoicorum porticum
humeris ſuis fulcire, ac ſuſtentare dictus eſt; item Panætius, quem Cice-
ro in libris officiorum ſe imitari profitetur. Deinde iam Nerone impe-
rante, Seneca Philoſophus, eius præceptor, & Epictetus ex Hierapoli
Phrijgiæ vrbe oriundus, cuius tantæ apud omnes vitæ admiratio exti-
tit, vt Lucianus Syrus Epitecti lucernam fictilem tribus drachmrum
millibus ob eius auctoritatem veniſſe tradat.
99Stoicivnde
nomen ſor-
titi. Fuit enim Athenis porticus conſpicua varietate, à Polignato depicta,
quò ij conuenire ad diſputandum conſueuerant. Sectę huius auctor Ze-
no, à Cittico Cypri oppido Citticus appellatus; annis octo & quinqua-
ginta ſcholæ præfuit, tanta apud Athenienſes auctoritate, vt illum aurea
1010Inter Aca
demicos, et
Stoices gra
ue diſsidiũ. corona, & ærea ſtatua ornarint. Extitit autem inter Academicos, & Stoi
cos graue, perpetuumq́ ue diſsidium. Illi enim adeò erant in diſputando
verſatiles, vt in ſola leuitate, & inconſtantia perſiſterent. Hi contra mul
ta paradoxa mordicùs tenuerunt, multa magis in opinata, quàm Poetæ
aſſeuerarunt, nullaq́ ue in re mediocritatem tenentes, omnia ad neceſsi-
tatem, ſeueritatemq́ ue reduxerunt. Poſt Zenonem, inter alios, inſignes
1111hes
maior-
tium St-
cus. fuère Stoici Cleanthes, quem maiorum gentium Stoicum Cicero appel-
1212Cicer. lat, Diogenes Babylonicus, Chryſippus Appollonij filius, Dialecticæ lau-
de inſignis, & infinitorum librorum ſcriptor, qui Stoicorum porticum
humeris ſuis fulcire, ac ſuſtentare dictus eſt; item Panætius, quem Cice-
ro in libris officiorum ſe imitari profitetur. Deinde iam Nerone impe-
rante, Seneca Philoſophus, eius præceptor, & Epictetus ex Hierapoli
Phrijgiæ vrbe oriundus, cuius tantæ apud omnes vitæ admiratio exti-
tit, vt Lucianus Syrus Epitecti lucernam fictilem tribus drachmrum
millibus ob eius auctoritatem veniſſe tradat.